Hellas Alive Dictionary - συκοφαντης

Ancient Greek Dictionary

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συκοφάντης συκοφάντου

Structure: συκοφαντ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: fai/nw

a false accuser, slanderer, sycophant, a false adviser, one who informed against persons exporting figs, a fig-shewer, one who brings figs to light by shaking the tree, one who makes rich men yield up their fruit by false accusations).

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ὁ συκοφαντῶν πένητα παροξύνει τὸν ποιήσαντα αὐτόν, ὁ δὲ τιμῶν αὐτὸν ἐλεεῖ πτωχόν. (Septuagint, Liber Proverbiorum 14:31)
ὁ συκοφαντῶν πένητα πολλὰ ποιεῖ τὰ ἑαυτοῦ. δίδωσι δὲ πλουσίῳ ἐπ̓ ἐλλάσσονι. (Septuagint, Liber Proverbiorum 22:18)
κἂν τοῦτο κερδήνῃσ ἄγων τὸ φορτίον, εὐδαιμονήσεισ συκοφαντῶν γ’ οὕνεκα. (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, antistrophe 1 1:6)
Ἀλλὰ πάντωσ, ὦ Λυκῖνε, καὶ αὐτὸσ εὔξῃ τι ἤδη ποτέ, ὡσ ἂν μάθωμεν οἱα αἰτήσεισ ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλητα ὁ συκοφαντῶν τοὺσ ἄλλουσ. (Lucian, 78:1)
οὐχ οὗτοσ πρὶν ἐκτῖσαι τοῦτο, συκοφαντῶν τὸν ἐντυγχάνοντα ὑμῶν καὶ λέγων καὶ γράφων ἐν τῷ δήμῳ διατετέλεκε, καὶ καταφρονῶν ἁπασῶν τῶν τιμωριῶν αἳ κατὰ τῶν ἀδικούντων ἐν τοῖσ νόμοισ εἰσὶ γεγραμμέναι; (Dinarchus, Speeches, 15:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com