συκοφάντης
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
συκοφάντης
συκοφάντου
Structure:
συκοφαντ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a false accuser, slanderer, sycophant, a false adviser, one who informed against persons exporting figs, a fig-shewer, one who brings figs to light by shaking the tree, one who makes rich men yield up their fruit by false accusations).
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- κρινεῖ τοὺσ πτωχοὺσ τοῦ λαοῦ καὶ σώσει τοὺσ υἱοὺσ τῶν πενήτων καὶ ταπεινώσει συκοφάντην (Septuagint, Liber Psalmorum 71:4)
- οὔτε δὲ συκοφάντην δέδιασ αὐτὸσ οὔτε λῃστὴν μὴ ὑφέληται τὸ χρυσίον ὑπερβὰσ τὸ θριγκίον ἢ διορύξασ τὸν τοῖχον, οὔτε πράγματα ἔχεισ λογιζόμενοσ ἢ ἀπαιτῶν ἢ τοῖσ καταράτοισ οἰκονόμοισ διαπυκτεύων καὶ πρὸσ τοσαύτασ φροντίδασ μεριζόμενοσ, ἀλλὰ κρηπῖδα συντελέσασ ἑπτὰ ὀβολοὺσ τὸν μισθὸν ἔχων, ἀπαναστὰσ περὶ δείλην ὀψίαν λουσάμενοσ, ἢν δοκῇ, σαπέρδην τινὰ ἢ μαινίδασ ἢ κρομμύων κεφαλίδασ ὀλίγασ πριάμενοσ εὐφραίνεισ σεαυτὸν ᾅδων τὰ πολλὰ καὶ τῇ βελτίστῃ Πενίᾳ προσφιλοσοφῶν. (Lucian, Gallus, (no name) 22:3)
- τελώνην δὲ ἵππον ἢ συκοφάντην βάτραχον ἢ σοφιστὴν κολοιὸν ἢ ὀψοποιὸν κώνωπα ἢ κίναιδον ἀλεκτρυόνα καὶ τἆλλα ὅσα ὑμεῖσ ἐπιτηδεύετε, οὐκ ἂν ἴδοισ ἐν ἐκείνοισ. (Lucian, Gallus, (no name) 27:3)
- συκοφάντην ἔξαγε, ὥσπερ κέραμον ἐνδησάμενοσ. (Aristophanes, Acharnians, Episode 1:13)
- ἀλλ’ ὦ ξένων βέλτιστε συνθέριζε καὶ τοῦτον λαβὼν πρόσβαλλ’ ὅποι βούλει φέρων πρὸσ πάντα συκοφάντην. (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, antistrophe 15)
