συκοφάντης
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
συκοφάντης
συκοφάντου
Structure:
συκοφαντ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a false accuser, slanderer, sycophant, a false adviser, one who informed against persons exporting figs, a fig-shewer, one who brings figs to light by shaking the tree, one who makes rich men yield up their fruit by false accusations).
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἀδίκουσ οἱ συκοφάνται μου ποιοῦνται τὰσ διώξεισ· (Demades, On the Twelve Years, 61:1)
- ἐλέγοντο δὲ εἶναι μοιχοὶ καὶ πορνοβοσκοὶ καὶ τελῶναι καὶ κόλακεσ καὶ συκοφάνται καὶ τοιοῦτοσ ὅμιλοσ τῶν πάντα κυκώντων ἐν τῷ βίῳ. (Lucian, Necyomantia, (no name) 11:3)
- ἕτεροι δ’ ἐπλούτουν ἱερόσυλοι ῥήτορεσ καὶ συκοφάνται καὶ πονηροί· (Aristophanes, Plutus, Prologue 1:17)
- ἐπανελθόντεσ οὖν οἶκαδε καὶ τὸ γεγονὸσ μαθόντεσ, δικάζεσθαι μὲν τοῖσ γείτοσι πολλοῖσ οὖσιν ἢ τῷ ξένῳ οὐκ ἐδοκιμάζομεν, δεδιότεσ μὴ συκοφάνται δόξωμεν τοῖσ πολλοῖσ λέγοντεσ ὡσ ὑφείλετο ἡμῶν τισ δαρεικοὺσ τετρακοσίουσ καὶ ἐσθῆτα πολλὴν καὶ δάπιδάσ τινασ καὶ τὰ ἄλλα ὁπόσα εἴχομεν ἐσκοπούμεθα δὲ περὶ τῶν παρόντων ὅ τι πράξομεν, ἄποροι παντάπασιν ἐν τῇ ἀλλοδαπῇ γενόμενοι. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 56:6)
- διό φησιν αὐτοὺσ ὁ Κωλώτησ μὴ δύνασθαι ζῆν μηδὲ χρῆσθαι τοῖσ πράγμασιν εἶτα κωμῳδῶν οὗτοι φησὶν ἄνθρωπον εἶναι καὶ ἵππον καὶ τοῖχον οὐ λέγουσιν, αὑτοὺσ δὲ τοιχοῦσθαι καὶ ἱπποῦσθαι καὶ ἀνθρωποῦσθαι πρῶτον αὐτοῖσ, ὥσπερ οἱ συκοφάνται, κακούργωσ χρώμενοσ τοῖσ ὀνόμασιν. (Plutarch, Adversus Colotem, section 249)
