Hellas Alive Dictionary - συγχωρεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

συγχωρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συγχωρέω συγχωρήσομαι

Structure: συγ (Prefix) + χωρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to come together, meet, to meet
to make way, give place, yield or defer to, to make concessions to, about, to be in collusion with, connive at, to come to terms
to accede or agree, assent to, acquiesce in, to agree, acquiesce, consent, assent, a yielding, unexacting temper
to concede, give up, yield
to concede or grant, to grant that

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συγχώρω	συγχώρεις	συγχώρει
	Dual		συγχώρειτον	συγχώρειτον
	Plural	συγχώρουμεν	συγχώρειτε	συγχώρουσιν*
Subjunctive	Singular	συγχώρω	συγχώρῃς	συγχώρῃ
	Dual		συγχώρητον	συγχώρητον
	Plural	συγχώρωμεν	συγχώρητε	συγχώρωσιν*
Optative	Singular	συγχώροιμι	συγχώροις	συγχώροι
	Dual		συγχώροιτον	συγχωροίτην
	Plural	συγχώροιμεν	συγχώροιτε	συγχώροιεν
Imperative	Singular		συγχῶρει	συγχωρεῖτω
	Dual		συγχώρειτον	συγχωρεῖτων
	Plural		συγχώρειτε	συγχωροῦντων, συγχωρεῖτωσαν
Infinitive		συγχώρειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συγχωρων συγχωρουντος	συγχωρουσα συγχωρουσης	συγχωρουν συγχωρουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συγχώρουμαι	συγχώρει, συγχώρῃ	συγχώρειται
	Dual		συγχώρεισθον	συγχώρεισθον
	Plural	συγχωροῦμεθα	συγχώρεισθε	συγχώρουνται
Subjunctive	Singular	συγχώρωμαι	συγχώρῃ	συγχώρηται
	Dual		συγχώρησθον	συγχώρησθον
	Plural	συγχωρώμεθα	συγχώρησθε	συγχώρωνται
Optative	Singular	συγχωροίμην	συγχώροιο	συγχώροιτο
	Dual		συγχώροισθον	συγχωροίσθην
	Plural	συγχωροίμεθα	συγχώροισθε	συγχώροιντο
Imperative	Singular		συγχώρου	συγχωρεῖσθω
	Dual		συγχώρεισθον	συγχωρεῖσθων
	Plural		συγχώρεισθε	συγχωρεῖσθων, συγχωρεῖσθωσαν
Infinitive		συγχώρεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συγχωρουμενος συγχωρουμενου	συγχωρουμενη συγχωρουμενης	συγχωρουμενον συγχωρουμενου

Future tense

Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συγχωρήσομαι	συγχωρήσει, συγχωρήσῃ	συγχωρήσεται
	Dual		συγχωρήσεσθον	συγχωρήσεσθον
	Plural	συγχωρησόμεθα	συγχωρήσεσθε	συγχωρήσονται
Optative	Singular	συγχωρησοίμην	συγχωρήσοιο	συγχωρήσοιτο
	Dual		συγχωρήσοισθον	συγχωρησοίσθην
	Plural	συγχωρησοίμεθα	συγχωρήσοισθε	συγχωρήσοιντο
Infinitive		συγχωρήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συγχωρησομενος συγχωρησομενου	συγχωρησομενη συγχωρησομενης	συγχωρησομενον συγχωρησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνεχῶρουν	συνεχῶρεις	συνεχῶρειν*
	Dual		συνεχώρειτον	συνεχωρεῖτην
	Plural	συνεχώρουμεν	συνεχώρειτε	συνεχῶρουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνεχωροῦμην	συνεχώρου	συνεχώρειτο
	Dual		συνεχώρεισθον	συνεχωρεῖσθην
	Plural	συνεχωροῦμεθα	συνεχώρεισθε	συνεχώρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ἐκ τούτου τῶν Ἀθηναίων τὸ ἀριστεῖον οὐ παραδιδόντων τοῖσ Σπαρτιάταισ οὐδὲ τρόπαιον ἱστάναι συγχωρούντων ἐκείνοισ, παρ’ οὐδὲν ἂν ἦλθεν εὐθὺσ ἀπολέσθαι τὰ πράγματα τῶν Ἑλλήνων ἐν τοῖσ ὅπλοισ διαστάντων, εἰ μὴ πολλὰ παρηγορῶν καὶ διδάσκων τοὺσ συστρατήγουσ ὁ Ἀριστείδησ, μάλιστα δὲ Λεωκράτη καὶ Μυρωνίδην, ἔσχε καὶ συνέπεισε τὴν κρίσιν ἐφεῖναι τοῖσ Ἕλλησιν. (Plutarch, , chapter 20 1:1)
καὶ τὸ αὐξητικὸν ἐκ διαφορᾶσ, καὶ ταῦτα τῶν προγόνων οὐχ ὅπωσ τοῖσ βαρβάροισ τι τούτων συγχωρούντων, ἀλλ’ οὐδὲ τῶν Ἑλλήνων τοῖσ ἐνδοξοτάτοισ, οὐ Λακεδαιμονίοισ, οὐκ Ἀθηναίοισ, οὐ τὰ τελευταῖα Θηβαίοισ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 12:5)
ἐγένετο μὲν οὖν τισ καὶ τότε στάσισ ἐναντιουμένων τῇ καταγραφῇ τῶν δημάρχων καὶ τὰσ ἐκ τῶν νόμων τιμωρίασ οὐ συγχωρούντων ποιεῖσθαι κατὰ τῶν ἀπειθούντων· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 43 3:1)
συγχωρούντων δὲ τῶν δημάρχων προθέντεσ ἀρχαιρέσια πολλῷ τάχιον ἢ τοῖσ προτέροισ ἔθοσ ἦν ὑπάτουσ ἀπέδειξαν Ἄππιον Κλαύδιον καὶ Τίτον Γενύκιον, καὶ μετὰ τοῦτο πᾶσαν ἀποθέμενοι τὴν περὶ τῶν κοινῶν φροντίδα, ὡσ ἑτέρουσ ἤδη δέον ὑπὲρ αὐτῶν σκοπεῖν, οὐδὲν ἔτι τοῖσ δημάρχοισ προσεῖχον, ἀλλὰ διακλέψαι τὸν λοιπὸν χρόνον τῆσ ὑπατείασ διενοοῦντο. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 54 6:1)
ἔν τε ταῖσ προτέραισ μάχαισ πολλὰ παρὰ τὴν ἀπειρίαν τῶν ἡμετέρων στρατηγῶν προλαβόντεσ οὐδὲν ἐπεδείξασθε μέτριον ἐσ ἡμᾶσ, οὐδ’ ἠρκεῖσθε τὴν χώραν πορθοῦντεσ καὶ χωρία καὶ πόλεισ ἔχοντεσ ἀλλοτρίασ, καὶ κληρούχουσ ἐσ αὐτὰ πέμποντεσ, ἀλλὰ καὶ πρεσβευσαμένων ἡμῶν δὶσ πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ πολλὰ συγχωρούντων, ὑπερήφανα ἡμῖν ἄλλα ἐπετάσσετε, τὴν ἀρχὴν ὅλην ἀποθέσθαι καὶ ὑμῶν ὑπακούειν, ὥσπερ οὐ σπενδομένουσ ἀλλ’ ἑαλωκότασ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 7:7)

Synonyms

to come together
- συμβάλλω (to come together, meet)
- ὑπαντάω (to come or go to meet)
- συγγίγνομαι (to come together, meet, comrades)
- σύνειμι (to come together, meet to deliberate)
- συνεκπεράω (to come out together)
- συμπορεύομαι (to come together)
- συνήκω (to have come together, to be assembled, to meet)
- συγκαταίρω (to come to land together)
- συγκυρέω (to come together by chance, to meet with, art involved)
- σύνειμι (to go or come together, to assemble)
- συνῑ́ημι ( to come together, to come to an agreement)
- ἀντάω (to come opposite to, meet face to face, meet with)
- συμπίπτω (I fall together, meet violently, I fall in with)
to concede
- ὑπείκω (to yield, give way, to give way)
- εἴκω (to yield to, give way to, to give way to)
- ἐπιτρέπω (to yield, give way)
- ἐπιχωρέω (to give way, yield)
- παραχωρέω (to concede)
- ἀναδίδωμι (to give forth, send up, yield)
to concede or grant
- προομολογέω (to grant or concede beforehand)
- ἐνδίδωμι (to allow, grant, concede)
- παραχωρέω (to concede)
- σύμφημι (to concede, agree to, grant)

Derived

ἀναχωρέω (to go back, to retire or withdraw, to retire from)
ἀποχωρέω (to go from or away from, to go away, depart)
διαχωρέω (to go through, pass through, diarrhoea)
ἐγχωρέω (to give room, to allow, permit)
ἐκχωρέω (to go out and away, depart, emigrate)
ἐξαναχωρέω (to go out of the way, withdraw, retreat)
ἐπαναχωρέω (to go back again, to retreat, return)
ἐπιχωρέω (to give way, yield, to forgive)
μεταχωρέω (to go to another place, to withdraw, migrate)
παραχωρέω (to go aside, make room, give place)
περιχωρέω (to go round, to come round to, come to in succession)
προαποχωρέω (to go away before)
προσχωρέω (to go to, approach, to come or go over to)
προχωρέω (to go or come forward, advance, to go on)
ὑπαναχωρέω (to retire slowly)
ὑπεκχωρέω (to withdraw or retire slowly or unnoticed, to retire and give place to, to make way for)
ὑποχωρέω (to go back, retire, recoil)
χωρέω (to make room for another, give way, draw back)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

συγχωρέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to come together

to concede

to concede or grant

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

συγχωρέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to come together

to concede

to concede or grant

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어