Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στυγερός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: στυγερός στυγερή στυγερόν

Structure: στυγερ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: stuge/w

Sense

  1. hated, abominated, loathed, hateful, abominable, loathsome, bearing hatred or malice
  2. hateful, wretched, miserable
  3. to one's sorrow, miserably

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative στυγερός στυγερᾱ́ στυγερόν
Genitive στυγεροῦ στυγερᾶς στυγεροῦ
Dative στυγερῷ στυγερᾷ στυγερῷ
Accusative στυγερόν στυγερᾱ́ν στυγερόν
Vocative στυγερέ στυγερᾱ́ στυγερόν
DualN/A/V στυγερώ στυγερᾱ́ στυγερώ
G/D στυγεροῖν στυγεραῖν στυγεροῖν
PluralNominative στυγεροί στυγεραί στυγερά
Genitive στυγερῶν στυγερῶν στυγερῶν
Dative στυγεροῖς στυγεραῖς στυγεροῖς
Accusative στυγερούς στυγερᾱ́ς στυγερά
Vocative στυγεροί στυγεραί στυγερά
Positive Comparative Superlative
Adjective στυγερός στυγεροῦ στυγερώτερος στυγερωτεροῦ στυγερώτατος στυγερωτατοῦ
Adverb στυγερώς στυγερώτερον στυγερώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὰ δὲ παννυχίδων ἤδη στυγεραὶ ξυνίσασ’ εὐναὶ μογερῶν οἴκων, ὅσα τὸν δύστηνον ἐμὸν θρηνῶ πατέρ’, ὃν κατὰ μὲν βάρβαρον αἰᾶν φοίνιοσ Ἄρησ οὐκ ἐξένισεν, μήτηρ δ’ ἡμὴ χὠ κοινολεχὴσ Αἴγισθοσ ὅπωσ δρῦν ὑλοτόμοι σχίζουσι κάρα φονίῳ πελέκει, κοὐδεὶσ τούτων οἶκτοσ ἀπ’ ἄλλησ ἢ ’μοῦ φέρεται, σοῦ, πάτερ, οὕτωσ αἰκῶσ οἰκτρῶσ τε θανόντοσ. (Sophocles, episode, anapests2)

Synonyms

  1. hateful

  2. to one's sorrow

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION