뜻

1. 지휘관, 장군, 사령관, 전체적

1. a leader of an army, a general, commander

예문

• φροῦδοι δ’ ἄπληκτοι, τῇ Φρυγῶν κακανδρίᾳ πόλλ’ ἐγγελῶντεσ τῷ στρατηλάτῃ τ’ ἐμοί. (Euripides, Rhesus, episode, iambic 2:24)

  (에우리피데스, Rhesus, episode, iambic 2:24)

• ἴτ’, ἐκκομίζειν δεῦρο Κασάνδραν χρεὼν ὅσον τάχιστα, δμῶεσ, ὡσ στρατηλάτῃ ἐσ χεῖρα δούσ νιν, εἶτα τὰσ εἰληγμένασ καὶ τοῖσιν ἄλλοισ αἰχμαλωτίδων ἄγω. (Euripides, The Trojan Women, episode, iambic2)

  (에우리피데스, The Trojan Women, episode, iambic2)

• ἕπου δέ μοι πρὸσ ναῦσ, καλὸν νύμφευμα τῷ στρατηλάτῃ. (Euripides, The Trojan Women, episode, iambic 2:19)

  (에우리피데스, The Trojan Women, episode, iambic 2:19)

• πόλλ’ ἀνδρὶ βασιλεῖ καὶ στρατηλάτῃ μέλει. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, anapests 2:9)

  (에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, anapests 2:9)

• Πείσων γὰρ ὁ τιμητικόσ, οὗ καὶ πρότερον ἐμνήσθην, ἄγγελόν φησιν ὑπὸ τῆσ Ταρπείασ ἀποσταλῆναι νύκτωρ ἐκ τοῦ χωρίου δηλώσοντα τῷ Ῥωμύλῳ τὰσ γενομένασ τῇ κόρῃ πρὸσ τοὺσ Σαβίνουσ ὁμολογίασ, ὅτι μέλλοι τὰ σκεπαστήρια παρ’ αὐτῶν αἰτεῖν ὅπλα διὰ τῆσ κοινότητοσ τῶν ὁμολογιῶν παρακρουσαμένη, δύναμίν τε ἀξιώσοντα πέμπειν ἐπὶ τὸ φρούριον ἑτέραν νυκτόσ, ὡσ αὐτῷ στρατηλάτῃ παραληψόμενον τοὺσ πολεμίουσ γυμνοὺσ τῶν ὅπλων· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 39 1:2)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 39 1:2)

• ἐσ δὲ στρατείαν πάντασ Ἀργείουσ ἄγων, μάντεων λεγόντων θέσφατ’, εἶτ’ ἀτιμάσασ βίᾳ παρελθὼν θεοὺσ ἀπώλεσασ πόλιν, νέοισ παραχθείσ, οἵτινεσ τιμώμενοι χαίρουσι πολέμουσ τ’ αὐξάνουσ’ ἄνευ δίκησ, φθείροντεσ ἀστούσ, ὁ μὲν ὅπωσ στρατηλατῇ, ὁ δ’ ὡσ ὑβρίζῃ δύναμιν ἐσ χεῖρασ λαβών, ἄλλοσ δὲ κέρδουσ οὕνεκ’, οὐκ ἀποσκοπῶν τὸ πλῆθοσ εἴ τι βλάπτεται πάσχον τάδε. (Euripides, Suppliants, episode 4:4)

  (에우리피데스, Suppliants, episode 4:4)

유사 형태

• στρατηλάτην (9)
• στρατηλάται (8)
• στρατηλάταις (7)
• στρατηλάτου (6)
• στρατηλάτῃ (6)
• στρατηλάτας (6)
• στρατηλάτης (5)
• στρατηλατῶν (5)
• στρατηλάτεε (4)
• στρατηλατεῖν (3)
• στρατηλατέειν (3)
• στρατηλάταισιν (1)
• στρατηλατήσας (1)
• στρατηλάτα (1)
• στρατηλατοῦσαι (1)
• στρατηλατᾶν (1)
• στρατηλατῇ (1)
• στρατηλατήσω (1)
• στρατηλατεῖ (1)
• στρατηλατοῦνθ (1)
• στρατηλάταν (1)
• στρατηλατήσειν (1)
• στρατηλατέῃς (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.