뜻

1. 아내, 부인, 배우자

1. a spouse, wife

예문

• κοὔπω τοιοῦτον οὔτ ἄκοιτις ἡ Διὸς προύθηκεν οὔθ ὁ στυγνὸς Εὐρυσθεὺς ἐμοί, οἱο῀ν τόδ ἡ δολῶπις Οἰνέως κόρη καθῆψεν ὤμοις τοῖς ἐμοῖς Ἐρινύων ὑφαντὸν ἀμφίβληστρον, ᾧ διόλλυμαι. (Sophocles, Trachiniae, episode3)

  (소포클레스, 트라키니아이, episode3)

• ἀλλ ἔτι οἱ κατὰ δώματ ἀκήρατος ἠε῀ν ἄκοιτις ὠδίνων, Μέροπος Περκωσίου ἐκγεγαυῖα, Κλείτη ἐυπλόκαμος, τὴν μὲν νέον ἐξέτι πατρὸς θεσπεσίοις ἕδνοισιν ἀνήγαγεν ἀντιπέρηθεν. (Apollodorus, Argonautica, book 1 17:5)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 17:5)

• δὴ γάρ που κἀκεῖνα θεὰ τρέφεν αἰνὰ πέλωρα Ἥρη, Ζηνὸς ἄκοιτις, ἀέθλιον Ἡρακλῆι. (Apollodorus, Argonautica, book 1 17:17)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 17:17)

• μὴ τόγε παμβασίλεια Διὸς τελέσειεν ἄκοιτις, ᾗ ἐπικυδιάεις. (Apollodorus, Argonautica, book 4 7:20)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 7:20)

• ὦρσε γὰρ αὐτὴ Ἥρη Ζηνὸς ἄκοιτις, Ιἤσονα κυδαίνουσα. (Apollodorus, Argonautica, book 4 18:28)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 18:28)

유사 형태

• ἄκοιτιν (46)
• ἄκοιτις (13)
• ἀκοίτης (6)
• ἀκοίτην (5)
• ἀκοίτας (4)
• ἀκοίταν (4)
• ἀκοίτονον (1)
• ἀκοῖται (1)
• ἄκοιτον (1)
• ἀκοίτῃ (1)
• ἀκοίταις (1)
• ἀκοίτις? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.