헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἔτι οἱ κατὰ δώματ’ ἀκήρατοσ ἠε͂ν ἄκοιτισ ὠδίνων, Μέροποσ Περκωσίου ἐκγεγαυῖα, Κλείτη ἐυπλόκαμοσ, τὴν μὲν νέον ἐξέτι πατρὸσ θεσπεσίοισ ἕδνοισιν ἀνήγαγεν ἀντιπέρηθεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 17:5)
δὴ γάρ που κἀκεῖνα θεὰ τρέφεν αἰνὰ πέλωρα Ἥρη, Ζηνὸσ ἄκοιτισ, ἀέθλιον Ἡρακλῆι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 17:17)
μὴ τόγε παμβασίλεια Διὸσ τελέσειεν ἄκοιτισ, ᾗ ἐπικυδιάεισ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 7:20)
ὦρσε γὰρ αὐτὴ Ἥρη Ζηνὸσ ἄκοιτισ, Ιἤσονα κυδαίνουσα.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 18:28)
τῷ δέ κε νικήσαντι φίλη κεκλήσῃ ἄκοιτισ.
(호메로스, 일리아스, Book 3 16:8)
ἅμα δ’ εἵπετ’ ἄκοιτισ.
(호메로스, 일리아스, Book 3 51:2)
αὐτὰρ ἐπεὶ τάδε γ’ ὧδε θεοὶ κακὰ τεκμήραντο, ἀνδρὸσ ἔπειτ’ ὤφελλον ἀμείνονοσ εἶναι ἄκοιτισ, ὃσ ᾔδη νέμεσίν τε καὶ αἴσχεα πόλλ’ ἀνθρώπων.
(호메로스, 일리아스, Book 6 35:1)
ἔνθ’ ὅ γε θυγατέρασ πόρεν υἱάσιν εἶναι ἀκοίτισ.
(호메로스, 오디세이아, Book 10 1:5)
ἡ δ’ ἐμὴ οὐδέ περ υἱο͂σ ἐνιπλησθῆναι ἄκοιτισ ὀφθαλμοῖσιν ἐάσε·
(호메로스, 오디세이아, Book 11 55:9)
"διὸ πρῶτον μὲν ἡ Ἶρισ ἐξαγγέλλουσα τῇ Ἑλένῃ φησὶ μακρῇσ ἐγχείῃσι μαχήσονται περὶ σεῖο τῷ δέ κε νικήσαντι φίλη κεκλήσῃ ἄκοιτισ ἔπειθ’ ὁ Ζεὺσ τῷ Μενελάῳ τῆσ μάχησ τὸ βραβεῖον ἀπέδωκεν εἰπών νίκη μὲν φαίνετ’ ἀρηιφίλου Μενελάου.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Περὶ τοῦ ἐν τῇ τρίτῃ ῥαψῳδίᾳ τῆσ Ἰλιάδοσ ἀντινομικοῦ ζητήματοσ. 4:10)
κοὔπω τοιοῦτον οὔτ’ ἄκοιτισ ἡ Διὸσ προύθηκεν οὔθ’ ὁ στυγνὸσ Εὐρυσθεὺσ ἐμοί, οἱο͂ν τόδ’ ἡ δολῶπισ Οἰνέωσ κόρη καθῆψεν ὤμοισ τοῖσ ἐμοῖσ Ἐρινύων ὑφαντὸν ἀμφίβληστρον, ᾧ διόλλυμαι.
(소포클레스, 트라키니아이, episode3)
οὐδὲ γυνὴ κακοῦ ἀνδρὸσ ἀναίνεται εἶναι ἄκοιτισ πλουσίου, ἀλλ’ ἀφνεὸν βούλεται ἀντ’ ἀγαθοῦ.
(작자 미상, 비가, Θεόγνιδος, 1386-1389101)
ναὶ μὰ τὸν ἐν γαίῃ πύματον δρόμον, οὔτε μ’ ἄκοιτισ ἔστυγεν, οὔτ’ αὐτὸσ Θεύδοτοσ Εὐγενίησ ἐχθρὸσ ἑκὼν γενόμην ἀλλὰ φθόνοσ ἠέ τισ ἄτη ἡμέασ ἐσ τόσσην ἤγαγεν ἀμπλακίην.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 5961)
οἴνου τὴν ἑτέρην γράφε μητέρα, καὶ θὲσ ἐπ’ ἄρθρῳ ἄρθρον τοῦ πάτρη πατρὸσ ἄκοιτισ ὁρᾷσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 311)

SEARCH

MENU NAVIGATION