Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

σπεύδω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: σπεύδω σπεύσω ἔσπευσα ἔσπευκα ἔσπευσμαι

Structure: σπεύδ (Stem) + ω (Ending)

Sense

(transitive), I set going, urge on, hasten
I procure quickly, get ready
I seek eagerly, strive after

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	σπεύδω	σπεύδεις	σπεύδει
	Dual		σπεύδετον	σπεύδετον
	Plural	σπεύδομεν	σπεύδετε	σπεύδουσιν*
Subjunctive	Singular	σπεύδω	σπεύδῃς	σπεύδῃ
	Dual		σπεύδητον	σπεύδητον
	Plural	σπεύδωμεν	σπεύδητε	σπεύδωσιν*
Optative	Singular	σπεύδοιμι	σπεύδοις	σπεύδοι
	Dual		σπεύδοιτον	σπευδοίτην
	Plural	σπεύδοιμεν	σπεύδοιτε	σπεύδοιεν
Imperative	Singular		σπεύδε	σπευδέτω
	Dual		σπεύδετον	σπευδέτων
	Plural		σπεύδετε	σπευδόντων, σπευδέτωσαν
Infinitive		σπεύδειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σπευδων σπευδοντος	σπευδουσα σπευδουσης	σπευδον σπευδοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	σπεύδομαι	σπεύδει, σπεύδῃ	σπεύδεται
	Dual		σπεύδεσθον	σπεύδεσθον
	Plural	σπευδόμεθα	σπεύδεσθε	σπεύδονται
Subjunctive	Singular	σπεύδωμαι	σπεύδῃ	σπεύδηται
	Dual		σπεύδησθον	σπεύδησθον
	Plural	σπευδώμεθα	σπεύδησθε	σπεύδωνται
Optative	Singular	σπευδοίμην	σπεύδοιο	σπεύδοιτο
	Dual		σπεύδοισθον	σπευδοίσθην
	Plural	σπευδοίμεθα	σπεύδοισθε	σπεύδοιντο
Imperative	Singular		σπεύδου	σπευδέσθω
	Dual		σπεύδεσθον	σπευδέσθων
	Plural		σπεύδεσθε	σπευδέσθων, σπευδέσθωσαν
Infinitive		σπεύδεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σπευδομενος σπευδομενου	σπευδομενη σπευδομενης	σπευδομενον σπευδομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	σπεύσω	σπεύσεις	σπεύσει
	Dual		σπεύσετον	σπεύσετον
	Plural	σπεύσομεν	σπεύσετε	σπεύσουσιν*
Optative	Singular	σπεύσοιμι	σπεύσοις	σπεύσοι
	Dual		σπεύσοιτον	σπευσοίτην
	Plural	σπεύσοιμεν	σπεύσοιτε	σπεύσοιεν
Infinitive		σπεύσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σπευσων σπευσοντος	σπευσουσα σπευσουσης	σπευσον σπευσοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	σπεύσομαι	σπεύσει, σπεύσῃ	σπεύσεται
	Dual		σπεύσεσθον	σπεύσεσθον
	Plural	σπευσόμεθα	σπεύσεσθε	σπεύσονται
Optative	Singular	σπευσοίμην	σπεύσοιο	σπεύσοιτο
	Dual		σπεύσοισθον	σπευσοίσθην
	Plural	σπευσοίμεθα	σπεύσοισθε	σπεύσοιντο
Infinitive		σπεύσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σπευσομενος σπευσομενου	σπευσομενη σπευσομενης	σπευσομενον σπευσομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	έ̓σπευδον	έ̓σπευδες	έ̓σπευδεν*
	Dual		ἐσπεύδετον	ἐσπευδέτην
	Plural	ἐσπεύδομεν	ἐσπεύδετε	έ̓σπευδον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐσπευδόμην	ἐσπεύδου	ἐσπεύδετο
	Dual		ἐσπεύδεσθον	ἐσπευδέσθην
	Plural	ἐσπευδόμεθα	ἐσπεύδεσθε	ἐσπεύδοντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	έ̓σπευσα	έ̓σπευσας	έ̓σπευσεν*
	Dual		ἐσπεύσατον	ἐσπευσάτην
	Plural	ἐσπεύσαμεν	ἐσπεύσατε	έ̓σπευσαν
Subjunctive	Singular	σπεύσω	σπεύσῃς	σπεύσῃ
	Dual		σπεύσητον	σπεύσητον
	Plural	σπεύσωμεν	σπεύσητε	σπεύσωσιν*
Optative	Singular	σπεύσαιμι	σπεύσαις	σπεύσαι
	Dual		σπεύσαιτον	σπευσαίτην
	Plural	σπεύσαιμεν	σπεύσαιτε	σπεύσαιεν
Imperative	Singular		σπεύσον	σπευσάτω
	Dual		σπεύσατον	σπευσάτων
	Plural		σπεύσατε	σπευσάντων
Infinitive		σπεύσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σπευσᾱς σπευσαντος	σπευσᾱσα σπευσᾱσης	σπευσαν σπευσαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐσπευσάμην	ἐσπεύσω	ἐσπεύσατο
	Dual		ἐσπεύσασθον	ἐσπευσάσθην
	Plural	ἐσπευσάμεθα	ἐσπεύσασθε	ἐσπεύσαντο
Subjunctive	Singular	σπεύσωμαι	σπεύσῃ	σπεύσηται
	Dual		σπεύσησθον	σπεύσησθον
	Plural	σπευσώμεθα	σπεύσησθε	σπεύσωνται
Optative	Singular	σπευσαίμην	σπεύσαιο	σπεύσαιτο
	Dual		σπεύσαισθον	σπευσαίσθην
	Plural	σπευσαίμεθα	σπεύσαισθε	σπεύσαιντο
Imperative	Singular		σπεύσαι	σπευσάσθω
	Dual		σπεύσασθον	σπευσάσθων
	Plural		σπεύσασθε	σπευσάσθων
Infinitive		σπεύσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σπευσαμενος σπευσαμενου	σπευσαμενη σπευσαμενης	σπευσαμενον σπευσαμενου

Perfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	έ̓σπευκα	έ̓σπευκας	έ̓σπευκεν*
	Dual		ἐσπεύκατον	ἐσπεύκατον
	Plural	ἐσπεύκαμεν	ἐσπεύκατε	ἐσπεύκᾱσιν*
Subjunctive	Singular	ἐσπεύκω	ἐσπεύκῃς	ἐσπεύκῃ
	Dual		ἐσπεύκητον	ἐσπεύκητον
	Plural	ἐσπεύκωμεν	ἐσπεύκητε	ἐσπεύκωσιν*
Optative	Singular	ἐσπεύκοιμι	ἐσπεύκοις	ἐσπεύκοι
	Dual		ἐσπεύκοιτον	ἐσπευκοίτην
	Plural	ἐσπεύκοιμεν	ἐσπεύκοιτε	ἐσπεύκοιεν
Imperative	Singular		έ̓σπευκε	ἐσπευκέτω
	Dual		ἐσπεύκετον	ἐσπευκέτων
	Plural		ἐσπεύκετε	ἐσπευκόντων
Infinitive		ἐσπευκέναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐσπευκως ἐσπευκοντος	ἐσπευκυῑα ἐσπευκυῑᾱς	ἐσπευκον ἐσπευκοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	έ̓σπευσμαι	έ̓σπευσαι	έ̓σπευσται
	Dual		έ̓σπευσθον	έ̓σπευσθον
	Plural	ἐσπεύσμεθα	έ̓σπευσθε	ἐσπεύσαται
Imperative	Singular		έ̓σπευσο	ἐσπεύσθω
	Dual		έ̓σπευσθον	ἐσπεύσθων
	Plural		έ̓σπευσθε	ἐσπεύσθων
Infinitive		έ̓σπευσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐσπευσμενος ἐσπευσμενου	ἐσπευσμενη ἐσπευσμενης	ἐσπευσμενον ἐσπευσμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὑπὸ τοιούτων λογισμῶν εἰσπεσόντεσ ἀθρόοι καὶ περισχόντεσ αὐτὸν ἐξῆγον ἐπὶ τὴν θάλασσαν, ἄλλου δὲ ἄλλο τι προθύμωσ ὑπηρετοῦντοσ καὶ σπευδόντων ἁπάντων ἐγίνετο τριβὴ τοῦ χρόνου. (Plutarch, Caius Marius, chapter 39 3:4)
καί πωσ ἀπ’ αὐτομάτου συνέτυχε σπευδόντων ἀμφοτέρων εἰσ ἕνα καιρὸν ἀμφοτέροισ γενέσθαι τὴν παρουσίαν. (Plutarch, Timoleon, chapter 12 2:1)
τὸ μὲν οὔ τισ ἐπεφράσατ’ οὐδὲ νόησε μηροῦ ἐξερύσαι δόρυ μείλινον ὄφρ’ ἐπιβαίη σπευδόντων· (Homer, Iliad, Book 5 68:3)
διὰ δὲ τῶν τοιούτων λόγων ἐδήλου τοῖσ Ἕλλησιν, ὅτι Κύρου πρότερον ἀξιοῦντοσ γενέσθαι Περσῶν φίλουσ οὐκ ἐβουλήθησαν, νῦν δὲ ἐκ μεταβολῆσ ἐκείνων σπευδόντων συνάψαι φιλίαν ὡσ μὲν πρὸσ συμμάχουσ οὐ ποιήσεται τὰσ ὁμολογίασ, ὡσ δὲ δούλουσ εἰσ τὴν τῶν Περσῶν πίστιν ἑαυτοὺσ παραδιδόντασ προσδέξεται. (Diodorus Siculus, Library, fragmenta libri ix, chapter 35 5:1)
μετεπέμψαντο δὲ καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην ἐκ Λέσβου μεθ’ ὧν εἶχε νεῶν, καὶ συνήχθη πᾶσ ὁ στόλοσ εἰσ ἕνα τόπον, σπευδόντων τῶν στρατηγῶν περὶ τῶν ὅλων διακινδυνεῦσαι. (Diodorus Siculus, Library, book xiii, chapter 49 4:3)

Synonyms

- ἐπιταχύνω (to hasten on, urge forward)
- ἐπάγω (to set on, urge on)
- κατασπεύδω (to press, urge, hasten on)
I procure quickly
- ἀνύω (to get, procure)
- κτάομαι (to procure or get)
I seek eagerly
- ματεύω (to seek or strive to)
- μαστεύω (to seek or strive)
- μαίομαι (to seek after, seek for, to seek)
- ὀρούω (to rush at, strive after)
- ἐπιμαίομαι (to strive after, seek to obtain, aim at)

προάγω (to lead forward)
προαγών (a preliminary contest)
προσανέχω (to wait patiently for)
παραχειμασία (a wintering in a place)
ἀθροίζω (to gather together)
παραχειμάζω (to winter in or at)
ξενολόγος (levying mercenaries)
συναθροίζω (to gather together)
δίωγμα (a pursuit)
τεθαρρηκότως (boldly)
διαβατός (to be crossed or passed)
ἀποχώρησις (a going off)
χειμάδιον (a winter-dwelling)
καταπεφρονηκότως (contemptuously)
χειμασία (a passing the winter)
περαῖος (on the other side)
χειμάζω (to pass the winter)
ἀνυπονόητος (unsuspected)
ἐπαγγέλλω (to tell)
ἐλάττωμα (a disadvantage)
δευτεραῖος (on the second day)
ἐπιτειχισμός ()
πεμπταῖος (on the fifth day)
ἐπιμένω (to stay on)
σιτολογία (a collecting of corn)
ἐφεδρεύω (to sit upon)
σπουδάζω (to make haste)
πολλαχόσε (To many parts)
κάρανος (a chief)
κάρανον ()

Derived

ἀποσπεύδω (to be zealous in preventing)
ἐπισπεύδω (to urge on, further or promote, to urge on)
κατασπεύδω (to press, urge, hasten on)
συνεπισπεύδω (to join in forcing onward)
συσπεύδω (to assist zealously)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

σπεύδω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

I procure quickly

I seek eagerly

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

σπεύδω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

I procure quickly

I seek eagerly

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어