Ancient Greek-English Dictionary Language

σπεύδω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: σπεύδω σπεύσω ἔσπευσα ἔσπευκα ἔσπευσμαι

Structure: σπεύδ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (transitive), I set going, urge on, hasten
  2. I procure quickly, get ready
  3. I seek eagerly, strive after

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπεύδω σπεύδεις σπεύδει
Dual σπεύδετον σπεύδετον
Plural σπεύδομεν σπεύδετε σπεύδουσιν*
SubjunctiveSingular σπεύδω σπεύδῃς σπεύδῃ
Dual σπεύδητον σπεύδητον
Plural σπεύδωμεν σπεύδητε σπεύδωσιν*
OptativeSingular σπεύδοιμι σπεύδοις σπεύδοι
Dual σπεύδοιτον σπευδοίτην
Plural σπεύδοιμεν σπεύδοιτε σπεύδοιεν
ImperativeSingular σπεύδε σπευδέτω
Dual σπεύδετον σπευδέτων
Plural σπεύδετε σπευδόντων, σπευδέτωσαν
Infinitive σπεύδειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σπευδων σπευδοντος σπευδουσα σπευδουσης σπευδον σπευδοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπεύδομαι σπεύδει, σπεύδῃ σπεύδεται
Dual σπεύδεσθον σπεύδεσθον
Plural σπευδόμεθα σπεύδεσθε σπεύδονται
SubjunctiveSingular σπεύδωμαι σπεύδῃ σπεύδηται
Dual σπεύδησθον σπεύδησθον
Plural σπευδώμεθα σπεύδησθε σπεύδωνται
OptativeSingular σπευδοίμην σπεύδοιο σπεύδοιτο
Dual σπεύδοισθον σπευδοίσθην
Plural σπευδοίμεθα σπεύδοισθε σπεύδοιντο
ImperativeSingular σπεύδου σπευδέσθω
Dual σπεύδεσθον σπευδέσθων
Plural σπεύδεσθε σπευδέσθων, σπευδέσθωσαν
Infinitive σπεύδεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σπευδομενος σπευδομενου σπευδομενη σπευδομενης σπευδομενον σπευδομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓σπευσα έ̓σπευσας έ̓σπευσεν*
Dual ἐσπεύσατον ἐσπευσάτην
Plural ἐσπεύσαμεν ἐσπεύσατε έ̓σπευσαν
SubjunctiveSingular σπεύσω σπεύσῃς σπεύσῃ
Dual σπεύσητον σπεύσητον
Plural σπεύσωμεν σπεύσητε σπεύσωσιν*
OptativeSingular σπεύσαιμι σπεύσαις σπεύσαι
Dual σπεύσαιτον σπευσαίτην
Plural σπεύσαιμεν σπεύσαιτε σπεύσαιεν
ImperativeSingular σπεύσον σπευσάτω
Dual σπεύσατον σπευσάτων
Plural σπεύσατε σπευσάντων
Infinitive σπεύσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σπευσᾱς σπευσαντος σπευσᾱσα σπευσᾱσης σπευσαν σπευσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσπευσάμην ἐσπεύσω ἐσπεύσατο
Dual ἐσπεύσασθον ἐσπευσάσθην
Plural ἐσπευσάμεθα ἐσπεύσασθε ἐσπεύσαντο
SubjunctiveSingular σπεύσωμαι σπεύσῃ σπεύσηται
Dual σπεύσησθον σπεύσησθον
Plural σπευσώμεθα σπεύσησθε σπεύσωνται
OptativeSingular σπευσαίμην σπεύσαιο σπεύσαιτο
Dual σπεύσαισθον σπευσαίσθην
Plural σπευσαίμεθα σπεύσαισθε σπεύσαιντο
ImperativeSingular σπεύσαι σπευσάσθω
Dual σπεύσασθον σπευσάσθων
Plural σπεύσασθε σπευσάσθων
Infinitive σπεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σπευσαμενος σπευσαμενου σπευσαμενη σπευσαμενης σπευσαμενον σπευσαμενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓σπευκα έ̓σπευκας έ̓σπευκεν*
Dual ἐσπεύκατον ἐσπεύκατον
Plural ἐσπεύκαμεν ἐσπεύκατε ἐσπεύκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐσπεύκω ἐσπεύκῃς ἐσπεύκῃ
Dual ἐσπεύκητον ἐσπεύκητον
Plural ἐσπεύκωμεν ἐσπεύκητε ἐσπεύκωσιν*
OptativeSingular ἐσπεύκοιμι ἐσπεύκοις ἐσπεύκοι
Dual ἐσπεύκοιτον ἐσπευκοίτην
Plural ἐσπεύκοιμεν ἐσπεύκοιτε ἐσπεύκοιεν
ImperativeSingular έ̓σπευκε ἐσπευκέτω
Dual ἐσπεύκετον ἐσπευκέτων
Plural ἐσπεύκετε ἐσπευκόντων
Infinitive ἐσπευκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐσπευκως ἐσπευκοντος ἐσπευκυῑα ἐσπευκυῑᾱς ἐσπευκον ἐσπευκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓σπευσμαι έ̓σπευσαι έ̓σπευσται
Dual έ̓σπευσθον έ̓σπευσθον
Plural ἐσπεύσμεθα έ̓σπευσθε ἐσπεύσαται
ImperativeSingular έ̓σπευσο ἐσπεύσθω
Dual έ̓σπευσθον ἐσπεύσθων
Plural έ̓σπευσθε ἐσπεύσθων
Infinitive έ̓σπευσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐσπευσμενος ἐσπευσμενου ἐσπευσμενη ἐσπευσμενης ἐσπευσμενον ἐσπευσμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὑπὸ τοιούτων λογισμῶν εἰσπεσόντεσ ἀθρόοι καὶ περισχόντεσ αὐτὸν ἐξῆγον ἐπὶ τὴν θάλασσαν, ἄλλου δὲ ἄλλο τι προθύμωσ ὑπηρετοῦντοσ καὶ σπευδόντων ἁπάντων ἐγίνετο τριβὴ τοῦ χρόνου. (Plutarch, Caius Marius, chapter 39 3:4)
  • καί πωσ ἀπ’ αὐτομάτου συνέτυχε σπευδόντων ἀμφοτέρων εἰσ ἕνα καιρὸν ἀμφοτέροισ γενέσθαι τὴν παρουσίαν. (Plutarch, Timoleon, chapter 12 2:1)
  • τὸ μὲν οὔ τισ ἐπεφράσατ’ οὐδὲ νόησε μηροῦ ἐξερύσαι δόρυ μείλινον ὄφρ’ ἐπιβαίη σπευδόντων· (Homer, Iliad, Book 5 68:3)
  • διὰ δὲ τῶν τοιούτων λόγων ἐδήλου τοῖσ Ἕλλησιν, ὅτι Κύρου πρότερον ἀξιοῦντοσ γενέσθαι Περσῶν φίλουσ οὐκ ἐβουλήθησαν, νῦν δὲ ἐκ μεταβολῆσ ἐκείνων σπευδόντων συνάψαι φιλίαν ὡσ μὲν πρὸσ συμμάχουσ οὐ ποιήσεται τὰσ ὁμολογίασ, ὡσ δὲ δούλουσ εἰσ τὴν τῶν Περσῶν πίστιν ἑαυτοὺσ παραδιδόντασ προσδέξεται. (Diodorus Siculus, Library, fragmenta libri ix, chapter 35 5:1)
  • μετεπέμψαντο δὲ καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην ἐκ Λέσβου μεθ’ ὧν εἶχε νεῶν, καὶ συνήχθη πᾶσ ὁ στόλοσ εἰσ ἕνα τόπον, σπευδόντων τῶν στρατηγῶν περὶ τῶν ὅλων διακινδυνεῦσαι. (Diodorus Siculus, Library, book xiii, chapter 49 4:3)

Synonyms

  1. I procure quickly

  2. I seek eagerly

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION