뜻

1. 여행
2. 불운, 불행, 실패, 패배

1. a stumble, trip, false step
2. a failure, misfortune, defeat

예문

• συνεχῶν δὲ τοιῶνδε πταισμάτων αὐτοῖσ ἐπιγιγνομένων, πόλισ Ὄκιλισ, ἔνθα ἡ ἀγορὰ καὶ τὰ χρήματα ἦν τὰ Ῥωμαίων, μετέθετο ἐσ τοὺσ Κελτίβηρασ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 9 4:5)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 4:5)

• Κατέλαβον δ’ αὐτοὺσ ἀπὸ Ῥώμησ πρέσβεισ Κίννασ τε καὶ Καικίλιοσ, οἳ τὴν βουλὴν ἔφασαν ἀπορεῖν εἰ τοσῶνδε πταισμάτων σφίσιν ἐν Ἰβηρίᾳ γενομένων ὁ Αἰμίλιοσ πόλεμον ἕτερον ἀρεῖται, καὶ ψήφισμα ἐπέδοσαν αὐτῷ προαγορεῦον Αἰμίλιον Οὐακκαίοισ μὴ πολεμεῖν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 13 6:1)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13 6:1)

• ἡ δὲ βουλὴ τούτοισ μὲν ἔχαιρε, πολλῶν δὲ γεγενημένων πταισμάτων ἐσ Μασσανάσσην ἔπεμπε, καὶ παρεκάλει συμμαχεῖν αὐτὸν ἐρρωμένωσ ἐπὶ Καρχηδόνα. (Appian, The Foreign Wars, chapter 16 1:2)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 1:2)

• καὶ γὰρ σπάνιον ἔπταισεν ἐν πολέμῳ, καὶ τῶν πταισμάτων οὐκ αὐτὸσ αἴτιοσ, ἀλλ’ ἢ προδοσίᾳ τινῶν ἢ προπετείᾳ στρατιωτῶν ἐγένετο. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 613:3)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 613:3)

• ὕλησ τε γὰρ ἦν ἀπορία, καὶ τῶν μὲν πόνων ἤδη τὸ σῶμα, τῶν δὲ ἐπαλλήλων πταισμάτων αἱ ψυχαὶ τοῖσ στρατιώταισ ἐλείποντο. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 14:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 14:1)

유사 형태

• πταῖσμα (60)
• πταίσματος (15)
• πταίσματι (9)
• πταίσματα (8)
• πταίσαντες (8)
• πταίσας (7)
• πταισμάτων (7)
• πταῖσαι (6)
• πταίσωσι (6)
• πταίσμασιν (5)
• πταίσαντος (5)
• πταίσαντας (5)
• πταίσωσιν (4)
• πταίσαντα (4)
• πταίσῃ (4)
• πταίσμασι (4)
• πταίσῃς (3)
• πταισάντων (3)
• πταίσειαν (3)
• πταίσασι (3)
• πταίσασιν (2)
• πταίσει (2)
• πταίσματός (1)
• πταίσαντί (1)
• πταίσειε (1)
• πταισθέντα (1)
• πταῖσαν (1)
• πταίσητέ (1)
• πταίσεις (1)
• πταίσωμέν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.