- ἡ μητρυιὰ δὲ μετὰ μικρὸν εὐθὺσ νοσεῖν ἤρξατο νόσον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, χαλεπὴν καὶ παράλογον ἀρχόμενον γὰρ εὐθὺσ τὸ δεινὸν παρεφύλαξα. (Lucian, Abdicatus, (no name) 6:1)
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 6:1)
- Χαλεπὸν μὲν ἄνθρωπον ὄντα δαίμονόσ τινοσ ἐπήρειαν διαφυγεῖν, πολὺ δὲ χαλεπώτερον ἀπολογίαν εὑρεῖν παραλόγου καὶ δαιμονίου πταίσματοσ, ἅπερ ἀμφότερα νῦν ἐμοὶ συμβέβηκεν, ὃσ ἀφικόμενοσ παρὰ σέ, ὡσ προσείποιμι τὸ ἑωθινόν, δέον τὴν συνήθη ταύτην φωνὴν ἀφεῖναι καὶ χαίρειν κελεύειν, ἐγὼ δὲ ὁ χρυσοῦσ ἐπιλαθόμενοσ ὑγιαίνειν σε ἠξίουν, εὔφημον μὲν καὶ τοῦτο, οὐκ ἐν καιρῷ δὲ ὡσ οὐ κατὰ τὴν ἑώ. (Lucian, Pro lapsu inter salutandum 1:1)
(루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 1:1)
- οὐ παρέργωσ οὖν οὐδὲ ἀμελῶσ ἐπήκουον αὐτῶν καθάπερ ναυαγίαν τινὰ καὶ σωτηρίαν αὐτῶν παράλογον διηγουμένων, οἱοῖ̀ εἰσιν οἱ πρὸσ τοῖσ ἱεροῖσ ἐξυρημένοι τὰσ κεφαλὰσ συνάμα πολλοὶ τὰσ τρικυμίασ καὶ ζάλασ καὶ ἀκρωτήρια καὶ ἐκβολὰσ καὶ ἱστοῦ κλάσεισ καὶ πηδαλίων ἀποκαυλίσεισ διεξιόντεσ, ἐπὶ πᾶσι δὲ τοὺσ Διοσκούρουσ ἐπιφαινομένουσ, ‐ οἰκεῖοι γὰρ τῆσ τοιαύτησ τραγῳδίασ οὗτοί γε ‐ ἢ τιν’ ἄλλον ἐκ μηχανῆσ θεὸν ἐπὶ τῷ καρχησίῳ καθεζόμενον ἢ πρὸσ τοῖσ πηδαλίοισ ἑστῶτα καὶ πρόσ τινα ᾐόνα μαλακὴν ἀπευθύνοντα τὴν ναῦν, οἷ προσενεχθεῖσα ἔμελλεν αὐτὴ μὲν ἠρέμα καὶ κατὰ σχολὴν διαλυθήσεσθαι, αὐτοὶ δὲ ἀσφαλῶσ ἀποβήσεσθαι χάριτι καὶ εὐμενείᾳ τοῦ θεοῦ. (Lucian, De mercede, (no name) 1:7)
(루키아노스, De mercede, (no name) 1:7)
- "καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἐταραττόμην πρὸσ αὐτά, νῦν δὲ δὴ ὑπὸ τοῦ ἔθουσ οὐδέν τι παράλογον ὁρᾶν μοι δοκῶ, καὶ μάλιστα ἐξ οὗ μοι τὸν δακτύλιον ὁ Ἄραψ ἔδωκε σιδήρου τοῦ ἐκ τῶν σταυρῶν πεποιημένον καὶ τὴν ἐπῳδὴν ἐδίδαξεν τὴν πολυώνυμον, ἐκτὸσ εἰ μὴ κἀμοὶ ἀπιστήσεισ, ὦ Τυχιάδη. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 15:3)
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 15:3)
- ἄνω καὶ κάτω πλανῶμαι, περινοστῶν ἄχρι ἂν λάθω τινὶ ἐμπεσών ὁ δέ, ὅστισ ἂν πρῶτόσ μοι περιτύχῃ, ἀπαγαγὼν παρ’ αὑτὸν ἔχει, σὲ τὸν Ἑρμῆν ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τοῦ κέρδουσ προσκυνῶν. (Lucian, Timon, (no name) 24:8)
(루키아노스, Timon, (no name) 24:8)
- ἐκ δὲ τούτου θαυμαστὴ μὲν ἔσχε καὶ ἀθρόα μεταβολὴ γνώμησ τὸν δῆμον, ἄτοποσ δὲ κομιδῇ καὶ παράλογοσ τοὺσ πατρικίουσ, ὁ μὲν γὰρ δῆμοσ ὡρ́μησε λύειν τὴν τοῦ Μαρκίου καταδίκην καὶ καλεῖν αὐτὸν εἰσ τὴν πόλιν, ἡ δὲ βουλὴ συναχθεῖσα καὶ σκοποῦσα περὶ τοῦ βουλεύματοσ ἀπέγνω καὶ διεκώλυσεν, εἴτε πάντωσ ἐνίστασθαι φιλονεικοῦσα πᾶσιν οἷσ ὁ δῆμοσ ἐσπούδαζεν, εἴτ’ ἄλλωσ χάριτι τοῦ δήμου τὸν ἄνδρα μὴ βουλομένη κατελθεῖν, εἴτε κἀκεῖνον αὐτὸν ἤδη πεποιημένη δι’ ὀργῆσ, ὅτι πάντασ ἐποίει κακῶσ οὐχ ὑπὸ πάντων ἀγνωμονηθείσ, καὶ τῆσ πατρίδοσ αὑτὸν ἔδειξεν ἐχθρόν, ἐν ᾗ τὸ κυριώτατον καὶ κράτιστον μέροσ ἐγίνωσκε συμπαθοῦν αὐτῷ καὶ συναδικούμενον. (Plutarch, Lives, chapter 29 3:1)
(플루타르코스, Lives, chapter 29 3:1)
- καὶ τοῖσ Πάρθοισ ἐπιχειροῦσι πολὺσ ἀπήντα παράλογοσ. (Plutarch, Antony, chapter 45 1:2)
(플루타르코스, Antony, chapter 45 1:2)
- τῷ δὲ πεμφθέντι γραμματοφόρῳ τύχη τισ συμπίπτει παράλογοσ. (Plutarch, Dion, chapter 26 3:3)
(플루타르코스, Dion, chapter 26 3:3)
- διόπερ ἐπὶ πολὺν χρόνον οὐδέτεροι τὸν ποταμὸν ἐτόλμων διαβαίνειν ἀθρόοισ στρατιώταισ, ἑώσ ὅτου παράλογόσ τισ αἰτία προεκαλέσατο αὐτοὺσ εἰσ τὸν ὁλοσχερῆ κίνδυνον. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 108 3:1)
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 108 3:1)
- καὶ φερομένων αὐτῶν ἡ μὲν ὄψισ ἦν λαμπρὰ καὶ παράλογοσ, ἀμαξῶν τοσῶνδε ὑπ’ αὐτῶν τῶν πολεμίων ἀγομένων, οἱ δὲ πρέσβεισ εἵποντο αὐτοῖσ, καὶ ὅσοι τῆσ γερουσίασ ἢ τῆσ ἄλλησ πόλεωσ ἄριστοι ἢ ἱερεῖσ ἢ ἄλλωσ ἐπιφανεῖσ ἔμελλον τοὺσ ὑπάτουσ ἐσ ἐντροπὴν ἢ ἔλεον ἄξειν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 12 1:12)
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 1:12)