- ὧν ὑμεῖς, ὦ ἄνδρες, μνησθέντες, καὶ τὰ ἀτυχήματα τὰ γιγνόμενα διὰ τοὺς προδότας θεωρήσαντες ἐν ταῖς Ὀλυνθίων καὶ Θηβαίων συμφοραῖς, ὑπὲρ ὑμῶν αὐτῶν ὀρθῶς νυνὶ βουλεύεσθε, καὶ τοὺς δωροδοκεῖν ἐθέλοντας κατὰ τῆς πατρίδος ἀνελόντες ἐν ὑμῖν αὐτοῖς καὶ τοῖς θεοῖς τὰς ἐλπίδας τῆς σωτηρίας ἔχετε. (Dinarchus, Speeches, 31:2)
(디나르코스, 연설, 31:2)
- ὅθεν ἔδοξεν ἐνίοις ἔκνους ὑπὸ γήρως ἢ μεγέθους κακῶν γεγονέναι καὶ τῶν ἀτυχημάτων ἀναίσθητος, αὐτοῖς ὡς ἀληθῶἀναισθήτοις οὖσιν ὅσον ἐξ εὐφυϊάς καὶ τοῦ γεγονέναι καὶ τετράφθαι καλῶς ὄφελός ἐστι πρὸς ἀλυπίαν ἀνθρώποις, καὶ ὅτι τῆς ἀρετῆς ἡ τύχη φυλαττομένης μὲν τὰ κακὰ πολλάκις περίεστιν, ἐν δὲ τῷ πταῖσαι τὸ φέρειν εὐλογίστως οὐ παραιρεῖται. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 19 3:1)
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 19 3:1)
- οἱ μὲν οὖν πλεῖστοι τῶν εἰς δόξαν ἀπὸ τῆς οἰκίας ταύτης προελθόντων δι ἀρετὴν, ἣν ἐζήλωσαν, εὐτύχησαν, Λευκίου δὲ Παύλου τὸ περὶ Κάννας ἀτύχημα τήν τε φρόνησιν ἅμα καὶ τήν ἀνδρείαν ἔδειξεν. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 2 2:1)
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 2 2:1)
- "ἐν δὲ τῇ Γιγαντομαχίᾳ οὕτω σφόδρα τοὺς Ἀθηναίους ἐκήλησεν, ὡς ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ πλεῖστα αὐτοὺς γελάσαι, καίτοι ἀγγελθέντων αὐτοῖς ἐν τῷ θεάτρῳ τῶν γενομένων περὶ Σικελίαν ἀτυχημάτων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 71 3:12)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 71 3:12)
- εἶθ οὗτοι τὸ δουλεύειν ἀτύχημα ἡγοῦνται καὶ λέγουσι δεινή τις ἀνδρὶ καὶ γυναικὶ συμφορὰ δούλους γενέσθαι δεσπότας τε δυσχερεῖς λαβεῖν πόσῳ δὲ δεινότερον οἰέσθε πάσχειν αὐτοὺς ἀνεκφεύ κτους ἀναποδράστους ἀνυποστάτους λαμβάνοντας· (Plutarch, De superstitione, section 4 6:1)
(플루타르코스, De superstitione, section 4 6:1)
- "ἐκείνης μὲν ἁμάρτημα, σὸν δ ἀτύχημα : (Plutarch, De tranquilitate animi, section 6 4:2)
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 6 4:2)
- "ἐκείνης μὲν ἁμάρτημα σὸν δ ἀτύχημα: (Plutarch, De tranquilitate animi, section 6 12:1)
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 6 12:1)
- δεύτερον, ὅτῳ κακὸν πρόσεστιν ἄλλως τῇ δ ἱστορίᾳ μὴ προσῆκον, ὁ δὲ συγγραφεὺς ἐπιδράττεται τούτου καὶ παρεμβάλλει τοῖς πράγμασιν οὐδὲν δεομένοις, ἀλλὰ τὴν διήγησιν ἐπεξάγων καὶ κυκλούμενος, ὅπως ἐμπεριλάβῃ ἀτύχημά τινος ἢ πρᾶξιν ἄτοπον καὶ οὐ χρηστήν, δῆλός ἐστιν ἡδόμενος τῷ κακολογεῖν. (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 3 1:1)
(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 3 1:1)
