Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσποιέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσποιέω προσποιήσω

Structure: προς (Prefix) + ποιέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make over to
  2. to attach to oneself, win, gain over, as
  3. to take what does not belong to one, pretend to, lay claim to
  4. to pretend, feign, affect, simulate, to use, as a pretence, allege
  5. to pretend, to make as if one
  6. make as if it were, so

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσποίω προσποίεις προσποίει
Dual προσποίειτον προσποίειτον
Plural προσποίουμεν προσποίειτε προσποίουσιν*
SubjunctiveSingular προσποίω προσποίῃς προσποίῃ
Dual προσποίητον προσποίητον
Plural προσποίωμεν προσποίητε προσποίωσιν*
OptativeSingular προσποίοιμι προσποίοις προσποίοι
Dual προσποίοιτον προσποιοίτην
Plural προσποίοιμεν προσποίοιτε προσποίοιεν
ImperativeSingular προσποῖει προσποιεῖτω
Dual προσποίειτον προσποιεῖτων
Plural προσποίειτε προσποιοῦντων, προσποιεῖτωσαν
Infinitive προσποίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσποιων προσποιουντος προσποιουσα προσποιουσης προσποιουν προσποιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσποίουμαι προσποίει, προσποίῃ προσποίειται
Dual προσποίεισθον προσποίεισθον
Plural προσποιοῦμεθα προσποίεισθε προσποίουνται
SubjunctiveSingular προσποίωμαι προσποίῃ προσποίηται
Dual προσποίησθον προσποίησθον
Plural προσποιώμεθα προσποίησθε προσποίωνται
OptativeSingular προσποιοίμην προσποίοιο προσποίοιτο
Dual προσποίοισθον προσποιοίσθην
Plural προσποιοίμεθα προσποίοισθε προσποίοιντο
ImperativeSingular προσποίου προσποιεῖσθω
Dual προσποίεισθον προσποιεῖσθων
Plural προσποίεισθε προσποιεῖσθων, προσποιεῖσθωσαν
Infinitive προσποίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσποιουμενος προσποιουμενου προσποιουμενη προσποιουμενης προσποιουμενον προσποιουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσποιήσω προσποιήσεις προσποιήσει
Dual προσποιήσετον προσποιήσετον
Plural προσποιήσομεν προσποιήσετε προσποιήσουσιν*
OptativeSingular προσποιήσοιμι προσποιήσοις προσποιήσοι
Dual προσποιήσοιτον προσποιησοίτην
Plural προσποιήσοιμεν προσποιήσοιτε προσποιήσοιεν
Infinitive προσποιήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσποιησων προσποιησοντος προσποιησουσα προσποιησουσης προσποιησον προσποιησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσποιήσομαι προσποιήσει, προσποιήσῃ προσποιήσεται
Dual προσποιήσεσθον προσποιήσεσθον
Plural προσποιησόμεθα προσποιήσεσθε προσποιήσονται
OptativeSingular προσποιησοίμην προσποιήσοιο προσποιήσοιτο
Dual προσποιήσοισθον προσποιησοίσθην
Plural προσποιησοίμεθα προσποιήσοισθε προσποιήσοιντο
Infinitive προσποιήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσποιησομενος προσποιησομενου προσποιησομενη προσποιησομενης προσποιησομενον προσποιησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεποῖουν προσεποῖεις προσεποῖειν*
Dual προσεποίειτον προσεποιεῖτην
Plural προσεποίουμεν προσεποίειτε προσεποῖουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεποιοῦμην προσεποίου προσεποίειτο
Dual προσεποίεισθον προσεποιεῖσθην
Plural προσεποιοῦμεθα προσεποίεισθε προσεποίουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Πόπλιοσ Δέκιοσ Ῥωμαῖοσ πρὸσ Ἀλβανοὺσ πολεμῶν ὄναρ εἶδεν, ἐὰν ἀποθάνῃ, ῥώμην προσποιήσειν Ῥωμαίοισ. (Plutarch, Parallela minora, section 185)
  • Πούπλιοσ Πούπλιοσ Δέκιοσ πρὸσ Ἀλβανοὺσ πολεμῶν ὄναρ εἶδεν, ἐὰν ἀποθάνῃ, Ῥώμην προσποιήσειν Ῥωμαίοισ. (Plutarch, Parallela minora, section 18 1:3)

Synonyms

  1. to make over to

  2. to attach to oneself

  3. to pretend

  4. make as if it were

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION