Ancient Greek-English Dictionary Language

προσποιέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσποιέω προσποιήσω

Structure: προς (Prefix) + ποιέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make over to
  2. to attach to oneself, win, gain over, as
  3. to take what does not belong to one, pretend to, lay claim to
  4. to pretend, feign, affect, simulate, to use, as a pretence, allege
  5. to pretend, to make as if one
  6. make as if it were, so

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσποίω προσποίεις προσποίει
Dual προσποίειτον προσποίειτον
Plural προσποίουμεν προσποίειτε προσποίουσιν*
SubjunctiveSingular προσποίω προσποίῃς προσποίῃ
Dual προσποίητον προσποίητον
Plural προσποίωμεν προσποίητε προσποίωσιν*
OptativeSingular προσποίοιμι προσποίοις προσποίοι
Dual προσποίοιτον προσποιοίτην
Plural προσποίοιμεν προσποίοιτε προσποίοιεν
ImperativeSingular προσποῖει προσποιεῖτω
Dual προσποίειτον προσποιεῖτων
Plural προσποίειτε προσποιοῦντων, προσποιεῖτωσαν
Infinitive προσποίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσποιων προσποιουντος προσποιουσα προσποιουσης προσποιουν προσποιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσποίουμαι προσποίει, προσποίῃ προσποίειται
Dual προσποίεισθον προσποίεισθον
Plural προσποιοῦμεθα προσποίεισθε προσποίουνται
SubjunctiveSingular προσποίωμαι προσποίῃ προσποίηται
Dual προσποίησθον προσποίησθον
Plural προσποιώμεθα προσποίησθε προσποίωνται
OptativeSingular προσποιοίμην προσποίοιο προσποίοιτο
Dual προσποίοισθον προσποιοίσθην
Plural προσποιοίμεθα προσποίοισθε προσποίοιντο
ImperativeSingular προσποίου προσποιεῖσθω
Dual προσποίεισθον προσποιεῖσθων
Plural προσποίεισθε προσποιεῖσθων, προσποιεῖσθωσαν
Infinitive προσποίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσποιουμενος προσποιουμενου προσποιουμενη προσποιουμενης προσποιουμενον προσποιουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσποιήσω προσποιήσεις προσποιήσει
Dual προσποιήσετον προσποιήσετον
Plural προσποιήσομεν προσποιήσετε προσποιήσουσιν*
OptativeSingular προσποιήσοιμι προσποιήσοις προσποιήσοι
Dual προσποιήσοιτον προσποιησοίτην
Plural προσποιήσοιμεν προσποιήσοιτε προσποιήσοιεν
Infinitive προσποιήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσποιησων προσποιησοντος προσποιησουσα προσποιησουσης προσποιησον προσποιησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσποιήσομαι προσποιήσει, προσποιήσῃ προσποιήσεται
Dual προσποιήσεσθον προσποιήσεσθον
Plural προσποιησόμεθα προσποιήσεσθε προσποιήσονται
OptativeSingular προσποιησοίμην προσποιήσοιο προσποιήσοιτο
Dual προσποιήσοισθον προσποιησοίσθην
Plural προσποιησοίμεθα προσποιήσοισθε προσποιήσοιντο
Infinitive προσποιήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσποιησομενος προσποιησομενου προσποιησομενη προσποιησομενης προσποιησομενον προσποιησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ μὲν οὖν πρῶτον μέτριοι τοῖσ πολίταισ ἦσαν καὶ προσεποιοῦντο διώκειν τὴν πάτριον πολιτείαν, καὶ τούσ τ’ Ἐφιάλτου καὶ Ἀρχεστράτου νόμουσ τοὺσ περὶ τῶν Ἀρεοπαγιτῶν καθεῖλον ἐξ Ἀρείου πάγου, καὶ τῶν Σόλωνοσ θεσμῶν ὅσοι διαμφισβητήσεισ ἔσχον, καὶ τὸ κῦροσ ὃ ἦν ἐν τοῖσ δικασταῖσ κατέλυσαν, ὡσ ἐπανορθοῦντεσ καὶ ποιοῦντεσ ἀναμφισβήτητον τὴν πολιτείαν, οἱο͂ν <τὸν> περὶ τοῦ δοῦναι τὰ ἑαυτοῦ ᾧ ἂν ἐθέλῃ κύριον ποιήσαντεσ καθάπαξ· (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 35 2:1)
  • "οὗτοι δὲ προσεποιοῦντο μήτε ὀξὺ ὁρᾶν παρὰ τὸ δεῖπνον, ἐπεὶ ὁ Διονύσιοσ οὐκ ἦν ὀξυώπησ, ἔψαυόν τε τῶν παρακειμένων ὡσ οὐχ ὁρῶντεσ, ἑώσ ὁ Διονύσιοσ αὐτῶν τὰσ χεῖρασ πρὸσ τὰ λεκάνια προσῆγεν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 55 3:4)
  • ἔνιοι δὲ καὶ συνανέβαινον αὐτοῖσ καὶ κατεμίγνυσαν ἑαυτούσ ὡσ μετεσχηκότεσ τοῦ ἔργου καὶ προσεποιοῦντο τὴν δόξαν, ὧν ἦν καὶ Γάϊοσ Ὀκτάουϊοσ καὶ Λέντλοσ Σπινθήρ. (Plutarch, Caesar, chapter 67 3:1)
  • καὶ ἐδέοντό μου δανεῖσαι χρήματα εἰσ τὸν Πόντον Ἀρτέμωνι τῷ τούτου ἀδελφῷ καὶ Ἀπολλοδώρῳ, ὅπωσ ἂν ἐνεργοὶ ὦσιν, οὐδὲν εἰδώσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὐδ’ ὁ Θρασυμήδησ τὴν τούτων πονηρίαν, ἀλλ’ οἰόμενοσ εἶναι ἐπιεικεῖσ ἀνθρώπουσ καὶ οἱοῖ́περ προσεποιοῦντο καὶ ἔφασαν εἶναι, καὶ ἡγούμενοσ ποιήσειν αὐτοὺσ πάντα ὅσαπερ ὑπισχνεῖτο καὶ ἀνεδέχετο Λάκριτοσ οὑτοσί. (Demosthenes, Speeches 31-40, 9:1)
  • οἱ δὲ μὴ δυνάμενοι ζῆν ἐν τῇ δημοκρατίᾳ καὶ πρὸσ τοὺσ δυνάστασ ἀποβλέπειν εἰωθότεσ τῷ μὲν θανάτῳ τοῦ τυράννου προσεποιοῦντο χαίρειν, τὸν δὲ Τιμολέοντα λοιδοροῦντεσ ὡσ ἀσεβὲσ ἐξειργασμένον καὶ μυσῶδεσ ἔργον εἰσ ἀθυμίαν περιέστησαν. (Plutarch, Timoleon, chapter 5 2:1)

Synonyms

  1. to make over to

  2. to attach to oneself

  3. to pretend

  4. make as if it were

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION