Ancient Greek-English Dictionary Language

παροξύνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παροξύνω παροξυνῶ

Structure: παρ (Prefix) + ὀξύν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to urge, prick or spur on, stimulate
  2. to anger, provoke, irritate, exasperate, to be provoked

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παροξύνω παροξύνεις παροξύνει
Dual παροξύνετον παροξύνετον
Plural παροξύνομεν παροξύνετε παροξύνουσιν*
SubjunctiveSingular παροξύνω παροξύνῃς παροξύνῃ
Dual παροξύνητον παροξύνητον
Plural παροξύνωμεν παροξύνητε παροξύνωσιν*
OptativeSingular παροξύνοιμι παροξύνοις παροξύνοι
Dual παροξύνοιτον παροξυνοίτην
Plural παροξύνοιμεν παροξύνοιτε παροξύνοιεν
ImperativeSingular παρόξυνε παροξυνέτω
Dual παροξύνετον παροξυνέτων
Plural παροξύνετε παροξυνόντων, παροξυνέτωσαν
Infinitive παροξύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παροξυνων παροξυνοντος παροξυνουσα παροξυνουσης παροξυνον παροξυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παροξύνομαι παροξύνει, παροξύνῃ παροξύνεται
Dual παροξύνεσθον παροξύνεσθον
Plural παροξυνόμεθα παροξύνεσθε παροξύνονται
SubjunctiveSingular παροξύνωμαι παροξύνῃ παροξύνηται
Dual παροξύνησθον παροξύνησθον
Plural παροξυνώμεθα παροξύνησθε παροξύνωνται
OptativeSingular παροξυνοίμην παροξύνοιο παροξύνοιτο
Dual παροξύνοισθον παροξυνοίσθην
Plural παροξυνοίμεθα παροξύνοισθε παροξύνοιντο
ImperativeSingular παροξύνου παροξυνέσθω
Dual παροξύνεσθον παροξυνέσθων
Plural παροξύνεσθε παροξυνέσθων, παροξυνέσθωσαν
Infinitive παροξύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παροξυνομενος παροξυνομενου παροξυνομενη παροξυνομενης παροξυνομενον παροξυνομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ διαφέρει ἀπειλὴ βασιλέωσ θυμοῦ λέοντοσ, ὁ δὲ παροξύνων αὐτὸν ἁμαρτάνει εἰσ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν. (Septuagint, Liber Proverbiorum 20:2)
  • οἱ ἰδόντεσ σε θαυμάσονται ἐπὶ σοὶ καὶ ἐροῦσιν. οὗτοσ ὁ ἄνθρωποσ ὁ παροξύνων τὴν γῆν, ὁ σείων βασιλεῖσ̣ (Septuagint, Liber Isaiae 14:16)
  • ὁ λαὸσ οὗτοσ ὁ παροξύνων με ἐναντίον ἐμοῦ διαπαντόσ, αὐτοὶ θυσιάζουσιν ἐν τοῖσ κήποισ καὶ θυμιῶσιν ἐπὶ ταῖσ πλίνθοισ τοῖσ δαιμονίοισ, ἃ οὐκ ἔστιν. (Septuagint, Liber Isaiae 65:3)
  • ἦν δὲ θορυβώδησ, καὶ μισούμενοσ μὲν ὑπὸ τῆσ βουλῆσ ἄντικρυσ, ὕποπτοσ δὲ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ὡσ τὰ συμμαχικὰ διακινῶν καὶ παροξύνων κρύφα τοὺσ Ἰταλιώτασ πρὸσ ἀπόστασιν. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 10 3:2)
  • ἄκουε δ’ οὖν καὶ ἄλλον ἰσότιμον, Βελίτταν, Ἀμιζώκου τούτου ἀνεψιόν, ὃσ ἐπεὶ κατασπασθέντα ἐκ τοῦ ἵππου ὑπὸ λέοντοσ εἶδε Βάσθην τὸν φίλον ἅμα δὲ ἔτυχον θηρῶντεσ καὶ ἤδη ὁ λέων περιπλακεὶσ αὐτῷ ἐνεπεφύκει τῷ λαιμῷ καὶ τοῖσ ὄνυξιν ἐσπάρασσε, καταπηδήσασ καὶ αὐτὸσ ἐπιπίπτει κατόπιν τῷ θηρίῳ καὶ περιέσπα, πρὸσ ἑαυτὸν παροξύνων καὶ μετάγων καὶ διὰ τῶν ὀδόντων μεταξὺ διείρων τοὺσ δακτύλουσ καὶ τὸν Βάσθην, ὡσ οἱο͂́ν τε ἦν, ὑπεξελεῖν πειρώμενοσ τοῦ δήγματοσ, ἄχρι δὴ ὁ λέων ἀφεὶσ ἐκεῖνον ἡμιθνῆτα ἤδη ἐπὶ τὸν Βελίτταν ἀπεστράφη καὶ συμπλακεὶσ ἀπέκτεινε κἀκεῖνον ὁ δὲ ἀποθνήσκων τὸ γοῦν τοσοῦτον ἔφθη πατάξασ τῷ ἀκινάκῃ τὸν λέοντα εἰσ τὸ στέρνον ὥστε ἅμα πάντεσ ἀπέθανον, καὶ ἡμεῖσ ἐθάψαμεν αὐτοὺσ δύο τάφουσ ἀναχώσαντεσ πλησίον, ἕνα μὲν τῶν φίλων, ἕνα δὲ καταντικρὺ τοῦ λέοντοσ. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 42:1)

Synonyms

  1. to urge

  2. to anger

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION