Aristides, Aelius, Orationes, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 10:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 10:)

νόμοσ γάρ ἐστιν οὗτοσ φύσει κείμενοσ ἀληθῶσ ὑπὸ τῶν κρειττόνων καταδειχθεὶσ, ἀκούειν τὸν ἥττω τοῦ κρείττονοσ. κἄν τισ ἐλευθερίασ σύμβολον ποιῆται τὸ διαφθείρειν τὸν νόμον, αὑτὸν ἐξαπατᾷ καὶ ποιεῖ παραπλήσιον ὥσπερ ἂν εἰ κοινῇ πάντεσ ἄνθρωποι τοῖσ θεοῖσ φθονήσαντεσ, εἶτα μὴ νομίζοιεν. εἰ δέ τισ ὑμῶν τῷ πολλὰ καὶ δεινὰ πεπονθέναι πρὶν λαβεῖν δίκην, οὐκ ἀνεκτὸν ἡγεῖται καταλύσασθαι, πρῶτον μὲν αὑτῷ τοὔμπαλιν διάκειται. εἰ γὰρ τοσούτων καὶ τηλικούτων κακῶν ἡ στάσισ αἰτία γίγνεται ὥστ’ ἀβίωτον νομίζειν εἰ μή τισ ὁπωσοῦν δίκην λήψεται, πῶσ οὐ φεύγειν κράτιστον ἀπ’ αὐτῆσ; ἔστι γὰρ εὖ φρονούντων ὧν μὲν εὐφραινόντων πεπείρανται μὴ θέλειν ἀφίστασθαι, ἃ δ’ οὕτωσ σκληρὰ καὶ ταραχώδη καὶ πανταχοῦ μεστὰ ἀηδίασ εὑρήκασι, τούτων ὡσ τάχιστα παύσασθαι, μὴ τὸ κακὸν τοῦ κακοῦ φάρμακον ἡγουμένουσ, ἀλλὰ νομίζοντασ μνήμην καὶ λήθην δύο προσρήματα ἐναντίω δυοῖν ἐναντίοιν εἶναι πραγμάτοιν, καὶ δεῖν τὰ μὲν χρηστὰ τῇ μνήμῃ σημειοῦσθαι, τὰ δὲ φαῦλα τῇ λήθη παραγράφεσθαι. ἔπειθ’ ὅταν καὶ παντάπασιν ὁ θυμὸσ προσίστηται, τὸν ἀρχαῖον ἀντίπαλον παραλαμβάνοντασ αὐτοῦ δεῖ τὸν λογισμὸν ὡδὶ λέγειν πρὸσ αὑτοὺσ, ἡμεῖσ ἐσμὲν Ῥόδιοι, κἄν τισ ἡμῖν Ἑλλήνων ἢ βαρβάρων εὐγενείασ ἀμφισβητῇ, βουλοίμεθ’ ἂν αὐτοῦ κρατεῖν. οὐκοῦν ὅτε τοῦτο βουλόμεθα, ἡ πατρὶσ ἡμῖν σωστέα κοινῇ, ἵν’ ἔχοιμεν ἐφ’ ᾗ φρονοῖμεν. οὐκοῦν στασιαζόντων μὲν ἀπόλλυται, μιᾷ δὲ γνώμῃ χρησαμένων ἅμα καλλίων καὶ μείζων γίγνεται. τί οὖν ἡμᾶσ αὐτοὺσ καταλύομεν; ταῦθ’ εἷσ ἕκαστοσ εἰ πρὸσ αὑτὸν εἰπεῖν ἐθελήσειεν, οὐ δώσει χώραν τοῖσ παροξυσμοῖσ. πῶσ γὰρ οὐχ ὡσ ἀληθῶσ ἄτοπον εἰσ μὲν τοὺσ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ λόγουσ πάντασ ἂν ὡσαύτωσ ἔχειν, εἰ δεήσειεν, εἰσ δ’ αὐτὸ τὸ σῶσαι τὴν πατρίδα καὶ τῇ τῶν λόγων εὐφημίᾳ περὶ αὐτῆσ ἔχειν χρῆσθαι μὴ τολμᾶν ταυτὸν φρονῆσαι, ἀλλ’ ἔργῳ μὲν ἀπολλύειν, λόγῳ δὲ κοσμεῖν, καὶ τὴν Κλεομένουσ τοῦ Λακωνικοῦ νίκην ἀναμένειν, ὃσ τὸ αὑτοῦ σῶμα κατεχόρδευσεν ἐκ ποδῶν ἀρξάμενοσ;

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION