뜻

1. 설득, 신앙, 격려
2. 위안, 위로

1. exhortation, persuasion
2. consolation

예문

• καὶ προσκυνήσας μου τὴν φιλάνθρωπον παρηγορίαν οἰκτειρήσεις τὸ σεαυτοῦ γῆρας; (Septuagint, Liber Maccabees IV 5:12)

  (70인역 성경, Liber Maccabees IV 5:12)

• δεῖ δὲ τὸν παρὰ τῶν φίλων καὶ τῶν βοηθούντων λόγον παρηγορίαν εἶναι μὴ συνηγορίαν τοῦ λυποῦντος. (Plutarch, De exilio, section 1 2:1)

  (플루타르코스, De exilio, section 1 2:1)

• δεῖ δ ἐναλλάξ καὶ ποικίλως χρῆσθαι ταῖς ἐπιπλήξεσι καὶ τοῖς ἐπαίνοις, κἀπειδάν ποτε θρασύνωνται, ταῖς ἐπιπλήξεσιν ἐν αἰσχύνῃ ποιεῖσθαι, καὶ πάλιν ἀνακαλεῖσθαι τοῖς ἐπαίνοις καὶ μιμεῖσθαι τὰς τίτθας, αἵτινες ἐπειδὰν τὰ παιδία κλαυθμυρίσωσιν, εἰς παρηγορίαν πάλιν τὸν μαστὸν ὑπέχουσι. (Plutarch, De liberis educandis, section 12 3:1)

  (플루타르코스, De liberis educandis, section 12 3:1)

• χωρὶς δὲ τούτων, εἰ δεῖ τὸν ἀτυχήσαντα μὴ περιορᾶν ἀπαρηγόρητον ἐν τῷ πάθει κείμενον, ἀλλὰ καὶ λόγοις χρῆσθαι κουφίζουσι καὶ πρὸς ἡδίω πράγματα τρέπειν τὴν διάνοιαν, ὥσπερ οἱ τοὺς ὀφθαλμιῶντας ἀπὸ τῶν λαμπρῶν καὶ ἀντιτύπων ἐπὶ τὰ χλωρὰ καὶ μαλακὰ χρώματα τὴν ὄψιν ἀπάγειν κελεύοντες, πόθεν ἄν τις ἐπαγάγοιτο βελτίω παρηγορίαν ἢ πατρίδος εὐτυχούσης ἐκ τῶν κοινῶν παθῶν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα σύγκρασιν ποριζόμενος τοῖς βελτίοσιν ἀφανίζουσαν τὰ χείρω· (Plutarch, Demosthenes, chapter 22 5:1)

  (플루타르코스, Demosthenes, chapter 22 5:1)

• εἰ μὲν γὰρ τηλικαῦτά ἐστιν, ὥστ᾿ ἄξιον εἶναι πολεμεῖν πόλεμον οὐ σύντομον, οἱο῀ς ἄν τοῖς ὅπλοις ἐγίγνετο καὶ παρηγορίαν εἶχε τὸ τάχος τῆς διακρίσεως, ἀλλὰ μακρὸν καὶ ἄπαυστον, ὥστε αὐτὸν ὑπολείπεσθαι καὶ τοῖς παισὶ καὶ τοῖς ἐκγόνοις καὶ μηδέποτε σχεῖν ἐλπίδα καταλλαγῆς: (Dio, Chrysostom, Orationes, 39:2)

  (디오, 크리소토모스, 연설 (2), 39:2)

유사 형태

• παρηγορίας (11)
• παρηγορίαν (11)
• παρηγόρει (8)
• παρηγορῶν (6)
• παρηγορεῖν (5)
• παρηγορίᾳ (4)
• παρηγορήσας (4)
• παρηγορία (4)
• παρηγορίαις (3)
• παρηγοροῦντα (3)
• παρηγορέων (3)
• παρηγορικόν‧ (2)
• παρηγορεῖται (2)
• παρηγοροῦμεν (2)
• παρηγορεῖ (2)
• παρηγορέεσκ (2)
• παρηγορίαι (2)
• παρηγορικὸν (2)
• παρηγορητέον (2)
• παρηγόρησεν (2)
• παρηγορικόν (2)
• παρηγορῆσαι (2)
• παρηγορικά (2)
• παρηγορέεσκε (1)
• παρηγόρεον (1)
• παρηγόρησε (1)
• παρηγορέει (1)
• παρηγορηθεὶς (1)
• παρηγορίῃσιν (1)
• παρηγόρησον (1)
• παρηγορικῶς‧ (1)
• παρηγοροῦσι (1)
• παρηγορεῖτον (1)
• παρηγόρουν (1)
• παρήγορα (1)
• παρηγορηθείς (1)
• παρηγορίης‧ (1)
• Παρήγορον (1)
• παρηγορέετο (1)
• παρηγορέοντο (1)
• παρηγορούσης (1)
• παρηγορέεις (1)
• παρηγορεῖτε (1)
• παρηγοροῦν (1)
• παρηγορήματα (1)
• παρηγορήσων (1)
• παρηγορίην (1)
• παρήγοροι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.