뜻

1. 설득, 신앙, 격려
2. 위안, 위로

1. exhortation, persuasion
2. consolation

예문

• Τοῦτον τὸν τρόπον ἀντιρρητορεύσαντα ταῖσ τοῦ τυράννου παρηγορίαισ, παραστάντεσ οἱ δορυφόροι πικρῶσ ἔσυραν ἐπὶ τὰ βασανιστήρια τὸν Ἐλεάζαρον. (Septuagint, Liber Maccabees IV 6:1)

  (70인역 성경, Liber Maccabees IV 6:1)

• ἄλλη δ’ ἄλλοθεν οὐρανομήκησ λαμπὰσ ἀνίσχει, φαρμασσομένη χρίματοσ ἁγνοῦ μαλακαῖσ ἀδόλοισι παρηγορίαισ, πελάνῳ μυχόθεν βασιλείῳ. (Aeschylus, Agamemnon, episode, anapests 7:2)

  (아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 7:2)

• τῶν δὲ φοινίκων ἐπαρδομένων γένη πολλὰ ταῖσ γεύσεσι καὶ ταῖσ παρηγορίαισ διάφορα· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 529:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 529:1)

유사 형태

• παρηγορίαν (11)
• παρηγορίας (11)
• παρηγόρει (8)
• παρηγορῶν (6)
• παρηγορεῖν (5)
• παρηγορία (4)
• παρηγορίᾳ (4)
• παρηγορήσας (4)
• παρηγορίαις (3)
• παρηγοροῦντα (3)
• παρηγορέων (3)
• παρηγορητέον (2)
• παρηγόρησεν (2)
• παρηγορικόν (2)
• παρηγορῆσαι (2)
• παρηγορικά (2)
• παρηγορικόν‧ (2)
• παρηγορεῖται (2)
• παρηγοροῦμεν (2)
• παρηγορεῖ (2)
• παρηγορέεσκ (2)
• παρηγορίαι (2)
• παρηγορικὸν (2)
• παρήγορα (1)
• παρηγορηθείς (1)
• παρηγορίησ‧ (1)
• Παρήγορον (1)
• παρηγορέετο (1)
• παρηγορέοντο (1)
• παρηγορούσης (1)
• παρηγορέεις (1)
• παρηγορεῖτε (1)
• παρηγοροῦν (1)
• παρηγορήματα (1)
• παρηγορήσων (1)
• παρηγορίην (1)
• παρήγοροι (1)
• παρηγορέεσκε (1)
• παρηγόρεον (1)
• παρηγόρησε (1)
• παρηγορέει (1)
• παρηγορηθεὶς (1)
• παρηγορίῃσιν (1)
• παρηγόρησον (1)
• παρηγορικῶσ‧ (1)
• παρηγοροῦσι (1)
• παρηγορεῖτον (1)
• παρηγόρουν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.