πιθανότης
Third declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
πιθανότης
πιθανότητος
Structure:
πιθανοτητ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- πολλαὶ δὲ καὶ φιλίαι συνεκόπησαν καὶ ὁρ́κοι ^ συνεχύθησαν ὑπὸ τῆσ κατὰ τὰσ διαβολὰσ πιθανότητοσ. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 1:7)
- τὸ καθαρὸν τῶν ὀνομάτων, ἡ ἀκρίβεια τῆσ διαλέκτου, τὸ διὰ τῶν κυρίων καὶ μὴ τροπικῶν κατασκευῶν ἐκφέρειν τὰ νοήματα, ἡ σαφήνεια, ἡ συντομία, τὸ συστρέφειν τε καὶ στρογγυλίζειν τὰ νοήματα, τὸ ὑπὸ τὰσ αἰσθήσεισ ἄγειν τὰ δηλούμενα, τὸ μηδὲν ἄψυχον ὑποτίθεσθαι πρόσωπον μηδὲ ἀνηθοποίητον, ἡ τῆσ συνθέσεωσ τῶν ὀνομάτων ἡδονὴ μιμουμένησ τὸν ἰδιώτην, τὸ τοῖσ ὑποκειμένοισ προσώποισ καὶ πράγμασι τοὺσ πρέποντασ ἐφαρμόττειν λόγουσ, ἡ πιθανότησ καὶ τὸ πειστικὸν καὶ ἡ χάρισ καὶ ὁ πάντα μετρῶν καιρόσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 13 1:1)
- "τοὺσ γὰρ αὖ τὴν ὄψιν ἀμόρφουσ, φησίν, ἀναπληροῖ ἡ τοῦ λέγειν πιθανότησ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 16 5:7)
- "τοὺσ σοφιστὰσ λογαρίων προύβαλεν αὐτοῖσ, ἑνὸσ μνησθεὶσ καὶ πρὸσ τοῦτο μηδὲν εἰπὼν μηδὲ λύσασ τὴν πιθανότητα, τραγῳδίαν ἐπάγει τῷ Στίλπωνι καί τὸν βίον ἀναιρεῖσθαὶ φησιν ὑπ’ αὐτοῦ, λέγοντοσ ἕτερον ἑτέρου μὴ κατηγορεῖσθαι. (Plutarch, Adversus Colotem, section 224)
- Ἀλέξανδροσ δ’ ὁ Μύνδιοσ δύο γένη φησὶν εἶναι τῶν στρουθῶν, τὸ μὲν ἥμερον, τὸ δ’ ἄγριον τὰσ δὲ θηλείασ αὐτῶν ἀσθενεστέρασ τὰ τ’ ἄλλα εἶναι καὶ τὸ ῥύγχοσ κερατοειδὲσ μᾶλλον τὴν χρόαν, τὸ δὲ πρόσωπον οὔτε λίαν λευκὸν ἐχούσασ οὔτε μέλαν Ἀριστοτέλησ δέ φησι τοὺσ ἄρρενασ τῷ χειμῶνι ἀφανίζεσθαι, διαμένειν δὲ τὰσ θηλείασ, τεκμαιρόμενοσ ἐκ τῆσ χρόασ τὴν πιθανότητα· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 46 2:4)
- "ἐν τοιούτοισ πράγμασιν εἰή πιθανότησ, ὅπου καὶ Πλάτων οὐδὲν εἰπὼν εὔλογον οὐδ’ εἰκὸσ οὕτω κατέβαλε τὸν λόγον; (Plutarch, De defectu oraculorum, section 23 2:1)
- ἡ δ’ Ἑλλὰσ οὔπω πολλὰ συνενηνεγμένη Ῥωμαίοισ, ἀλλὰ τότε πρῶτον ἐπιμιγνυμένη ταῖσ πράξεσιν, εἰ μὴ φύσει τε χρηστὸσ ἦν ὁ ἄρχων καὶ λόγῳ μᾶλλον ἢ πολέμῳ χρώμενοσ, ἐντυγχάνοντί τε προσῆν πιθανότησ καὶ πρᾳότησ ἐντυγχανομένῳ καὶ τόνοσ πλεῖστοσ ὑπὲρ τῶν δικαίων, οὐκ ἂν οὕτωσ ῥᾳδίωσ ἀντὶ τῶν συνήθων ἀλλόφυλον ἀρχὴν ἠγάπησε. (Plutarch, Titus Flamininus, chapter 2 4:1)
- αἰτία δὲ τοῦ μὲν μίσουσ ἐκείνῳ μία, χρημάτων ἄπληστοσ ἐπιθυμία, τούτῳ δὲ πολλαὶ τοῦ ἀγαπᾶσθαι, σωφροσύνη περὶ δίαιταν, ἄσκησισ ἐν ὅπλοισ, πιθανότησ λόγου, πίστισ ἤθουσ, εὐαρμοστία πρὸσ ἔντευξιν, ὡσ μηδενὸσ ἀλυπότερον δεηθῆναι μηδὲ ἥδιον ὑπουργῆσαι δεομένῳ. (Plutarch, Pompey, chapter 1 3:1)