뜻

1. to be peevish or discontented, to shew displeasure

예문

• χἂ δυσκολαίνει πρὸσ ἐμὲ καὶ βρενθύεται, ταῦτ’ αὐτὰ δή ’σθ’ ἃ κἄμ’ ἐπιτρίβει τῷ πόθῳ. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene 1:24)

  (아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene 1:24)

• ἐτεὸν ὦ πάτερ τί δυσκολαίνεισ καὶ στρέφει τὴν νύχθ’ ὅλην; (Aristophanes, Clouds, Prologue 2:11)

  (아리스토파네스, Clouds, Prologue 2:11)

• "σὺ δὲ εἰ τοῖσ πραττομένοισ δυσκολαίνεισ, νῦν μὲν ἐκποδὼν ἄπιθι· (Plutarch, Caesar, chapter 35 3:2)

  (플루타르코스, Caesar, chapter 35 3:2)

• εἰ δ’ ἡ γυνὴ τῷ μὴ νενομισμένῳ δυσκολαίνοι, παρακαλεῖν τοὺσ φίλουσ ὅπωσ διδάσκωσιν αὐτὴν καὶ πείθωσι καλὰ καὶ δίκαια τὰ δοκοῦντα βασιλεῖ μετὰ τοῦ συμφέροντοσ ἡγεῖσθαι. (Plutarch, Demetrius, chapter 38 9:1)

  (플루타르코스, Demetrius, chapter 38 9:1)

• "τόπον μετὰ τίνασ κατακείμεθα δεῖ ζητεῖν, μᾶλλον δ’ ὅπωσ εὐάρμοστοι τοῖσ συγκατακειμένοισ ὦμεν, ἀρχὴν καὶ λαβὴν φιλίασ εὐθὺσ ἐν αὐτοῖσ ζητοῦντεσ, μᾶλλον δ’ ἔχοντεσ τὸ μὴ δυσκολαίνειν ἀλλ’ ἐπαινεῖν ὅτι τοιούτοισ συγκατεκλίθημεν· (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 3 12:1)

  (플루타르코스, Septem sapientium convivium, chapter, section 3 12:1)

유사 형태

• δυσκολαίνων (8)
• δυσκολαίνειν (4)
• δυσκολαίνουσι (4)
• δυσκολαίνεις (3)
• δυσκολαίνοντα (3)
• δυσκολαίνωσι (2)
• δυσκολαῖνον (2)
• δυσκολαίνει (2)
• δυσκολαίνοι (1)
• δυσκολαίνῃ (1)
• δυσκολαίνομεν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.