παρακέλευσις
Third declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
παρακέλευσις
παρακέλευσεως
Structure:
παρακελευσι
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- a calling out to, cheering on, exhorting, addressing
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- πολλὴ γὰρ ἑτέρα ἡ παρακέλευσισ καὶ ἡ βοὴ ἀφ’ ἑκατέρων τοῖσ κελευσταῖσ κατά τε τὴν τέχνην καὶ πρὸσ τὴν ναυτικὴν φιλονεικίαν ἐγίγνετο· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 26 3:3)
- ἐπιλέγουσι δὲ δὴ καί τιν’ ἔπη τρίβοντεσ ἐν μέτρῳ τέ τινι καὶ μέλει καὶ Ῥυθμῷ καὶ ἔστι πάντα τὰ Ῥήματα ταῦτα παρακέλευσισ τῇ κύστει πρὸσ τὴν αὔξησιν. (Galen, On the Natural Faculties., , section 711)
- καὶ οὕτωσ ἡ μὲν σκυτάλησ ἢ ὑπέρου ἢ ὅτου δὴ λέγεται περιτροπὴ πρὸσ ταύτην τὴν ἐπίταξιν οὐδὲν ἂν λέγοι, τυφλοῦ δὲ παρακέλευσισ ἂν καλοῖτο δικαιότερον· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 408:7)
- ἔνθα πολλὴ κραυγὴ καὶ γέλωσ καὶ παρακέλευσισ ἐγίγνετο. (Xenophon, Anabasis, , chapter 8 33:4)
- τῶν δὲ κραυγή τε ἦν πρὸσ τὸ παράστημα τοῦ Καίσαροσ καὶ παρακέλευσισ ὁρμᾶν ἐπ’ αὐτόν, φυγὴ δὲ καὶ χωρισμὸσ ἄθρουσ καθ’ οὓσ ἐπελαύνων γένοιτο. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 73:1)
- ἦν δὲ ἑκατέρωθεν παρακέλευσίσ τε πάντων ἐσ ἀλλήλουσ καὶ φρόνημα ἐπὶ τῷ ἔργῳ μέγα καὶ θρασύτησ ν̔πὲρ λόγον ἀναγκαῖον, τοῖσ μὲν ὑπὸ δέουσ λιμοῦ, τοῖσ δὲ ὑπὸ αἰδοῦσ δικαίασ, βιασαμένοισ τὸν στρατηγὸν ἀναβαλλόμενον ἔτι, μὴ χείροσιν ὧν ὑπέσχοντο ὀφθῆναι μηδὲ ἀσθενεστέροισ ὧν ἐθρασύνοντο, μηδὲ προπετείασ ὑπευθύνοισ μᾶλλον ἢ ἀξιεπαίνοισ εὐβουλίασ. (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 16 9:2)
Synonyms
-
a calling out to
