Hellas Alive Dictionary - πανηγυρικος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πανηγυρικός πανηγυρική πανηγυρικόν

Structure: πανηγυρικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from panh/guris

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	πανηγυρικός πανηγυρικοῦ	πανηγυρικότερος πανηγυρικοτεροῦ	πανηγυρικότατος πανηγυρικοτατοῦ
Adverb	πανηγυρικώς	πανηγυρικότερον	πανηγυρικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἐν γοῦν τῷ πανηγυρικῷ τῷ περιβοήτῳ λόγῳ πολύσ ἐστιν ἐν τοῖσ τοιούτοισ· (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 142)
ἑλόμενοι δὲ τρεῖσ ἄνδρασ ἐκ τῶν ἀρίστων θεωρούσ καὶ ναῦν μακρὰν εὐανδροῦντι πληρώματι καὶ κόσμῳ πανηγυρικῷ κατασκευάσαντεσ ἐξέπεμψαν. (Plutarch, Camillus, chapter 8 4:1)
συγγνώμη γὰρ ὀργιζομένῳ κακὸν φάναι οὐρανόμηκεσ, ἢ πελώριον εἰπεῖν, καὶ ὅταν ἔχῃ ἤδη τοὺσ ἀκροατὰσ καὶ ποιήσῃ ἐνθουσιάσαι ἢ ἐπαίνοισ ἢ ψόγοισ ἢ ὀργῇ ἢ φιλίᾳ, οἱο͂ν καὶ Ἰσοκράτησ ποιεῖ ἐν τῷ Πανηγυρικῷ ἐπὶ τέλει "φήμην δὲ καὶ μνήμην" καὶ "οἵτινεσ ἔτλησαν" · (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 7 11:2)
καὶ γὰρ συμβουλεύων κατηγορεῖ, οἱο͂ν Λακεδαιμονίων μὲν ἐν τῷ πανηγυρικῷ, Χάρητοσ δ’ ἐν τῷ συμμαχικῷ. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 17 10:5)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com