- κυανέη μὲν ὕπερθεν ἀναθρώσκουσα θάλασσα οὐρανὸν ὀρφναίων ἑλίκων ἐζώσατο δεσμῷ εἶθαρ ἀμιχθαλόεντοσ ἀπ’ ἠέροσ ὄμβρον ἱεῖσα, ἐκλύσθη δέ τε πόντοσ ἐρεσσομένων ἐρετάων. (Colluthus, Rape of Helen, book 1107)
(콜루토스, Rape of Helen, book 1107)
- μηδὲ μένειν οἶνόν τε νέον καὶ ὀπωρινὸν ὄμβρον καὶ χειμῶν’ ἐπιόντα Νότοιό τε δεινὰσ ἀήτασ, ὅστ’ ὤρινε θάλασσαν ὁμαρτήσασ Διὸσ ὄμβρῳ πολλῷ ὀπωρινῷ, χαλεπὸν δέ τε πόντον ἔθηκεν. (Hesiod, Works and Days, Book WD 73:6)
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 73:6)
- καὶ Ζεὺσ μὲν ὄμβρον καὶ χάλαζαν ἄσπετον πέμψει, δνοφώδη τ’ αἰθέροσ φυσήματα· (Euripides, The Trojan Women, episode 2:26)
(에우리피데스, The Trojan Women, episode 2:26)
- μᾶλλον μὲν οὖν φθεγξόμεσθ’, εἰ δή ποτ’ εὐηλίοισ ἐν ἁμέραισιν ἡλάμεσθα διὰ κυπείρου καὶ φλέω, χαίροντεσ ᾠδῆσ πολυκολύμβοισι μέλεσιν, ἢ Διὸσ φεύγοντεσ ὄμβρον ἔνυδρον ἐν βυθῷ χορείαν αἰόλαν ἐφθεγξάμεσθα πομφολυγοπαφλάσμασιν. (Aristophanes, Frogs, Prologue, trochees 1:10)
(아리스토파네스, Frogs, Prologue, trochees 1:10)
- δι’ ἀέροσ εἴθε ποτανοὶ γενοίμεσθ’ ᾇ Λιβύασ οἰωνοὶ στοχάδεσ ὄμβρον λιποῦσαι χειμέριον νίσονται πρεσβυτάτᾳ σύριγγι πειθόμεναι ποιμένοσ, ὃσ ἄβροχα πεδία καρποφόρα τε γᾶσ ἐπιπετόμενοσ ἰαχεῖ. (Euripides, Helen, choral, strophe 21)
(에우리피데스, Helen, choral, strophe 21)
