Sense

1. a calling, call
2. a calling into court, legal summons, prosecution
3. an invitation
4. a name, appellation

Examples

• καὶ οὕτω διὰ πασῶν τῶν δεκαδαρχιῶν ἡ κλῆσισ γίγνεται. (Arrian, chapter 42 1:2)
• ἐν δὲ τοῖσ δείπνοισ ἡ μὲν κλῆσισ ἦν ὡσ τὰ πολλὰ δημοτικὴ καὶ λαώδησ, ἡ δ’ εὐτέλεια τὴν καθαριότητα καὶ τὴν φιλοφροσύνην ἡδίονα τοῦ πολυτελοῦσ εἶχε. (Plutarch, chapter 3 1:3)
• ἡ δὲ κλῆσισ αὐτῆσ καὶ παρ’ Ὁμήρῳ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 957)
• ἀλλὰ τοῦ γε τὸν πόλεμον εἰσ σπονδὰσ τελευτῆσαι μαρτύριόν ἐστιν ἥ τε τοῦ τόπου κλῆσισ τοῦ παρὰ τὸ Θησεῖον, ὅνπερ Ὁρκωμόσιον καλοῦσιν, ἥ τε γινομένη πάλαι θυσία ταῖσ Ἀμαζόσι πρὸ τῶν Θησείων. (Plutarch, chapter 27 5:2)
• ΜαρτυρίαΠροβούλευμα ἐνταῦθ’ οὔτ’ ἔπαινοσ οὔτε κλῆσισ εἰσ τὸ πρυτανεῖόν ἐστι τῶν πρέσβεων ὑπὸ τῆσ βουλῆσ. (Demosthenes, Speeches 11-20, 41:3)
• ὃ γὰρ ἐπὶ τῷ ξύμπαντι ἀποπληξίη ἐστὶ ἰσχυρὴ, τόδε ἐν τῷ σκέλεϊ παραπληγίην φράζει· κύστιοσ δὲ οὔρων σχέσιοσ ἢ ἀκρασίησ, πάρεσισ τὸ κύριον· βλεφάρων δὲ καὶ μήλων καὶ μυῶν τῶν ἐν γνάθοισ, καὶ γένυοσ ἐπὶ θάτερα παραγωγὴ, ἢν ἐπὶ σπασμῷ διαστρέφηται, κυνικὸσ σπασμὸσ ἡ κλῆσισ· ἔκλυσιν δὲ γουνάτων καὶ αἰσθήσιοσ πρόσκαιρον νάρκην καὶ ἀψυχίην καὶ κατάπτωσιν, λιποθυμίην καλέομεν. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 99)

Similar forms

• κλῆσιν (31)
• κλήσεως (16)
• κλήσεις (16)
• κλήσει (15)
• κλῆσις (15)
• Κλήσωνος (5)
• κλήσεσι (3)
• κλῄσας (2)
• κλήσω (2)
• κλήσεσιν (2)
• κλήσεων (2)
• κλῇσον (2)
• κλῆσισ· (1)
• κλῆσιν̓ (1)
• Κλησὼ (1)
• κλῇσαι (1)
• κλῄσουσιν (1)
• κλῄσατε (1)
• κλησιν (1)
• κλῄσω (1)
• κλῂς (1)
• κλῆσίν (1)
• κλῄσωμεν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.