Ancient Greek-English Dictionary Language

κατατρέχω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατατρέχω καταδραμοῦμαι κατέδραμον

Structure: κατα (Prefix) + τρέχ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to run down
  2. to run to land, to disembark in haste, to come to a haven in
  3. to overrun, ravage

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατρέχω κατατρέχεις κατατρέχει
Dual κατατρέχετον κατατρέχετον
Plural κατατρέχομεν κατατρέχετε κατατρέχουσιν*
SubjunctiveSingular κατατρέχω κατατρέχῃς κατατρέχῃ
Dual κατατρέχητον κατατρέχητον
Plural κατατρέχωμεν κατατρέχητε κατατρέχωσιν*
OptativeSingular κατατρέχοιμι κατατρέχοις κατατρέχοι
Dual κατατρέχοιτον κατατρεχοίτην
Plural κατατρέχοιμεν κατατρέχοιτε κατατρέχοιεν
ImperativeSingular κατατρέχε κατατρεχέτω
Dual κατατρέχετον κατατρεχέτων
Plural κατατρέχετε κατατρεχόντων, κατατρεχέτωσαν
Infinitive κατατρέχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατρεχων κατατρεχοντος κατατρεχουσα κατατρεχουσης κατατρεχον κατατρεχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατρέχομαι κατατρέχει, κατατρέχῃ κατατρέχεται
Dual κατατρέχεσθον κατατρέχεσθον
Plural κατατρεχόμεθα κατατρέχεσθε κατατρέχονται
SubjunctiveSingular κατατρέχωμαι κατατρέχῃ κατατρέχηται
Dual κατατρέχησθον κατατρέχησθον
Plural κατατρεχώμεθα κατατρέχησθε κατατρέχωνται
OptativeSingular κατατρεχοίμην κατατρέχοιο κατατρέχοιτο
Dual κατατρέχοισθον κατατρεχοίσθην
Plural κατατρεχοίμεθα κατατρέχοισθε κατατρέχοιντο
ImperativeSingular κατατρέχου κατατρεχέσθω
Dual κατατρέχεσθον κατατρεχέσθων
Plural κατατρέχεσθε κατατρεχέσθων, κατατρεχέσθωσαν
Infinitive κατατρέχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατρεχομενος κατατρεχομενου κατατρεχομενη κατατρεχομενης κατατρεχομενον κατατρεχομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ὑπερόψεται ὁ ἀδελφὸσ τὸν ἀδελφὸν ὡσεὶ ἐν πολέμῳ, οὐδενὸσ κατατρέχοντοσ, καὶ οὐ δυνήσεσθε ἀντιστῆναι τοῖσ ἐχθροῖσ ὑμῶν. (Septuagint, Liber Leviticus 26:37)
  • Πύρρου δὲ Θεσσαλίαν κατατρέχοντοσ καὶ μέχρι Θερμοπυλῶν παραφανέντοσ, Ἀντίγονον ἐπὶ τῆσ πολιορκίασ ἀπολιπὼν αὐτὸσ ὡρ́μησεν ἐπ’ ἐκεῖνον. (Plutarch, Demetrius, chapter 40 1:1)
  • " Βίωνόσ τε ἐπιμελῶσ κατατρέχοντοσ τῶν μάντεων, νεκροὺσ αὐτὸν ἐπισφάττειν ἔλεγε. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. iz'. MENEDHMOS 10:6)
  • ἐν δὲ Σεπφώρει τῆσ Γαλιλαίασ Ιοὔδασ υἱὸσ Ἐζεκία τοῦ κατατρέχοντόσ ποτε τὴν χώραν ἀρχιλῃστοῦ καὶ χειρωθέντοσ ὑφ’ Ἡρώδου βασιλέωσ συστήσασ πλῆθοσ οὐκ ὀλίγον ἀναρρήγνυσιν τὰσ βασιλικὰσ ὁπλοθήκασ καὶ τοὺσ περὶ αὐτὸν ὁπλίσασ τοῖσ τὴν δυναστείαν ζηλοῦσιν ἐπεχείρει. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 75:1)
  • Χρόνῳ δ’ ὕστερον Ἀλεξάνδρου τὴν Ιοὐδαίαν κατατρέχοντοσ τοῦ Ἀριστοβούλου παιδὸσ Γαβίνιοσ ἐκ Ῥώμησ στρατηγὸσ εἰσ Συρίαν ἧκεν, ὃσ ἄλλα τε λόγου ἄξια διεπράξατο καὶ ἐπ’ Ἀλέξανδρον ἐστράτευσεν, μηκέτι Ὑρκανοῦ πρὸσ τὴν ἐκείνου ῥώμην ἀντέχειν δυναμένου, ἀλλ’ ἀνεγείρειν ἤδη καὶ τὸ τῶν Ιἑροσολύμων τεῖχοσ ἐπιχειροῦντοσ, ὅπερ καθεῖλεν Πομπήιοσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 14 105:1)

Synonyms

  1. to run down

  2. to overrun

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION