Ancient Greek-English Dictionary Language

κακίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κακίζω

Structure: κακίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: kako/s

Sense

  1. to abuse, reproach, accuse
  2. to make cowardly, to play the coward, to be worsted, alone

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κακίζω κακίζεις κακίζει
Dual κακίζετον κακίζετον
Plural κακίζομεν κακίζετε κακίζουσιν*
SubjunctiveSingular κακίζω κακίζῃς κακίζῃ
Dual κακίζητον κακίζητον
Plural κακίζωμεν κακίζητε κακίζωσιν*
OptativeSingular κακίζοιμι κακίζοις κακίζοι
Dual κακίζοιτον κακιζοίτην
Plural κακίζοιμεν κακίζοιτε κακίζοιεν
ImperativeSingular κάκιζε κακιζέτω
Dual κακίζετον κακιζέτων
Plural κακίζετε κακιζόντων, κακιζέτωσαν
Infinitive κακίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κακιζων κακιζοντος κακιζουσα κακιζουσης κακιζον κακιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κακίζομαι κακίζει, κακίζῃ κακίζεται
Dual κακίζεσθον κακίζεσθον
Plural κακιζόμεθα κακίζεσθε κακίζονται
SubjunctiveSingular κακίζωμαι κακίζῃ κακίζηται
Dual κακίζησθον κακίζησθον
Plural κακιζώμεθα κακίζησθε κακίζωνται
OptativeSingular κακιζοίμην κακίζοιο κακίζοιτο
Dual κακίζοισθον κακιζοίσθην
Plural κακιζοίμεθα κακίζοισθε κακίζοιντο
ImperativeSingular κακίζου κακιζέσθω
Dual κακίζεσθον κακιζέσθων
Plural κακίζεσθε κακιζέσθων, κακιζέσθωσαν
Infinitive κακίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κακιζομενος κακιζομενου κακιζομενη κακιζομενης κακιζομενον κακιζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καίτοι εἰ τὸν Ἀρχέλαον κακίζεισ ὡσ ἄθλιον καὶ κακοδαίμονα, ὅτι οὐδαμόθεν προσῆκον αὐτῷ τὴν τυραννίδα ἐκτήσατο, ὑπερβὰσ τὸ δίκαιον καὶ διαφθείρασ οὓσ ἥκιστα εἰκὸσ ἦν, ᾧ γε ἐξὸν ἐκείνῳ ὁμοίωσ τυραννεῖν, εἴπερ ἐβούλετο, οὐ ταῦτα ἔδοξεν, ἀλλὰ τοὺσ νόμουσ καὶ τὸ δίκαιον πλείονοσ ἄξια τοῦ κέρδουσ ἐποιήσατο, πῶσ οὐ τούτῳ συγχαίρειν εἰκὸσ ἦν; (Aristides, Aelius, Orationes, 5:2)
  • εἰ δὲ δή τισ ἔροιτό σε πότερον τοὺσ τὰ ψευδῆ περὶ αὑτῶν λέγοντασ κακίζεισ, ἢ καὶ τοὺσ ὁπωσοῦν, εἰ μὲν ἐκείνωσ ἐρεῖσ, ἔλεγχε ὡσ ἡμεῖσ ταῦτα ἐψευδόμεθα, εἰ δ’ ὅλωσ, ἐὰν γρύζῃ τισ, σκόπει τί τῷ δευτέρῳ χρήσει. (Aristides, Aelius, Orationes, 11:19)
  • εἶτα θαυμάζειν ἔπεισί μοι, πῶσ οἰεί, ὅτι σοι ταῦτ’ ἔπεισι λέγειν, οὐ μόνον ὅτι τοῖσ οἰκείοισ πτεροῖσ καὶ λόγοισ ἁλίσκει, ὃ δεινότατόν ἐστι πάντων καὶ συμφορὰ τοῖσ χρωμένοισ, καὶ προσέτ’ αὐτὸσ διαφερόντωσ κακίζεισ, τὸ μετὰ τὰ πράγματα λέγω τῷ βουλεύεσθαι χρῆσθαι, τούτου νῦν ἡμᾶσ ὡσ δὴ χρηστοῦ τινοσ ἔχεσθαι πείθων, ἀλλ’ ὅτι καὶ, δεινὸν εἶναι φάσκων, λανθάνεισ σαυτὸν ἃ μὴ ἔξεστι φάσκων. (Aristides, Aelius, Orationes, 17:2)

Synonyms

  1. to abuse

  2. to make cowardly

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION