Dio, Chrysostom, Orationes, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 124:

οὕτωσ δὲ ὑποκαταφρονῶν τοῦ Πατρόκλου καὶ ἀπιστῶν αὐτῷ, τὴν δύναμιν ἐπέτρεπεν ἐκείνῳ καὶ τὰ ὅπλα τὰ αὑτοῦ καὶ τοὺσ ἵππουσ, ὡσ ἂν κάκιστά τισ βουλεύσαιτο περὶ τῶν αὑτοῦ, πάντα ἀπολέσαι βουλόμενοσ· ἔπειτα ηὔχετο τῷ Διὶ ὑποστρέψαι τὸν Πάτροκλον μετὰτῶν ὅπλων ἁπάντων καὶ τῶν ἑταίρων, οὕτωσ ἀνοήτωσ πέμπων αὐτὸν πρὸσ ἄνδρα κρείττονα, ᾧ προκαλουμένῳ τοὺσ ἀρίστουσ οὐδεὶσ ὑπακοῦσαι ἤθελεν, ὁ δὲ Ἀγαμέμνων ἄντικρυσ ἔφη καὶ τὸν Ἀχιλλέα φοβεῖσθαι καὶ μὴ βούλεσθαι συμβαλεῖν ἐκείνῳ;