Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

γηράσκω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: γηράσκω

Structure: γηράσκ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: gh=ras

Sense

  1. to grow old, become old, to be so, grew old
  2. to bring to old age

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γηράσκω γηράσκεις γηράσκει
Dual γηράσκετον γηράσκετον
Plural γηράσκομεν γηράσκετε γηράσκουσιν*
SubjunctiveSingular γηράσκω γηράσκῃς γηράσκῃ
Dual γηράσκητον γηράσκητον
Plural γηράσκωμεν γηράσκητε γηράσκωσιν*
OptativeSingular γηράσκοιμι γηράσκοις γηράσκοι
Dual γηράσκοιτον γηρασκοίτην
Plural γηράσκοιμεν γηράσκοιτε γηράσκοιεν
ImperativeSingular γήρασκε γηρασκέτω
Dual γηράσκετον γηρασκέτων
Plural γηράσκετε γηρασκόντων, γηρασκέτωσαν
Infinitive γηράσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
γηρασκων γηρασκοντος γηρασκουσα γηρασκουσης γηρασκον γηρασκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γηράσκομαι γηράσκει, γηράσκῃ γηράσκεται
Dual γηράσκεσθον γηράσκεσθον
Plural γηρασκόμεθα γηράσκεσθε γηράσκονται
SubjunctiveSingular γηράσκωμαι γηράσκῃ γηράσκηται
Dual γηράσκησθον γηράσκησθον
Plural γηρασκώμεθα γηράσκησθε γηράσκωνται
OptativeSingular γηρασκοίμην γηράσκοιο γηράσκοιτο
Dual γηράσκοισθον γηρασκοίσθην
Plural γηρασκοίμεθα γηράσκοισθε γηράσκοιντο
ImperativeSingular γηράσκου γηρασκέσθω
Dual γηράσκεσθον γηρασκέσθων
Plural γηράσκεσθε γηρασκέσθων, γηρασκέσθωσαν
Infinitive γηράσκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
γηρασκομενος γηρασκομενου γηρασκομενη γηρασκομενης γηρασκομενον γηρασκομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γηράσω γηράσεις γηράσει
Dual γηράσετον γηράσετον
Plural γηράσομεν γηράσετε γηράσουσιν*
OptativeSingular γηράσοιμι γηράσοις γηράσοι
Dual γηράσοιτον γηρασοίτην
Plural γηράσοιμεν γηράσοιτε γηράσοιεν
Infinitive γηράσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
γηρασων γηρασοντος γηρασουσα γηρασουσης γηρασον γηρασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γηράσομαι γηράσει, γηράσῃ γηράσεται
Dual γηράσεσθον γηράσεσθον
Plural γηρασόμεθα γηράσεσθε γηράσονται
OptativeSingular γηρασοίμην γηράσοιο γηράσοιτο
Dual γηράσοισθον γηρασοίσθην
Plural γηρασοίμεθα γηράσοισθε γηράσοιντο
Infinitive γηράσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
γηρασομενος γηρασομενου γηρασομενη γηρασομενης γηρασομενον γηρασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγήρασκον ἐγήρασκες ἐγήρασκεν*
Dual ἐγηράσκετον ἐγηρασκέτην
Plural ἐγηράσκομεν ἐγηράσκετε ἐγήρασκον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγηρασκόμην ἐγηράσκου ἐγηράσκετο
Dual ἐγηράσκεσθον ἐγηρασκέσθην
Plural ἐγηρασκόμεθα ἐγηράσκεσθε ἐγηράσκοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπιμελουμένουσ δὲ αὐτοὺσ εἰσάγει καὶ τῶν ἀκροδρύων "ὄγχνη γὰρ ἐπ’ ὄγχνῃ που γηράσκει, σῦκον δ’ ἐπὶ σύκῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 45 1:2)
  • γηράσκει δὲ οὐδείσ, ἀλλ’ ἐφ’ ἧσ ἂν ἡλικίασ ἔλθῃ παραμένει. (Lucian, Verae Historiae, book 2 12:5)
  • μέγασ ἐν τούτοισ θεὸσ οὐδὲ γηράσκει. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, choral, strophe 12)
  • οὔτε γὰρ εἰ ταχὺ γηράσκει, εὔγηρωσ, οὔτ’ εἰ μόγισ μὲν λυπηρῶσ δέ. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 5 15:2)
  • φίλη δὲ σὺν φιλεῦντι γηράσκει πόσι, τεκοῦσα καλὸν κοὐνομάκλυτον γένοσ· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 80)

Synonyms

  1. to grow old

  2. to bring to old age

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION