Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταγηράσκω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταγηράσκω καταγηράσομαι κατεγήρασα

Structure: κατα (Prefix) + γηράσκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to grow old

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγηράσκω καταγηράσκεις καταγηράσκει
Dual καταγηράσκετον καταγηράσκετον
Plural καταγηράσκομεν καταγηράσκετε καταγηράσκουσιν*
SubjunctiveSingular καταγηράσκω καταγηράσκῃς καταγηράσκῃ
Dual καταγηράσκητον καταγηράσκητον
Plural καταγηράσκωμεν καταγηράσκητε καταγηράσκωσιν*
OptativeSingular καταγηράσκοιμι καταγηράσκοις καταγηράσκοι
Dual καταγηράσκοιτον καταγηρασκοίτην
Plural καταγηράσκοιμεν καταγηράσκοιτε καταγηράσκοιεν
ImperativeSingular καταγήρασκε καταγηρασκέτω
Dual καταγηράσκετον καταγηρασκέτων
Plural καταγηράσκετε καταγηρασκόντων, καταγηρασκέτωσαν
Infinitive καταγηράσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγηρασκων καταγηρασκοντος καταγηρασκουσα καταγηρασκουσης καταγηρασκον καταγηρασκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγηράσκομαι καταγηράσκει, καταγηράσκῃ καταγηράσκεται
Dual καταγηράσκεσθον καταγηράσκεσθον
Plural καταγηρασκόμεθα καταγηράσκεσθε καταγηράσκονται
SubjunctiveSingular καταγηράσκωμαι καταγηράσκῃ καταγηράσκηται
Dual καταγηράσκησθον καταγηράσκησθον
Plural καταγηρασκώμεθα καταγηράσκησθε καταγηράσκωνται
OptativeSingular καταγηρασκοίμην καταγηράσκοιο καταγηράσκοιτο
Dual καταγηράσκοισθον καταγηρασκοίσθην
Plural καταγηρασκοίμεθα καταγηράσκοισθε καταγηράσκοιντο
ImperativeSingular καταγηράσκου καταγηρασκέσθω
Dual καταγηράσκεσθον καταγηρασκέσθων
Plural καταγηράσκεσθε καταγηρασκέσθων, καταγηρασκέσθωσαν
Infinitive καταγηράσκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγηρασκομενος καταγηρασκομενου καταγηρασκομενη καταγηρασκομενης καταγηρασκομενον καταγηρασκομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγηράσομαι καταγηράσει, καταγηράσῃ καταγηράσεται
Dual καταγηράσεσθον καταγηράσεσθον
Plural καταγηρασόμεθα καταγηράσεσθε καταγηράσονται
OptativeSingular καταγηρασοίμην καταγηράσοιο καταγηράσοιτο
Dual καταγηράσοισθον καταγηρασοίσθην
Plural καταγηρασοίμεθα καταγηράσοισθε καταγηράσοιντο
Infinitive καταγηράσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγηρασομενος καταγηρασομενου καταγηρασομενη καταγηρασομενης καταγηρασομενον καταγηρασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεγήρασκον κατεγήρασκες κατεγήρασκεν*
Dual κατεγηράσκετον κατεγηρασκέτην
Plural κατεγηράσκομεν κατεγηράσκετε κατεγήρασκον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεγηρασκόμην κατεγηράσκου κατεγηράσκετο
Dual κατεγηράσκεσθον κατεγηρασκέσθην
Plural κατεγηρασκόμεθα κατεγηράσκεσθε κατεγηράσκοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεγήρασα κατεγήρασας κατεγήρασεν*
Dual κατεγηράσατον κατεγηρασάτην
Plural κατεγηράσαμεν κατεγηράσατε κατεγήρασαν
SubjunctiveSingular καταγηράσω καταγηράσῃς καταγηράσῃ
Dual καταγηράσητον καταγηράσητον
Plural καταγηράσωμεν καταγηράσητε καταγηράσωσιν*
OptativeSingular καταγηράσαιμι καταγηράσαις καταγηράσαι
Dual καταγηράσαιτον καταγηρασαίτην
Plural καταγηράσαιμεν καταγηράσαιτε καταγηράσαιεν
ImperativeSingular καταγήρασον καταγηρασάτω
Dual καταγηράσατον καταγηρασάτων
Plural καταγηράσατε καταγηρασάντων
Infinitive καταγηράσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγηρασᾱς καταγηρασαντος καταγηρασᾱσα καταγηρασᾱσης καταγηρασαν καταγηρασαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεγηρασάμην κατεγηράσω κατεγηράσατο
Dual κατεγηράσασθον κατεγηρασάσθην
Plural κατεγηρασάμεθα κατεγηράσασθε κατεγηράσαντο
SubjunctiveSingular καταγηράσωμαι καταγηράσῃ καταγηράσηται
Dual καταγηράσησθον καταγηράσησθον
Plural καταγηρασώμεθα καταγηράσησθε καταγηράσωνται
OptativeSingular καταγηρασαίμην καταγηράσαιο καταγηράσαιτο
Dual καταγηράσαισθον καταγηρασαίσθην
Plural καταγηρασαίμεθα καταγηράσαισθε καταγηράσαιντο
ImperativeSingular καταγήρασαι καταγηρασάσθω
Dual καταγηράσασθον καταγηρασάσθων
Plural καταγηράσασθε καταγηρασάσθων
Infinitive καταγηράσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγηρασαμενος καταγηρασαμενου καταγηρασαμενη καταγηρασαμενης καταγηρασαμενον καταγηρασαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αἶψα γὰρ ἐν κακότητι βροτοὶ καταγηράσκουσιν. (Hesiod, Works and Days, Book WD 13:5)
  • οὐκοῦν ἄλλην μὲν οὐδεμίαν τῶν ἐν τῇ πόλει γυναῖκα ἔχεισ εἰπεῖν, ᾗτινι ἐγὼ τούτων αἴτιόσ εἰμι, περὶ ἧσ δὲ νῦν τὴν κατηγορίαν πεποίησαι, πότερα ᾤου προσήκειν συνοικεῖν ἐκδεδομένην Χαρίππῳ, ἑνὶ τῶν πολιτῶν, ἢ ἀνέκδοτον ἔνδον καταγηράσκειν, ἣ εὐθὺσ ἐξεδόθη τάλαντον ἀργυρίου προσθέντοσ αὐτῇ Εὐφήμου, δηλονότι οὐ διὰ πονηρίαν, ἀλλὰ δι’ ἐπιείκειαν; (Hyperides, Speeches, 20:1)
  • Ἀριστοτέλησ δὲ καὶ αὐτὸσ ἐν τῇ Βοττιαίων πολιτείᾳ δῆλόσ ἐστιν οὐ νομίζων ἀναιρεῖσθαι τοὺσ παῖδασ ὑπὸ τοῦ Μίνω, ἀλλὰ θητεύοντασ ἐν τῇ Κρήτῃ καταγηράσκειν· (Plutarch, chapter 16 2:1)
  • αἶψα γὰρ ἐν κακότητι βροτοὶ καταγηράσκουσιν. (Homer, Odyssey, Book 19 36:7)

Synonyms

  1. to grow old

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION