Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συγγηράσκω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συγγηράσκω συγγηράσομαι συνεγήρασα

Structure: συγ (Prefix) + γηράσκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to grow old together with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγγηράσκω συγγηράσκεις συγγηράσκει
Dual συγγηράσκετον συγγηράσκετον
Plural συγγηράσκομεν συγγηράσκετε συγγηράσκουσιν*
SubjunctiveSingular συγγηράσκω συγγηράσκῃς συγγηράσκῃ
Dual συγγηράσκητον συγγηράσκητον
Plural συγγηράσκωμεν συγγηράσκητε συγγηράσκωσιν*
OptativeSingular συγγηράσκοιμι συγγηράσκοις συγγηράσκοι
Dual συγγηράσκοιτον συγγηρασκοίτην
Plural συγγηράσκοιμεν συγγηράσκοιτε συγγηράσκοιεν
ImperativeSingular συγγήρασκε συγγηρασκέτω
Dual συγγηράσκετον συγγηρασκέτων
Plural συγγηράσκετε συγγηρασκόντων, συγγηρασκέτωσαν
Infinitive συγγηράσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συγγηρασκων συγγηρασκοντος συγγηρασκουσα συγγηρασκουσης συγγηρασκον συγγηρασκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγγηράσκομαι συγγηράσκει, συγγηράσκῃ συγγηράσκεται
Dual συγγηράσκεσθον συγγηράσκεσθον
Plural συγγηρασκόμεθα συγγηράσκεσθε συγγηράσκονται
SubjunctiveSingular συγγηράσκωμαι συγγηράσκῃ συγγηράσκηται
Dual συγγηράσκησθον συγγηράσκησθον
Plural συγγηρασκώμεθα συγγηράσκησθε συγγηράσκωνται
OptativeSingular συγγηρασκοίμην συγγηράσκοιο συγγηράσκοιτο
Dual συγγηράσκοισθον συγγηρασκοίσθην
Plural συγγηρασκοίμεθα συγγηράσκοισθε συγγηράσκοιντο
ImperativeSingular συγγηράσκου συγγηρασκέσθω
Dual συγγηράσκεσθον συγγηρασκέσθων
Plural συγγηράσκεσθε συγγηρασκέσθων, συγγηρασκέσθωσαν
Infinitive συγγηράσκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συγγηρασκομενος συγγηρασκομενου συγγηρασκομενη συγγηρασκομενης συγγηρασκομενον συγγηρασκομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγγηράσομαι συγγηράσει, συγγηράσῃ συγγηράσεται
Dual συγγηράσεσθον συγγηράσεσθον
Plural συγγηρασόμεθα συγγηράσεσθε συγγηράσονται
OptativeSingular συγγηρασοίμην συγγηράσοιο συγγηράσοιτο
Dual συγγηράσοισθον συγγηρασοίσθην
Plural συγγηρασοίμεθα συγγηράσοισθε συγγηράσοιντο
Infinitive συγγηράσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συγγηρασομενος συγγηρασομενου συγγηρασομενη συγγηρασομενης συγγηρασομενον συγγηρασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεγήρασκον συνεγήρασκες συνεγήρασκεν*
Dual συνεγηράσκετον συνεγηρασκέτην
Plural συνεγηράσκομεν συνεγηράσκετε συνεγήρασκον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεγηρασκόμην συνεγηράσκου συνεγηράσκετο
Dual συνεγηράσκεσθον συνεγηρασκέσθην
Plural συνεγηρασκόμεθα συνεγηράσκεσθε συνεγηράσκοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεγήρασα συνεγήρασας συνεγήρασεν*
Dual συνεγηράσατον συνεγηρασάτην
Plural συνεγηράσαμεν συνεγηράσατε συνεγήρασαν
SubjunctiveSingular συγγηράσω συγγηράσῃς συγγηράσῃ
Dual συγγηράσητον συγγηράσητον
Plural συγγηράσωμεν συγγηράσητε συγγηράσωσιν*
OptativeSingular συγγηράσαιμι συγγηράσαις συγγηράσαι
Dual συγγηράσαιτον συγγηρασαίτην
Plural συγγηράσαιμεν συγγηράσαιτε συγγηράσαιεν
ImperativeSingular συγγήρασον συγγηρασάτω
Dual συγγηράσατον συγγηρασάτων
Plural συγγηράσατε συγγηρασάντων
Infinitive συγγηράσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συγγηρασᾱς συγγηρασαντος συγγηρασᾱσα συγγηρασᾱσης συγγηρασαν συγγηρασαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεγηρασάμην συνεγηράσω συνεγηράσατο
Dual συνεγηράσασθον συνεγηρασάσθην
Plural συνεγηρασάμεθα συνεγηράσασθε συνεγηράσαντο
SubjunctiveSingular συγγηράσωμαι συγγηράσῃ συγγηράσηται
Dual συγγηράσησθον συγγηράσησθον
Plural συγγηρασώμεθα συγγηράσησθε συγγηράσωνται
OptativeSingular συγγηρασαίμην συγγηράσαιο συγγηράσαιτο
Dual συγγηράσαισθον συγγηρασαίσθην
Plural συγγηρασαίμεθα συγγηράσαισθε συγγηράσαιντο
ImperativeSingular συγγήρασαι συγγηρασάσθω
Dual συγγηράσασθον συγγηρασάσθων
Plural συγγηράσασθε συγγηρασάσθων
Infinitive συγγηράσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συγγηρασαμενος συγγηρασαμενου συγγηρασαμενη συγγηρασαμενης συγγηρασαμενον συγγηρασαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to grow old together with

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION