Homer, Iliad, Book 2 64:

(호메로스, 일리아스, Book 2 64:)

Τληπόλεμοσ δ’ Ἡρακλεί̈δησ ἠύ̈σ τε μέγασ τε ἐκ Ῥόδου ἐννέα νῆασ ἄγεν Ῥοδίων ἀγερώχων, οἳ Ῥόδον ἀμφενέμοντο διὰ τρίχα κοσμηθέντεσ Λίνδον Ιἠλυσόν τε καὶ ἀργινόεντα Κάμειρον. τῶν μὲν Τληπόλεμοσ δουρὶ κλυτὸσ ἡγεμόνευεν, ὃν τέκεν Ἀστυόχεια βίῃ Ἡρακληείῃ, τὴν ἄγετ’ ἐξ Ἐφύρησ ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντοσ πέρσασ ἄστεα πολλὰ διοτρεφέων αἰζηῶν. Τληπόλεμοσ δ’ ἐπεὶ οὖν τράφ’ ἐνὶ μεγάρῳ εὐπήκτῳ, αὐτίκα πατρὸσ ἑοῖο φίλον μήτρωα κατέκτα ἤδη γηράσκοντα Λικύμνιον ὄζον Ἄρηοσ· αἶψα δὲ νῆασ ἔπηξε, πολὺν δ’ ὅ γε λαὸν ἀγείρασ βῆ φεύγων ἐπὶ πόντον· ἀπείλησαν γάρ οἱ ἄλλοι υἱέεσ υἱωνοί τε βίησ Ἡρακληείησ. αὐτὰρ ὅ γ’ ἐσ Ῥόδον ἷξεν ἀλώμενοσ ἄλγεα πάσχων· τριχθὰ δὲ ᾤκηθεν καταφυλαδόν, ἠδὲ φίληθεν ἐκ Διόσ, ὅσ τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισιν ἀνάσσει, καί σφιν θεσπέσιον πλοῦτον κατέχευε Κρονίων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION