Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

χρονίζω?

Non-contract Verb; Transliteration: chronizō

Principal Part: χρονίζω χρονίσω

Structure: χρονίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: χρόνος

Sense

  1. to spend time
  2. to last long, continue
  3. to persevere
  4. to take time, tarry, linger, delay, be slow
  5. (of ailments) to be/become chronic
  6. (of wine) to be/become old, to have age

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρονίζω χρονίζεις χρονίζει
Dual χρονίζετον χρονίζετον
Plural χρονίζομεν χρονίζετε χρονίζουσι(ν)
SubjunctiveSingular χρονίζω χρονίζῃς χρονίζῃ
Dual χρονίζητον χρονίζητον
Plural χρονίζωμεν χρονίζητε χρονίζωσι(ν)
OptativeSingular χρονίζοιμι χρονίζοις χρονίζοι
Dual χρονίζοιτον χρονιζοίτην
Plural χρονίζοιμεν χρονίζοιτε χρονίζοιεν
ImperativeSingular χρόνιζε χρονιζέτω
Dual χρονίζετον χρονιζέτων
Plural χρονίζετε χρονιζόντων, χρονιζέτωσαν
Infinitive χρονίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χρονιζων χρονιζοντος χρονιζουσα χρονιζουσης χρονιζον χρονιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρονίζομαι χρονίζει, χρονίζῃ χρονίζεται
Dual χρονίζεσθον χρονίζεσθον
Plural χρονιζόμεθα χρονίζεσθε χρονίζονται
SubjunctiveSingular χρονίζωμαι χρονίζῃ χρονίζηται
Dual χρονίζησθον χρονίζησθον
Plural χρονιζώμεθα χρονίζησθε χρονίζωνται
OptativeSingular χρονιζοίμην χρονίζοιο χρονίζοιτο
Dual χρονίζοισθον χρονιζοίσθην
Plural χρονιζοίμεθα χρονίζοισθε χρονίζοιντο
ImperativeSingular χρονίζου χρονιζέσθω
Dual χρονίζεσθον χρονιζέσθων
Plural χρονίζεσθε χρονιζέσθων, χρονιζέσθωσαν
Infinitive χρονίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χρονιζομενος χρονιζομενου χρονιζομενη χρονιζομενης χρονιζομενον χρονιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρονίσω χρονίσεις χρονίσει
Dual χρονίσετον χρονίσετον
Plural χρονίσομεν χρονίσετε χρονίσουσι(ν)
OptativeSingular χρονίσοιμι χρονίσοις χρονίσοι
Dual χρονίσοιτον χρονισοίτην
Plural χρονίσοιμεν χρονίσοιτε χρονίσοιεν
Infinitive χρονίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χρονισων χρονισοντος χρονισουσα χρονισουσης χρονισον χρονισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρονίσομαι χρονίσει, χρονίσῃ χρονίσεται
Dual χρονίσεσθον χρονίσεσθον
Plural χρονισόμεθα χρονίσεσθε χρονίσονται
OptativeSingular χρονισοίμην χρονίσοιο χρονίσοιτο
Dual χρονίσοισθον χρονισοίσθην
Plural χρονισοίμεθα χρονίσοισθε χρονίσοιντο
Infinitive χρονίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χρονισομενος χρονισομενου χρονισομενη χρονισομενης χρονισομενον χρονισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχρόνιζον ἐχρόνιζες ἐχρόνιζε(ν)
Dual ἐχρονίζετον ἐχρονιζέτην
Plural ἐχρονίζομεν ἐχρονίζετε ἐχρόνιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχρονιζόμην ἐχρονίζου ἐχρονίζετο
Dual ἐχρονίζεσθον ἐχρονιζέσθην
Plural ἐχρονιζόμεθα ἐχρονίζεσθε ἐχρονίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ὁ πατήρ μου ἀριθμεῖ τὰς ἡμέρας, καὶ ἐὰν χρονίσω μέγα, ὀδυνηθήσεται λίαν. (Septuagint, Liber Thobis 9:4)
  • ἢν δ ἄγαν δοκῶ χρονίζειν - τοῦδ ὁρ´ος τίς ἐστί μοι· (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, trochees30)
  • τὸ μήτε συνδέσμοις χρῆσθαι πολλοῖς μήτ ἄρθροις συνεχέσιν ἀλλ ἔστιν ὅτε καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐλάττοσιν, τὸ μὴ χρονίζειν ἐπὶ τῶν αὐτῶν πτώσεων τὸν λόγον ἀλλὰ θαμινὰ μεταπίπτειν, τὸ τῆς ἀκολουθίας τῶν προεξενεχθέντων ὑπεροπτικῶς ἔχειν τὴν φράσιν μηδὲ κατ ἄλληλα, τὸ περιττῶς καὶ ἰδίως καὶ μὴ κατὰ τὴν ὑπόληψιν ἢ βούλησιν τῶν πολλῶν συζεύγνυσθαι τὰ μόρια. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 39 2:2)
  • ἢ οἰκειοτέραν τὴν ἐκ παιδὸς ἐπιφερόμενος εὐμουσίαν, ἣν ἔκ τε μουσικῆς καὶ γραμματικῆς ἔσχηκεν, αἳ ταῦτ ἔχουσι τὰ θεωρήματα, ἐπιλαβόντα τὸ χρονίζειν ἐν τοῖς κοινοῖς καὶ γνωρίμοις τὸν λόγον οὐ συκοφαντήσει, ἄλλως τε καὶ τοῦ καιροῦ τὰ μέτρα ὁρῶν· (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 492)
  • - - χρονίζομεν γάρ. (Aeschylus, Agamemnon, episode, anapests 5:7)

Synonyms

  1. to spend time

  2. to persevere

  3. to be

  4. to be

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION