Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐγχρονίζω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: enchronizō

Principal Part: ἐγχρονίζω ἐγχρονιῶ

Structure: ἐγ (Prefix) + χρονίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be long about, to delay, to become chronic

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγχρονίζω ἐγχρονίζεις ἐγχρονίζει
Dual ἐγχρονίζετον ἐγχρονίζετον
Plural ἐγχρονίζομεν ἐγχρονίζετε ἐγχρονίζουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἐγχρονίζω ἐγχρονίζῃς ἐγχρονίζῃ
Dual ἐγχρονίζητον ἐγχρονίζητον
Plural ἐγχρονίζωμεν ἐγχρονίζητε ἐγχρονίζωσι(ν)
OptativeSingular ἐγχρονίζοιμι ἐγχρονίζοις ἐγχρονίζοι
Dual ἐγχρονίζοιτον ἐγχρονιζοίτην
Plural ἐγχρονίζοιμεν ἐγχρονίζοιτε ἐγχρονίζοιεν
ImperativeSingular ἐγχρόνιζε ἐγχρονιζέτω
Dual ἐγχρονίζετον ἐγχρονιζέτων
Plural ἐγχρονίζετε ἐγχρονιζόντων, ἐγχρονιζέτωσαν
Infinitive ἐγχρονίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγχρονιζων ἐγχρονιζοντος ἐγχρονιζουσα ἐγχρονιζουσης ἐγχρονιζον ἐγχρονιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγχρονίζομαι ἐγχρονίζει, ἐγχρονίζῃ ἐγχρονίζεται
Dual ἐγχρονίζεσθον ἐγχρονίζεσθον
Plural ἐγχρονιζόμεθα ἐγχρονίζεσθε ἐγχρονίζονται
SubjunctiveSingular ἐγχρονίζωμαι ἐγχρονίζῃ ἐγχρονίζηται
Dual ἐγχρονίζησθον ἐγχρονίζησθον
Plural ἐγχρονιζώμεθα ἐγχρονίζησθε ἐγχρονίζωνται
OptativeSingular ἐγχρονιζοίμην ἐγχρονίζοιο ἐγχρονίζοιτο
Dual ἐγχρονίζοισθον ἐγχρονιζοίσθην
Plural ἐγχρονιζοίμεθα ἐγχρονίζοισθε ἐγχρονίζοιντο
ImperativeSingular ἐγχρονίζου ἐγχρονιζέσθω
Dual ἐγχρονίζεσθον ἐγχρονιζέσθων
Plural ἐγχρονίζεσθε ἐγχρονιζέσθων, ἐγχρονιζέσθωσαν
Infinitive ἐγχρονίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγχρονιζομενος ἐγχρονιζομενου ἐγχρονιζομενη ἐγχρονιζομενης ἐγχρονιζομενον ἐγχρονιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγχρονίω ἐγχρονίεις ἐγχρονίει
Dual ἐγχρονίειτον ἐγχρονίειτον
Plural ἐγχρονίουμεν ἐγχρονίειτε ἐγχρονίουσι(ν)
OptativeSingular ἐγχρονίοιμι ἐγχρονίοις ἐγχρονίοι
Dual ἐγχρονίοιτον ἐγχρονιοίτην
Plural ἐγχρονίοιμεν ἐγχρονίοιτε ἐγχρονίοιεν
Infinitive ἐγχρονίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγχρονιων ἐγχρονιουντος ἐγχρονιουσα ἐγχρονιουσης ἐγχρονιουν ἐγχρονιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγχρονίουμαι ἐγχρονίει, ἐγχρονίῃ ἐγχρονίειται
Dual ἐγχρονίεισθον ἐγχρονίεισθον
Plural ἐγχρονιοῦμεθα ἐγχρονίεισθε ἐγχρονίουνται
OptativeSingular ἐγχρονιοίμην ἐγχρονίοιο ἐγχρονίοιτο
Dual ἐγχρονίοισθον ἐγχρονιοίσθην
Plural ἐγχρονιοίμεθα ἐγχρονίοισθε ἐγχρονίοιντο
Infinitive ἐγχρονίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγχρονιουμενος ἐγχρονιουμενου ἐγχρονιουμενη ἐγχρονιουμενης ἐγχρονιουμενον ἐγχρονιουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνεχρόνιζον ἐνεχρόνιζες ἐνεχρόνιζε(ν)
Dual ἐνεχρονίζετον ἐνεχρονιζέτην
Plural ἐνεχρονίζομεν ἐνεχρονίζετε ἐνεχρόνιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνεχρονιζόμην ἐνεχρονίζου ἐνεχρονίζετο
Dual ἐνεχρονίζεσθον ἐνεχρονιζέσθην
Plural ἐνεχρονιζόμεθα ἐνεχρονίζεσθε ἐνεχρονίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐγχρονίζει δικαίοις εὐφροσύνη, ἐλπὶς δὲ ἀσεβῶν ἀπολεῖται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 10:29)
  • οὐ τῶν ἐγχρονιζόντων ἐν οἴνοις; οὐ τῶν ἰχνευόντων ποῦ πότοι γίνονται; (Septuagint, Liber Proverbiorum 23:30)
  • λεαίνει γὰρ κατὰ τὴν πάροδον καὶ παχύνων τὰ ὑγρὰ μᾶλλον κεφαλὴν ἧττον παρενοχλεῖ, ὄντως γὰρ ἡ τοῦ γλυκέος οἴνου φύσις ἐγχρονίζει περὶ τὰ ὑποχόνδρια καὶ πτυέλου ἐστὶν ἀναγωγός, ὡς Διοκλῆς καὶ Πραξαγόρας ἱστοροῦσι. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 59 1:1)
  • Ὁ μὲν γλυκὺς ἧσσόν ἐστι καρηβαρικὸς τοῦ οἰνώδεος, καὶ ἧσσον φρενῶν ἁπτόμενος, καὶ διαχωρητικώτερος δή τι τοῦ ἑτέρου κατ ἔντερον, μεγαλόσπλαγχνος δὲ σπληνὸς καὶ ἥπατος‧ οὐκ ἐπιτήδειος δὲ οὐδὲ τοῖσι πικροχόλοισι‧ καὶ γὰρ οὖν διψώδης τοῖσί γε τοιουτέοισίν ἐστιν‧ ἀτὰρ καὶ φυσώδης τοῦ ἐντέρου τοῦ ἄνω‧ οὐ μὴν πολέμιός γε τῷ ἐντέρῳ τῷ κάτω, ὡς κατὰ λόγον τῆς φύσης‧ καίτοι γε οὐ πάνυ πορίμη ἐστὶν ἡ ἀπὸ τοῦ γλυκέος οἴνου φῦσα, ἀλλ ἐγχρονίζει περὶ ὑποχόνδρια. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 14.2)
  • Ὁκόσα μὲν οὖν ἐγχρονίζει τῶν ἐμπυημάτων, ἔχει τὰ σημεῖα ταῦτα, καὶ πιστεύειν αὐτέοισι χρὴ κάρτα‧ ὁκόσα δὲ ὀλιγοχρόνιά ἐστι, τουτέοισιν ἐπισημαίνεται, ἤν τι ἐπιφαίνηται, οἱᾶ καὶ τοῖσιν ἐν ἀρχῇσι γιγνομένοισιν, ἅμα δὲ καὶ ἤν τι δυσπνούστερος ᾖ ὁ ἄνθρωπος. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 17.3)

Synonyms

  1. to be long about

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION