Sense

1. snake (traditionally held as a poisonous snake, viper, but perhaps also a constrictor)
2. (figuratively) a treacherous person

Examples

• ἣ δ’ ἔρυτ’ εἰν Ἀρίμοισιν ὑπὸ χθονὶ λυγρὴ Ἔχιδνα, ἀθάνατοσ νύμφη καὶ ἀγήραοσ ἤματα πάντα. (Hesiod, Theogony, Book Th. 31:1)
• καὶ ὅτι ἐπὶ πλεῖστον χρόνον ἐν ὀχείᾳ γίγνεται ἡ ἔχιδνα, καὶ ὅτι μέγιστον μὲν ἐστιν ἡ φάττα, δεύτερον δὲ ἡ οἰνάσ, ἐλάχιστον δὲ ἡ τρυγών. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 47 2:1)
• τὶσ γὰρ ἢ δράκαιν’ ἄμικτοσ ἢ Χίμαιρα πυρπνόοσ ἢ Χάρυβδισ ἢ τρίκρανοσ Σκύλλα, ποντία κύων, Σφίγξ, Ὕδρα, λέαιν’, ἔχιδνα, πτηνὰ θ’ Ἁρπυιῶν γένη, εἰσ ὑπερβολὴν ἀφῖκται τοῦ καταπτύστου γένουσ; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 6 3:3)
• ἔχιδνα δ’ ὥσ μέ τισ πόδα δακοῦσ’ ἔχει. (Aeschylus, Suppliant Women, choral, antistrophe 32)
• καὶ μέ τισ οὐτήτειρα παρὰ σφυρὰ διψὰσ ἔχιδνα σαρκὶ τὸν ἐκ γενύων πικρὸν ἐνεῖσα χόλον ἠελίου χήρωσεν ἴδ’ ὡσ τὰ κατ’ αἰθέρα λεύσσων τοὐμ ποσὶν οὐκ ἐδάην πῆμα κυλινδόμενον. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 172 1:1)
• τοία Στυγόσ σε μελανοκάρδιοσ πέτρα Ἀχερόντιόσ τε σκόπελοσ αἱματοσταγὴσ φρουροῦσι, Κωκυτοῦ τε περίδρομοι κύνεσ, ἔχιδνά θ’ ἑκατογκέφαλοσ, ἣ τὰ σπλάγχνα σου διασπαράξει, πλευμόνων τ’ ἀνθάψεται Ταρτησία μύραινα· (Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene10)

Similar forms

• ἐχίδνης (23)
• ἐχιδνῶν (10)
• Ἐχίδνας (10)
• Ἔχιδναν (8)
• Ἔχιδνα (7)
• ἐχίδναις (5)
• ἔχιδναι (3)
• ἔχιδν (2)
• ἐχιδναίῳ (2)
• ἔχιδνά (1)
• ἔχιδναί (1)
• ἐχίδνῃ (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary