- μονιμωτέρα γοῦν τῶν Ἀπελλοῦ καὶ Παρρασίου καὶ Πολυγνώτου γένοιτ’ ἄν, καὶ αὐτῇ ἐκεινῇ παρὰ πολὺ τῶν τοιούτων κεχαρισμένη, ὅσῳ μὴ ξύλου καὶ κηροῦ καὶ χρωμάτων πεποίηται, ἀλλὰ ταῖσ παρὰ Μουσῶν ἐπιπνοίαισ ^ εἴκασται, ἥπερ ἀκριβεστάτη εἰκὼν γένοιτ’ ἂν σώματοσ κάλλοσ καὶ ψυχῆσ ἀρετὴν ἅμα ἐμφανίζουσα. (Lucian, Imagines, (no name) 23:3)
(루키아노스, Imagines, (no name) 23:3)
- "ἀλλ’ ἐοίκε θεία τισ ὄντωσ εἰληφέναι τὴν ἄνθρωπον ἐπίπνοια καὶ κρείττων ἀνθρωπίνου λογισμοῦ. (Plutarch, Amatorius, section 11 6:7)
(플루타르코스, Amatorius, section 11 6:7)
- "ἑτέρα δ’ ἐστὶν οὐκ ἀθείαστοσ οὐδ’ οἰκογενήσ, ἀλλ’ ἔπηλυσ ἐπίπνοια καὶ παρατροπὴ τοῦ λογιζομένου καὶ φρονοῦντοσ ἀρχὴν κρείττονοσ δυνάμεωσ ἀρχὴν ἔχουσα καὶ κίνησιν ἧσ τὸ μὲν κοινὸν ἐνθουσιαστικὸν καλεῖται πάθοσ· (Plutarch, Amatorius, section 16 2:4)
(플루타르코스, Amatorius, section 16 2:4)
- Διὸσ δ’ ἀπημάντῳ σθένει καὶ θείαισ ἐπιπνοίαισ παύεται, δακρύων δ’ ἀπο‐ στάζει πένθιμον αἰδῶ. (Aeschylus, Suppliant Women, choral, strophe 44)
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, choral, strophe 44)
- λοβὸν δὲ καὶ δοχὰσ πύλασ τε τὸ μὲν ἐξ ὀρθοῦ κατακάμπτουσα καὶ συσπῶσα, τὰ δὲ ἐμφράττουσα συγκλείουσά τε, λύπασ καὶ ἄσασ παρέχοι, καὶ ὅτ’ αὖ τἀναντία φαντάσματα ἀποζωγραφοῖ πρᾳότητόσ τισ ἐκ διανοίασ ἐπίπνοια, τῆσ μὲν πικρότητοσ ἡσυχίαν παρέχουσα τῷ μήτε κινεῖν μήτε προσάπτεσθαι τῆσ ἐναντίασ ἑαυτῇ φύσεωσ ἐθέλειν, γλυκύτητι δὲ τῇ κατ’ ἐκεῖνο συμφύτῳ πρὸσ αὐτὸ χρωμένη καὶ πάντα ὀρθὰ καὶ λεῖα αὐτοῦ καὶ ἐλεύθερα ἀπευθύνουσα, ἵλεών τε καὶ εὐήμερον ποιοῖ τὴν περὶ τὸ ἧπαρ ψυχῆσ μοῖραν κατῳκισμένην, ἔν τε τῇ νυκτὶ διαγωγὴν ἔχουσαν μετρίαν, μαντείᾳ χρωμένην καθ’ ὕπνον, ἐπειδὴ λόγου καὶ φρονήσεωσ οὐ μετεῖχε. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 351:1)
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 351:1)
- χάριν δὲ ὁμολογῶ τοῖσ θεοῖσ, ὅτι μοι τὸ σφάλμα εἰσ ἄλλο μακρῷ αἰσιώτερον περιετράπη καὶ εἰσ τὸ ἄμεινον παρώλισθον, καὶ τάχα τῆσ Ὑγιείασ ἢ Ἀσκληπιοῦ αὐτοῦ ἐπιπνοίᾳ τοῦτ̓ ἐπράχθη δἰ ἐμοῦ σοι τὸ ὑγιαίνειν ὑπισχνουμένου· (Lucian, Pro lapsu inter salutandum 27:1)
(루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 27:1)
- τοὺσ ἄλλουσ βασιλεῖσ ἐξισωθῆναι σατραπῶν γὰρ οἰκέτασ καὶ δούλουσ ἐπιτρόπων Πτολεμαίου καὶ Σελεύκου κεκτῆσθαι πλείονα συμπάντων ὁμοῦ τῶν ἐν Σπάρτῃ βασιλέων, ἐὰν δὲ σωφροσύνῃ καὶ λιτότητι καὶ μεγαλοψυχίᾳ τὰσ ἐκείνων ὑπερβαλόμενοσ τρυφὰσ ἰσότητα καὶ κοινωνίαν καταστήσῃ τοῖσ πολίταισ, ὄνομα καὶ δόξαν ὡσ ἀληθῶσ βασιλέωσ μεγάλου κτησόμενοσ, οὕτω μετέπεσον ταῖσ γνώμαισ αἱ γυναῖκεσ ὑπὸ τῆσ φιλοτιμίασ ἐπαρθεῖσαι τοῦ νεανίσκου, καὶ τοσαύτῃ κατεσχέθησαν οἱο͂ν ἐπιπνοίᾳ πρὸσ τὸ καλόν, ὥστε τὸν μὲν Ἆγιν συνεξορμᾶν καὶ συνεπιταχύνειν, μεταπεμπομένασ δὲ τοὺσ φίλουσ παρακαλεῖν καὶ ταῖσ ἄλλαισ διαλέγεσθαι γυναιξίν, ἅτε δὴ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἐπισταμένασ κατηκόουσ ὄντασ ἀεὶ τῶν γυναικῶν, καὶ πλεῖον ἐκείναισ τῶν δημοσίων ἢ τῶν ἰδίων αὑτοῖσ πολυπραγμονεῖν διδόντασ. (Plutarch, Agis, chapter 7 2:1)
(플루타르코스, Agis, chapter 7 2:1)
- ὁ δὲ Κάτων ἐπειδὴ τὴν ἱερωσύνην ἔλαβε τοῦ Ἀπόλλωνοσ, μετοικήσασ καὶ νειμάμενοσ μοῖραν τῶν πατρῴων ἑκατὸν εἴκοσι ταλάντων γενομένην, τὴν μὲν δίαιταν ἔτι μᾶλλον συνέστειλεν, Ἀντίπατρον δὲ Τύριον τῶν ἀπὸ τῆσ στοᾶσ φιλοσόφων προσεταιρισάμενοσ, τοῖσ ἠθικοῖσ μάλιστα καὶ πολιτικοῖσ ἐνεφύετο δόγμασι, περὶ πᾶσαν μὲν ἀρετὴν ὥσπερ ἐπιπνοίᾳ τινὶ κατάσχετοσ γεγονώσ, διαφόρωσ δὲ τοῦ καλοῦ τὸ περὶ τὴν δικαιοσύνην ἀτενὲσ, καὶ ἄκαμπτον εἰσ ἐπιείκειαν ἢ χάριν, ὑπερηγαπηκώσ. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 4 1:1)
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 4 1:1)