δυσχεραίνω?
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration: dyscherainō
Principal Part:
δυσχεραίνω
Structure:
δυσχεραίν
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to be unable to endure, bear with an ill grace, to be annoyed at
- to feel annoyance, to be discontented, displeased, vexed, for or because of, at, to be hateful
- to scorn
- to cause vexation
- to make difficulties, to be captious
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- χαίρειν ἐπιστολήν τινα παρὰ σοῦ κομισθεῖσαν ἐδεξάμην εὐπαίδευτόν τε καὶ πάνυ μοι κεχαρισμένην, ἐν ᾗ γράφεις, ὅτι τὰς συντάξεις τὰς ἐμὰς ἐπιχορηγοῦντός σοι Ζήνωνος τοῦ κοινοῦ φίλου διαπορευόμενος καὶ πάνυ διατιθέμενος οἰκείως, ἐν αὐταῖς τὰ μὲν ἄλλα θαυμάζεις, ἑνὶ δὲ μέρει δυσχεραίνεις τῶν ἐν αὐταῖς κατακεχωρισμένων, τῇ Πλάτωνος κατηγορίᾳ. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 1:1)
- καὐτός, ὦ Ζεῦ, πολλὰ τοιαῦτα ἐπὶ τῆς γῆς ἀκούων δυσχεραινόντων λέγειν πρὸς σὲ οὐκ ἐτόλμων. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 4:1)
- ἀποδύσαντες αὐτά, ὡς ἔφην, οὐκέτι ἁπαλὰ καὶ τέλεον ἀσυμπαγῆ ὄντα, πρῶτον μὲν ἐθίζειν ἀξιοῦμεν πρὸς τὸν ἀέρα, συνοικειοῦντες αὐτὰ ταῖς ὡρ´αις ἑκάσταις, ὡς μήτε θάλπος δυσχεραίνειν μήτε πρὸς κρύος ἀπαγορεύειν, ἔπειτα δὲ χρίομεν ἐλαίῳ καὶ καταμαλάττομεν, ὡς εὐτονώτερα γίγνοιτο: (Lucian, Anacharsis, (no name) 24:2)
- δυεῖν θάτερον, ἢ δυσχεραίνει καθ᾿ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται: (Lucian, 19:6)
- ἰδὼν γάρ με σκυθρωπόν, ἐπὶ συννοίας βαδίζοντα, ὥσπερ εἰκὸς ἦν θεόν, ἔγνω αὐτίκα τὴν αἰτίαν τῆς λύπης τίς ἐστί μοι, καὶ ὡς τὴν πενίαν δυσχεραίνοιμι οὐ κατὰ τὴν ὡρ´αν μονοχίτων: (Lucian, Saturnalia, 2:1)
- καίτοι δυσχεραίνω τί γε ἐν αὐτῷ: (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 146:2)
- οὐ δυσχεραίνω μόνον ἀλλὰ καὶ δέδοικα ὅτι ἀποκρινοῦμαι ἄν τις ἔρηταί με: (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 323:4)
- καίτοι τί ποτε δυσχεραίνω· (Plato, Laws, book 4 29:3)
