δυσχεραίνω
Non-contract Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
δυσχεραίνω
Structure:
δυσχεραίν
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to be unable to endure, bear with an ill grace, to be annoyed at
- to feel annoyance, to be discontented, displeased, vexed, for or because of, at, to be hateful
- to scorn
- to cause vexation
- to make difficulties, to be captious
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- χαίρειν ἐπιστολήν τινα παρὰ σοῦ κομισθεῖσαν ἐδεξάμην εὐπαίδευτόν τε καὶ πάνυ μοι κεχαρισμένην, ἐν ᾗ γράφεισ, ὅτι τὰσ συντάξεισ τὰσ ἐμὰσ ἐπιχορηγοῦντόσ σοι Ζήνωνοσ τοῦ κοινοῦ φίλου διαπορευόμενοσ καὶ πάνυ διατιθέμενοσ οἰκείωσ, ἐν αὐταῖσ τὰ μὲν ἄλλα θαυμάζεισ, ἑνὶ δὲ μέρει δυσχεραίνεισ τῶν ἐν αὐταῖσ κατακεχωρισμένων, τῇ Πλάτωνοσ κατηγορίᾳ. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 1:1)
- καὐτόσ, ὦ Ζεῦ, πολλὰ τοιαῦτα ἐπὶ τῆσ γῆσ ἀκούων δυσχεραινόντων λέγειν πρὸσ σὲ οὐκ ἐτόλμων. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 4:1)
- ἀποδύσαντεσ αὐτά, ὡσ ἔφην, οὐκέτι ἁπαλὰ καὶ τέλεον ἀσυμπαγῆ ὄντα, πρῶτον μὲν ἐθίζειν ἀξιοῦμεν πρὸσ τὸν ἀέρα, συνοικειοῦντεσ αὐτὰ ταῖσ ὡρ́αισ ἑκάσταισ, ὡσ μήτε θάλποσ δυσχεραίνειν μήτε πρὸσ κρύοσ ἀπαγορεύειν, ἔπειτα δὲ χρίομεν ἐλαίῳ καὶ καταμαλάττομεν, ὡσ εὐτονώτερα γίγνοιτο· (Lucian, Anacharsis, (no name) 24:2)
- δυεῖν θάτερον, ἢ δυσχεραίνει καθ̓ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται· (Lucian, 19:6)
- ἰδὼν γάρ με σκυθρωπόν, ἐπὶ συννοίασ βαδίζοντα, ὥσπερ εἰκὸσ ἦν θεόν, ἔγνω αὐτίκα τὴν αἰτίαν τῆσ λύπησ τίσ ἐστί μοι, καὶ ὡσ τὴν πενίαν δυσχεραίνοιμι οὐ κατὰ τὴν ὡρ́αν μονοχίτων· (Lucian, Saturnalia, 2:1)
- καίτοι δυσχεραίνω τί γε ἐν αὐτῷ· (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 146:2)
- οὐ δυσχεραίνω μόνον ἀλλὰ καὶ δέδοικα ὅτι ἀποκρινοῦμαι ἄν τισ ἔρηταί με· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 323:4)
- καίτοι τί ποτε δυσχεραίνω; (Plato, Laws, book 4 29:3)
