뜻

2. ~주변을 돌아다니다, 안으로 던지다, ~를 향해 던지다, 귀찮아하다, 꺼려하다, ~에 던지다, 경계하다, 눈짓하다
3. 경멸하다, 깔보다

1. to be unable to endure, bear with an ill grace, to be annoyed at
2. to feel annoyance, to be discontented, displeased, vexed, for or because of, at, to be hateful
3. to scorn
4. to cause vexation
5. to make difficulties, to be captious

예문

• Γάιοσ δὲ Γράγχοσ ἐν ἀρχῇ μὲν ἢ δεδιὼσ τοὺσ ἐχθροὺσ ἢ φθόνον συνάγων ἐπ’ αὐτούσ ὑπεξέστη τε τῆσ ἀγορᾶσ καὶ καθ’ ἑαυτὸν ἡσυχίαν ἔχων διέτριβεν, ὡσ ἄν τισ ἔν τε τῷ παρόντι ταπεινὰ πράττων καὶ τὸ λοιπὸν οὕτωσ ἀπραγμόνωσ βιωσόμενοσ, ὥστε καὶ λόγον τισὶ καθ’ αὑτοῦ παρασχεῖν ὡσ δυσχεραίνοντοσ καὶ προβεβλημένου τὴν τοῦ Τιβερίου πολιτείαν. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 1 1:1)

  (플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 1 1:1)

• Γερμανικὸσ δ’ ἀλεκτρυόνοσ οὔτε φωνὴν οὔτ’ ὄψιν ὑπέμενεν οἱ δὲ Περσῶν μάγοι τοὺσ μῦσ ἀπεκτίννυσαν, ὡσ αὐτοί τε μισοῦντεσ καὶ τοῦ θεοῦ δυσχεραίνοντοσ τὸ ζῷον· (Plutarch, De invidia et odio, section 3 1:2)

  (플루타르코스, De invidia et odio, section 3 1:2)

• ἐπεὶ δὲ Φιλονίκου τοῦ Θεσσαλοῦ τὸν Βουκεφάλαν ἀγαγόντοσ ὤνιον τῷ Φιλίππῳ τρισκαίδεκα ταλάντων κατέβησαν εἰσ τὸ πεδίον δοκιμάσοντεσ τὸν ἵππον, ἐδόκει τε χαλεπὸσ εἶναι καὶ κομιδῇ δύσχρηστοσ, οὔτε ἀναβάτην προσιέμενοσ οὔτε φωνὴν ὑπομένων τινὸσ τῶν περὶ τὸν Φίλιππον, ἀλλ’ ἁπάντων κατεξανιστάμενοσ, δυσχεραίνοντοσ δὲ τοῦ Φιλίππου καὶ κελεύοντοσ ἀπάγειν ὡσ παντάπασιν ἄγριον καὶ ἀκόλαστον, παρὼν Ἀλέξανδροσ εἶπεν· (Plutarch, Alexander, chapter 6 1:1)

  (플루타르코스, Alexander, chapter 6 1:1)

• καὶ πραττομένοισ, ἐπαιρομένου καὶ συνενθουσιῶντοσ, τὰ δὲ φαῦλα μὴ προσιεμένου καὶ δυσχεραίνοντοσ, ἀβλαβῆ παρέξει τὴν ἀκρόασιν. (Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 8 8:1)

  (플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 8 8:1)

• ἀμεληθὲν δ’ οὔπω τοῦ πατρὸσ ἔχοντοσ αὐτό, ἀλλ’ ἀνθρώπου δυσχεραίνοντοσ ὅλωσ τοῖσ τόποισ καὶ μᾶλλον ἀστικοῦ, δὶσ καὶ τρὶσ ἐμβαλὸν τὸ ὕδωρ τά τε χωρί’ ἐλυμήνατο καὶ μᾶλλον ὡδοποίει. (Demosthenes, Speeches 51-61, 14:2)

  (데모스테네스, Speeches 51-61, 14:2)

유사 형태

• δυσχεραίνειν (57)
• δυσχεραίνων (38)
• δυσχεραίνει (19)
• δυσχεραίνουσι (17)
• δυσχεραίνεις (9)
• δυσχεραίνομεν (8)
• δυσχεραίνοντα (7)
• δυσχεραίνω (3)
• δυσχεραίνοντι (3)
• δυσχεραίνωσιν (3)
• δυσχεραίνετε (3)
• δυσχεραίνοι (2)
• δυσχεραίνουσα (2)
• δυσχεραίνουσί (2)
• δυσχεραῖνον (2)
• δυσχεραίνωμεν (2)
• δυσχεραίνεται (1)
• δυσχεραίνοιτο (1)
• δυσχεραίνῃ (1)
• δυσχεραίνοιμι (1)
• δυσχεραίνοντά (1)
• δυσχεραίνωσι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.