Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τέλοσ δ’ ἄλλο Λευκανῶν ἀγόμενον ὑπὸ Ἀλβενουανοῦ, τῆσ ἥττησ πυθόμενον, μετεχώρει πρὸσ Μέτελλον δυσχεραίνοντοσ Ἀλβενουανοῦ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 10 7:3)
παθητικὴ δέ, ἐὰν μὲν ᾖ ὕβρισ, ὀργιζομένου λέξισ, ἐὰν δὲ ἀσεβῆ καὶ αἰσχρά, δυσχεραίνοντοσ καὶ εὐλαβουμένου καὶ λέγειν, ἐὰν δὲ ἐπαινετά, ἀγαμένωσ, ἐὰν δὲ ἐλεεινά, ταπεινῶσ, καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων δὲ ὁμοίωσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 7 3:1)
ἀμεληθὲν δ’ οὔπω τοῦ πατρὸσ ἔχοντοσ αὐτό, ἀλλ’ ἀνθρώπου δυσχεραίνοντοσ ὅλωσ τοῖσ τόποισ καὶ μᾶλλον ἀστικοῦ, δὶσ καὶ τρὶσ ἐμβαλὸν τὸ ὕδωρ τά τε χωρί’ ἐλυμήνατο καὶ μᾶλλον ὡδοποίει.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Καλλικλέα Περὶ Χωρίου Βλάβης 14:2)
τοῦ δὲ Βαλάκου δυσχεραίνοντοσ καὶ παραβαίνειν αὐτὸν τὰσ συνθήκασ ἐφ’ αἷσ αὐτὸν ἀντὶ μεγάλων λάβοι δωρεῶν παρὰ τῶν συμμάχων ἐπικαλοῦντοσ, ἐλθόντα γὰρ ἐπὶ κατάρᾳ τῶν πολεμίων ὑμνεῖν αὐτοὺσ ἐκείνουσ καὶ μακαριωτάτουσ ἀποφαίνειν ἀνθρώπων, "ὦ Βάλακε, φησί, περὶ τῶν ὅλων λογίζῃ καὶ δοκεῖσ ἐφ’ ἡμῖν εἶναί τι περὶ τῶν τοιούτων σιγᾶν ἢ λέγειν, ὅταν ἡμᾶσ τὸ τοῦ θεοῦ λάβῃ πνεῦμα;
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 150:2)
ἐπεὶ δὲ Φιλονίκου τοῦ Θεσσαλοῦ τὸν Βουκεφάλαν ἀγαγόντοσ ὤνιον τῷ Φιλίππῳ τρισκαίδεκα ταλάντων κατέβησαν εἰσ τὸ πεδίον δοκιμάσοντεσ τὸν ἵππον, ἐδόκει τε χαλεπὸσ εἶναι καὶ κομιδῇ δύσχρηστοσ, οὔτε ἀναβάτην προσιέμενοσ οὔτε φωνὴν ὑπομένων τινὸσ τῶν περὶ τὸν Φίλιππον, ἀλλ’ ἁπάντων κατεξανιστάμενοσ, δυσχεραίνοντοσ δὲ τοῦ Φιλίππου καὶ κελεύοντοσ ἀπάγειν ὡσ παντάπασιν ἄγριον καὶ ἀκόλαστον, παρὼν Ἀλέξανδροσ εἶπεν·
(플루타르코스, Alexander, chapter 6 1:1)
Γάιοσ δὲ Γράγχοσ ἐν ἀρχῇ μὲν ἢ δεδιὼσ τοὺσ ἐχθροὺσ ἢ φθόνον συνάγων ἐπ’ αὐτούσ ὑπεξέστη τε τῆσ ἀγορᾶσ καὶ καθ’ ἑαυτὸν ἡσυχίαν ἔχων διέτριβεν, ὡσ ἄν τισ ἔν τε τῷ παρόντι ταπεινὰ πράττων καὶ τὸ λοιπὸν οὕτωσ ἀπραγμόνωσ βιωσόμενοσ, ὥστε καὶ λόγον τισὶ καθ’ αὑτοῦ παρασχεῖν ὡσ δυσχεραίνοντοσ καὶ προβεβλημένου τὴν τοῦ Τιβερίου πολιτείαν.
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 1 1:1)
Γερμανικὸσ δ’ ἀλεκτρυόνοσ οὔτε φωνὴν οὔτ’ ὄψιν ὑπέμενεν οἱ δὲ Περσῶν μάγοι τοὺσ μῦσ ἀπεκτίννυσαν, ὡσ αὐτοί τε μισοῦντεσ καὶ τοῦ θεοῦ δυσχεραίνοντοσ τὸ ζῷον·
(플루타르코스, De invidia et odio, section 3 1:2)
καὶ πραττομένοισ, ἐπαιρομένου καὶ συνενθουσιῶντοσ, τὰ δὲ φαῦλα μὴ προσιεμένου καὶ δυσχεραίνοντοσ, ἀβλαβῆ παρέξει τὴν ἀκρόασιν.
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 8 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION