뜻

2. ~주변을 돌아다니다, 안으로 던지다, ~를 향해 던지다, 귀찮아하다, 꺼려하다, ~에 던지다, 경계하다, 눈짓하다
3. 경멸하다, 깔보다

1. to be unable to endure, bear with an ill grace, to be annoyed at
2. to feel annoyance, to be discontented, displeased, vexed, for or because of, at, to be hateful
3. to scorn
4. to cause vexation
5. to make difficulties, to be captious

예문

• χαίρειν ἐπιστολήν τινα παρὰ σοῦ κομισθεῖσαν ἐδεξάμην εὐπαίδευτόν τε καὶ πάνυ μοι κεχαρισμένην, ἐν ᾗ γράφεισ, ὅτι τὰσ συντάξεισ τὰσ ἐμὰσ ἐπιχορηγοῦντόσ σοι Ζήνωνοσ τοῦ κοινοῦ φίλου διαπορευόμενοσ καὶ πάνυ διατιθέμενοσ οἰκείωσ, ἐν αὐταῖσ τὰ μὲν ἄλλα θαυμάζεισ, ἑνὶ δὲ μέρει δυσχεραίνεισ τῶν ἐν αὐταῖσ κατακεχωρισμένων, τῇ Πλάτωνοσ κατηγορίᾳ. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 1:1)

  (디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 1:1)

• καὐτόσ, ὦ Ζεῦ, πολλὰ τοιαῦτα ἐπὶ τῆσ γῆσ ἀκούων δυσχεραινόντων λέγειν πρὸσ σὲ οὐκ ἐτόλμων. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 4:1)

  (루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 4:1)

• ἀποδύσαντεσ αὐτά, ὡσ ἔφην, οὐκέτι ἁπαλὰ καὶ τέλεον ἀσυμπαγῆ ὄντα, πρῶτον μὲν ἐθίζειν ἀξιοῦμεν πρὸσ τὸν ἀέρα, συνοικειοῦντεσ αὐτὰ ταῖσ ὡρ́αισ ἑκάσταισ, ὡσ μήτε θάλποσ δυσχεραίνειν μήτε πρὸσ κρύοσ ἀπαγορεύειν, ἔπειτα δὲ χρίομεν ἐλαίῳ καὶ καταμαλάττομεν, ὡσ εὐτονώτερα γίγνοιτο· (Lucian, Anacharsis, (no name) 24:2)

  (루키아노스, Anacharsis, (no name) 24:2)

• δυεῖν θάτερον, ἢ δυσχεραίνει καθ̓ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται· (Lucian, 19:6)

  (루키아노스, 19:6)

• ἰδὼν γάρ με σκυθρωπόν, ἐπὶ συννοίασ βαδίζοντα, ὥσπερ εἰκὸσ ἦν θεόν, ἔγνω αὐτίκα τὴν αἰτίαν τῆσ λύπησ τίσ ἐστί μοι, καὶ ὡσ τὴν πενίαν δυσχεραίνοιμι οὐ κατὰ τὴν ὡρ́αν μονοχίτων· (Lucian, Saturnalia, 2:1)

  (루키아노스, Saturnalia, 2:1)

• καίτοι δυσχεραίνω τί γε ἐν αὐτῷ· (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 146:2)

  (플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 146:2)

• οὐ δυσχεραίνω μόνον ἀλλὰ καὶ δέδοικα ὅτι ἀποκρινοῦμαι ἄν τισ ἔρηταί με· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 323:4)

  (플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 323:4)

• καίτοι τί ποτε δυσχεραίνω; (Plato, Laws, book 4 29:3)

  (플라톤, Laws, book 4 29:3)

유사 형태

• δυσχεραίνειν (57)
• δυσχεραίνων (38)
• δυσχεραίνει (19)
• δυσχεραίνουσι (17)
• δυσχεραίνεις (9)
• δυσχεραίνομεν (8)
• δυσχεραίνοντα (7)
• δυσχεραίνοντι (3)
• δυσχεραίνωσιν (3)
• δυσχεραίνετε (3)
• δυσχεραίνω (3)
• δυσχεραῖνον (2)
• δυσχεραίνωμεν (2)
• δυσχεραίνοι (2)
• δυσχεραίνουσα (2)
• δυσχεραίνουσί (2)
• δυσχεραίνῃ (1)
• δυσχεραίνοιμι (1)
• δυσχεραίνοντά (1)
• δυσχεραίνωσι (1)
• δυσχεραίνεται (1)
• δυσχεραίνοιτο (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.