- ὧν θειότερον οὐ πῦρ ἐστιν οὐ φῶσ οὐχ ἡλίου δρόμοσ οὐκ ἀνατολαὶ καὶ δύσεισ ἄστρων οὐ τὸ ἀίδιον καὶ ἀθάνατον. (Plutarch, Ad principem ineruditum, chapter, section 3 13:1)
(플루타르코스, Ad principem ineruditum, chapter, section 3 13:1)
- τῶν δὲ δυνατῶν τὰ μὲν οὐκ ἂν κωλυθείη ποτέ, ὥσπερ τὰ κατ’ οὐρανόν, ἀνατολαὶ καὶ δύσεισ καὶ τὰ τούτοισ παραπλήσια· (Plutarch, De fato, section 6 6:3)
(플루타르코스, De fato, section 6 6:3)
- δεῖ τὸν μάγειρον εἰδέναι πρώτιστα μὲν περὶ τῶν μετεώρων τάσ τε τῶν ἄστρων δύσεισ καὶ τὰσ ἐπιτολὰσ καὶ τὸν ἥλιον πότε ἐπὶ τὴν μακράν τε καὶ βραχεῖαν ἡμέραν ἐπάνεισι κἀν ποίοισίν ἐστι ζῳδίοισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 22 3:5)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 22 3:5)
- ἄριστον οὖν τὴν γῆν ὄργανον ἀκούειν χρόνου, μὴ κινουμένην ὥσπερ τοὺσ ἀστέρασ, ἀλλὰ τῷ περὶ αὑτὴν μένουσαν ἀεὶ παρέχειν ἐκείνοισ φερομένοισ ἀνατολὰσ καὶ δύσεισ, αἷσ τὰ πρῶτα μέτρα τῶν χρόνων, ἡμέραι καὶ νύκτεσ, ὁρίζονται· (Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 8, section 3 1:1)
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 8, section 3 1:1)
- τοῦ δὲ ῥεύματοσ ἀποστροφὴν λαμβάνοντοσ ἐπὶ τὰσ δύσεισ, ᾗ μάλιστα περάσιμον ἦν, ἀντιπαρεξάγων τὴν δύναμιν καὶ σπεύδων ἔδοξεν ἀποχωρεῖν τῷ Τιγράνῃ. (Plutarch, Lucullus, chapter 27 4:5)
(플루타르코스, Lucullus, chapter 27 4:5)