헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἦν δ’ οὐδὲν αὐτοῖσ οὔτε χείματοσ τέκμαρ οὔτ’ ἀνθεμώδουσ ἦροσ οὔτε καρπίμου θέρουσ βέβαιον, ἀλλ’ ἄτερ γνώμησ τὸ πᾶν ἔπρασσον, ἔστε δή σφιν ἀντολὰσ ἐγὼ ἄστρων ἔδειξα τάσ τε δυσκρίτουσ δύσεισ.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 1:3)
Οὕτω μὲν ἑάλω Πομπήιοσ Σέξστοσ, ὁ λοιπὸσ ἔτι παῖσ Πομπηίου Μάγνου, νεώτεροσ μὲν ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ἀπολειφθεὶσ καὶ ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ μειράκιον ἤδη, λαθὼν δ’ ἐπ’ ἐκείνοισ ἐσ πολὺ καὶ κρύφα λῃστεύων ἐν Ἰβηρίᾳ, μέχρι, πολλῶν συνδραμόντων ἐσ αὐτὸν ἐπιγνωσθέντα εἶναι Πομπηίου παῖδα, ἐλῄστευέ τε φανερώτερον, καὶ μετὰ Γάιον Καίσαρα ἐπολέμησεν ἐγκρατῶσ καὶ στρατὸν ἤγειρε πολὺν καὶ ναῦσ καὶ χρήματα, καὶ νήσουσ εἷλε, καὶ θαλασσοκράτωρ τῆσ ἀμφὶ τὰσ δύσεισ θαλάσσησ ἐγένετο, καὶ τὴν Ἰταλίαν περιήνεγκεν ἐσ λιμὸν καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ ἐσ συμβάσεισ, ἃσ ἤθελε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 14 11:1)
ὥστε οὐ τὰ μὲν πρὸσ ἄρκτον ἂν εἴποι τισ εἶναι τῆσ χώρασ, τὰ δὲ πρὸσ μεσημβρίαν ὀνομάζων, οὐδ’ αὖ τὰ λοιπὰ δύο ὡσαύτωσ, ἀλλ’ ἄνευ τῆσ προσθήκησ ἔξεστιν ὁρίσασθαι τὰ μὲν ἔνθεν αὐτῆσ ἄρκτον εἶναι, τὰ δὲ ἔνθεν μεσημβρίαν ἤδη, ἀνατολάσ τε καὶ δύσεισ ὅσον τὸ ἄνω καὶ κάτω, αὐτὴν δ’ εἶναι πάντων ὡσπερεὶ μεθόριον, κοινόν τινα χῶρον, οὗ πάντα τὰ τμήματα συγκεράννυται, ὑπ’ αὐτὴν, ὡσ εἰπεῖν, τὴν ἀκρόπολιν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὴν τοῦ Διὸσ ἀρχὴν ὡσ ἀληθῶσ γιγνομένην λῆξιν τῆσ Ἀθηνᾶσ καὶ τῶν ταύτησ ἔργων τε καὶ θρεμμάτων τόπον οἰκεῖον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 10:3)
ὦ παιδιὰ μὲν Ἰλίου πόρθησισ, παιδιὰ δὲ Ἀθηναίων ἐν Σικελίᾳ συμφοραὶ καὶ κατασκαφαὶ Θηβῶν, καὶ στρατευμάτων ὄλεθροι καὶ πόλεων δύσεισ, καὶ πάνθ’ ὅσα πῦρ καὶ πόλεμοι καὶ σεισμοὶ μέχρι τοῦδε ἀπειργάσαντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 3:2)
δεῖ τὸν μάγειρον εἰδέναι πρώτιστα μὲν περὶ τῶν μετεώρων τάσ τε τῶν ἄστρων δύσεισ καὶ τὰσ ἐπιτολὰσ καὶ τὸν ἥλιον πότε ἐπὶ τὴν μακράν τε καὶ βραχεῖαν ἡμέραν ἐπάνεισι κἀν ποίοισίν ἐστι ζῳδίοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 22 3:5)
ἔτι δὲ συνέβη τῆσ νυκτὸσ ὡρ́ᾳ ἔτουσ ὕδωρ καὶ βροντὰσ καὶ ἄνεμον μέγαν γενέσθαι ὑπ’ αὐτὰσ γὰρ Πλειάδων δύσεισ οἱ χρόνοι οὗτοι ἦσαν, ἐξ ὧν τίνα οὐκ οἰέσθε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοῖσ στρατιώταισ ἀθυμίαν ἐμπεσεῖν;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 28:1)
ὅθεν κοινῆσ φήμησ τυγχάνειν, ὡσ ἐοίκεν, ἀπὸ πρώτων σχεδόν τι τῶν ποιητῶν τῶν ἀνατολὰσ καὶ δύσεισ ἑκάστοτε λεγόντων κατὰ ταὐτὰ πάντων ἐξηγουμένων ζευγνυμένουσ τε τοὺσ ἵππουσ καὶ τὸν Ἥλιον αὐτὸν ἐπιβαίνοντα τοῦ δίφρου.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 69:3)
οἱ δὲ Θηβαῖοί φασιν ἑαυτοὺσ ἀρχαιοτάτουσ εἶναι πάντων ἀνθρώπων καὶ παρ’ ἑαυτοῖσ πρώτοισ φιλοσοφίαν τε εὑρῆσθαι καὶ τὴν ἐπ’ ἀκριβὲσ ἀστρολογίαν, ἅμα καὶ τῆσ χώρασ αὐτοῖσ συνεργούσησ πρὸσ τὸ τηλαυγέστερον ὁρᾶν τὰσ ἐπιτολάσ τε καὶ δύσεισ τῶν ἄστρων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 50 1:2)
τῶν δ’ ἄλλων τοὺσ ὀνομαζομένουσ πλάνητασ τοὺσ μὲν μείζονασ τῶν παρ’ ἡμῖν, ἑτέρουσ δὲ μηδὲ τὰσ ὁμοίασ ἀνατολὰσ καὶ δύσεισ ποιεῖσθαι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 48 2:1)
μεταγαγεῖν δ’ αὐτοῦ τὴν προσηγορίαν ἐπὶ τὸν κόσμον, ἅμα μὲν τῷ δοκεῖν οἰκείωσ ἐσχηκέναι πρὸσ τὰσ τῶν ἄστρων ἐπιτολάσ τε καὶ δύσεισ καὶ τἄλλα τὰ γινόμενα περὶ τὸν κόσμον, ἅμα δὲ τῷ μεγέθει τῶν τιμῶν ὑπερβάλλειν τὰσ εὐεργεσίασ, καὶ πρὸσ τὸν αἰῶνα βασιλέα τῶν ὅλων αὐτὸν ἀναγορεύσαντασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 56 5:2)
ἀνατολὰσ καὶ δύσεισ ἡλίου καὶ σελήνησ καὶ τῶν λοιπῶν ἄστρων καὶ κατὰ ἄναψιν γενέσθαι δυνατὸν καὶ σβέσιν, τοιαύτησ οὔσησ περιστάσεωσ καὶ καθ’ ἑκατέρουσ τοὺσ τόπουσ, ὥστε τὰ προειρημένα ἀποτελεῖσθαι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 92:1)
ἡ δὲ Ῥωμαίων πόλισ ἁπάσησ μὲν ἄρχει γῆσ ὅση μὴ ἀνέμβατόσ ἐστιν, ἀλλ’ ὑπ’ ἀνθρώπων κατοικεῖται, πάσησ δὲ κρατεῖ θαλάσσησ, οὐ μόνον τῆσ ἐντὸσ Ἡρακλείων στηλῶν, ἀλλὰ καὶ τῆσ Ὠκεανίτιδοσ ὅση πλεῖσθαι μὴ ἀδύνατόσ ἐστι, πρώτη καὶ μόνη τῶν ἐκ τοῦ παντὸσ αἰῶνοσ μνημονευομένων ἀνατολὰσ καὶ δύσεισ ὁρ́ουσ ποιησαμένη τῆσ δυναστείασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 3 5:1)
καὶ βωμοὶ δύο παρ’ αὐτῷ δείκνυνται, ὁ μὲν πρὸσ ἀνατολὰσ τετραμμένοσ, ὁ δὲ πρὸσ δύσεισ, Τρωικὰ ἱδρύματα, ἐφ’ ὧν τὸν Αἰνείαν μυθολογοῦσι πρώτην θυσίαν ποιήσασθαι τῷ θεῷ χαριστήριον τῶν ὑδάτων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 55 3:1)
ἔπειθ’ ὑμῖν ἐρεῖ, Τουτὶ μέν ἐστιν ὁ Ταρπήιοσ λόφοσ, μέροσ δ’ αὐτοῦ τουτὶ μὲν τὸ πρὸσ τὰσ ἀνατολὰσ βλέπον, τουτὶ δὲ τὸ πρὸσ τὰσ δύσεισ, βόρειον δ’ αὐτοῦ τόδε καὶ τοὐναντίον νότιον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 60 5:2)
τετράγωνοσ δὲ οὖσα τῷ σχήματι τοῖσ μὲν Ἀλπείοισ ὄρεσι μεγίστοισ οὖσι τῶν Εὐρωπείων συνάπτει κατὰ τὰσ ἀνατολάσ, τοῖσ δὲ Πυρρηναίοισ κατὰ μεσημβρίαν τε καὶ νότον ἄνεμον, τῇ δὲ ἔξω στηλῶν Ἡρακλείων θαλάττῃ κατὰ τὰσ δύσεισ, τῷ δὲ Σκυθικῷ τε καὶ Θρᾳκίῳ γένει κατὰ βορέαν ἄνεμον καὶ ποταμὸν Ἴστρον, ὃσ ἀπὸ τῶν Ἀλπείων καταβαίνων ὀρῶν μέγιστοσ τῶν τῇδε ποταμῶν καὶ πᾶσαν τὴν ὑπὸ τοῖσ ἄρκτοισ ἤπειρον διελθὼν εἰσ τὸ Ποντικὸν ἐξερεύγεται πέλαγοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 14, chapter 1 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION