Sense

1. to take one from another, to cleave in twain, to divide into parts, to cut, open, to break, open, to tear, to take down, make a breach, the breach
2. to divide, into, to divide for themselves, to divide among themselves, divided
3. to divide
4. to distinguish
5. to determine, decide
6. to say distinctly, to define, interpret

Examples

• οὐ γὰρ ὥσπερ ἄλλοισ τισὶν ἤδη συνέβη πολλάκισ, ἁπλῆν καὶ ἡμεῖσ τυραννίδα καὶ μίαν δουλείαν ὑπεμείναμεν, οὐδὲ ἑνὸσ ὑπηνέγκαμεν ἐπιθυμίαν δεσπότου, ἀλλὰ μόνοι τῶν πώποτε τὰ ὅμοια δυστυχησάντων δύο ἀνθ’ ἑνὸσ τυράννουσ εἴχομεν καὶ πρὸσ διττὰ οἱ δυστυχεῖσ ἀδικήματα διῃρούμεθα. (Lucian, Tyrannicida, (no name) 4:2)
• κατὰ ταὐτὰ καθ’ ἅπερ ἔμπροσθεν διῃρούμεθα τὴν ἀγελαιοτροφικὴν πεζοῖσ τε καὶ ἀπτῆσι, καὶ ἀμείκτοισ τε καὶ ἀκεράτοισ, τοῖσ αὐτοῖσ ἄν που τούτοισ διαιρούμενοι καὶ τὴν ἀγελαιοκομικὴν τήν τε νῦν καὶ τὴν ἐπὶ Κρόνου βασιλείαν περιειληφότεσ ἂν ἦμεν ὁμοίωσ ἐν τῷ λόγῳ. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 115:3)
• τί δῆτα οὐ, καθάπερ ἐν τοῖσ ἔμπροσθε τέμνοντεσ μέρη μερῶν ἕκαστον διῃρούμεθα, καὶ νῦν περὶ ὑφαντικὴν ταὐτὸν τοῦτ’ ἐδράσαμεν, καὶ κατὰ δύναμιν ὅτι μάλιστα διὰ βραχέων ταχὺ πάντ’ ἐπελθόντεσ πάλιν ἤλθομεν ἐπὶ τὸ νῦν χρήσιμον; (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 134:6)

Similar forms

• διαιρεῖται (86)
• διαίρεσιν (77)
• διαιρεῖν (67)
• διαιρέσεως (45)
• διαιρέσεις (39)
• διαιρεῖ (36)
• διαιρῶν (26)
• διαίρεσις (25)
• διαιρετέον (22)
• διαιρέσει (19)
• διαιροῦσιν (15)
• διαιροῦσι (14)
• διαιρέσεων (12)
• διαιροῦντα (10)
• διαιρετὸν (10)
• διαιρῇ (8)
• διαιροῦν (6)
• διαίρειν (6)
• διαίρει (4)
• διαιροῦμεν (4)
• διαιρετόν (4)
• διαίρουσιν (4)
• διαιροῦσα (4)
• διαιρετά (3)
• διαιρῆται (3)
• διαιρώμεθα (3)
• διαιρέσεσι (3)
• διαιρετὰ (3)
• διαίρων (3)
• διαιρήσεις (3)
• διαιροῖ (3)
• διαίρουσι (3)
• διαιρετῷ (2)
• διαιρέαι (2)
• διαιρείσθω (2)
• διαιρετήν (2)
• διαιρετὸς (2)
• διαιρεθείη (2)
• διαιρήσεται (2)
• διαιρεῖς (2)
• διαιρεθῇ (2)
• διαιροῖμεν (2)
• διαιρετός (2)
• διαιρεθὲν (2)
• διαιρέομεν (1)
• διαιρετικῷ (1)
• διαιρήσομαι (1)
• διαιροίης (1)
• διαίρεσίς (1)
• διαιρήσειν (1)
• διαιροῖτο (1)
• διαιρούσης (1)
• διαιρῶσι (1)
• διαιρετὰς (1)
• διαιρετοῖς (1)
• διαιρῆσον (1)
• διαιροῖντο (1)
• διαιρέεις (1)
• διαιρεῖτε (1)
• διαιρετικὴ (1)
• διαιρετοῦ (1)
• διαιροίη (1)
• διαιροῦμαι (1)
• διαιρετὴ (1)
• διαιρήσει (1)
• διαίρηται (1)
• διαιροῖτ (1)
• διαιροῦσαν (1)
• διαιρέοντο (1)
• διαιρεταὶ (1)
• διαιρετοὶ (1)
• διαιρέω (1)
• διαιρήσομεν (1)
• διαίρεε (1)
• διαίρεσθαι (1)
• διαιρετικά (1)
• διαίροντες (1)
• διαιρέσιος (1)
• διαιρῇς (1)
• διαιρήσω (1)
• διαιροῖς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.