Ancient Greek-English Dictionary Language

διαιρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαιρέω διαιρήσω διαεῖλον διῃρέθην

Structure: δι (Prefix) + αἱρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to take one from another, to cleave in twain, to divide into parts, to cut, open, to break, open, to tear, to take down, make a breach, the breach
  2. to divide, into, to divide for themselves, to divide among themselves, divided
  3. to divide
  4. to distinguish
  5. to determine, decide
  6. to say distinctly, to define, interpret

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαίρω διαίρεις διαίρει
Dual διαίρειτον διαίρειτον
Plural διαίρουμεν διαίρειτε διαίρουσιν*
SubjunctiveSingular διαίρω διαίρῃς διαίρῃ
Dual διαίρητον διαίρητον
Plural διαίρωμεν διαίρητε διαίρωσιν*
OptativeSingular διαίροιμι διαίροις διαίροι
Dual διαίροιτον διαιροίτην
Plural διαίροιμεν διαίροιτε διαίροιεν
ImperativeSingular διαῖρει διαιρεῖτω
Dual διαίρειτον διαιρεῖτων
Plural διαίρειτε διαιροῦντων, διαιρεῖτωσαν
Infinitive διαίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαιρων διαιρουντος διαιρουσα διαιρουσης διαιρουν διαιρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαίρουμαι διαίρει, διαίρῃ διαίρειται
Dual διαίρεισθον διαίρεισθον
Plural διαιροῦμεθα διαίρεισθε διαίρουνται
SubjunctiveSingular διαίρωμαι διαίρῃ διαίρηται
Dual διαίρησθον διαίρησθον
Plural διαιρώμεθα διαίρησθε διαίρωνται
OptativeSingular διαιροίμην διαίροιο διαίροιτο
Dual διαίροισθον διαιροίσθην
Plural διαιροίμεθα διαίροισθε διαίροιντο
ImperativeSingular διαίρου διαιρεῖσθω
Dual διαίρεισθον διαιρεῖσθων
Plural διαίρεισθε διαιρεῖσθων, διαιρεῖσθωσαν
Infinitive διαίρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαιρουμενος διαιρουμενου διαιρουμενη διαιρουμενης διαιρουμενον διαιρουμενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ ὥσπερ ὁ ἐν Αἵδου ζωγραφούμενοσ σχοινοστρόφοσ ὄνῳ τινὶ παρίησιν ἐπιβοσκομένῳ καταναλίσκειν τὸ πλεκόμενον, οὕτω τῶν πολλῶν ἀναίσθητοσ καὶ ἀχάριστοσ ὑπολαμβάνουσα λήθη καὶ κατανεμομένη πρᾶξίν τε πᾶσαν ἀφανίζουσα καὶ κατόρθωμα καὶ σχολὴν ἐπίχαριν καὶ συμπεριφορὰν καὶ ἀπόλαυσιν, οὐκ ἐᾷ τὸν βίον ἕνα γενέσθαι, συμπλεκομένων τοῖσ παροῦσι τῶν παρῳχημένων ἀλλ’ ὥσπερ ἕτερον τὸν ἐχθὲσ ὄντα τοῦ σήμερον καὶ τὸν αὔριον ὁμοίωσ οὐ τὸν αὐτὸν τῷ σήμερον διαιροῦσα, πᾶν τὸ γινόμενον εὐθὺσ εἰσ τὸ ἀγένητον τῷ ἀμνημονεύτῳ καθίστησιν. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 14 1:1)
  • συμπεριφορὰν καὶ ἀπόλαυσιν, οὐκ ἐᾷ τὸν βίον ἕνα γενέσθαι, συμπλεκομένων τοῖσ παροῦσι τῶν παρῳχημένων ἀλλ’ ὥσπερ ἕτερον τὸν ἐχθὲσ ὄντα τοῦ σήμερον καὶ τὸν αὔριον ὁμοίωσ οὐ τὸν αὐτὸν τῷ σήμερον διαιροῦσα, πᾶν τὸ γιγνόμενον εὐθὺσ εἰσ τὸ ἀγένητον τῷ ἀμνημονεύτῳ καθίστησιν. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 14 6:1)
  • τε μέγιστον γενέσθαι τὴν ἰδίαν ἑκάστῳ πίστιν καὶ μαρτυρίασ συμπάσησ ἰσχυροτάτην, καὶ ὁπότε ὑπὲρ ἀμαρτύρου συναλλάγματοσ ἀμφίλογόν τι γένοιτο ἑνὶ πρὸσ ἕνα, ἡ διαιροῦσα τὸ νεῖκοσ καὶ προσωτέρω χωρεῖν οὐκ ἐῶσα τὰσ φιλονεικίασ ἡ θατέρου τῶν διαδικαζομένων αὐτῶν πίστισ ἦν, αἵ τε ἀρχαὶ καὶ τὰ δικαστήρια τὰ πλεῖστα τῶν ἀμφισβητημάτων τοῖσ ἐκ τῆσ πίστεωσ ὁρ́κοισ διῄτων. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 75 5:1)
  • ἦν δέ ποτε τῆσ Φωκίδοσ πόλισ ἁπτομένη τῆσ Εὐβοϊκῆσ θαλάττησ, διαιροῦσα τοὺσ Ἐπικνημιδίουσ Λοκρούσ, τοὺσ μὲν ἐπὶ τὸ πρὸσ Βοιωτίαν μέροσ τοὺσ δὲ πρὸσ Φωκίδα τὴν ἀπὸ θαλάττησ καθήκουσαν τότε ἐπὶ θάλατταν. (Strabo, Geography, Book 9, chapter 3 25:2)

Synonyms

  1. to divide

  2. to divide

  3. to distinguish

  4. to determine

  5. to say distinctly

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION