Sense

1. god, goddess
2. divine power, deity
3. guardian spirit (Latin genius), and so one's fate, destiny, fortune

Examples

• οὐδὲν σοφιζόμεσθα τοῖσι δαίμοσιν. (Euripides, episode25)
• καλὸν τὸ θῦμα καταβαλοῦσα δαίμοσιν ἐπὶ δαῖτα Θήβασ τάσδε κἀμὲ παρακαλεῖσ. (Euripides, episode 3:2)
• θύσεισ γὰρ οἱᾶ χρή σε δαίμοσιν θύη. (Euripides, episode, anapests 8:37)
• "τὰ τοιαῦτα εἶδεν, οὐχὶ δὲ καὶ ἄλλοι πολλοὶ δαίμοσιν ἐντετυχήκασιν οἱ μὲν νύκτωρ, οἱ δὲ μεθ’ ἡμέραν; (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 15:1)
• δοκεῖσ ἀπειλῶν σῶν μέλειν τι δαίμοσιν; (Euripides, Heracles, episode, lyric 1:27)

Similar forms

• δαίμων (314)
• δαιμόνιον (234)
• δαιμόνων (185)
• δαίμονος (147)
• δαίμονα (140)
• δαιμονίου (132)
• δαίμονας (114)
• δαίμονες (87)
• δαίμονι (81)
• δαιμόνια (77)
• δαιμόνιε (53)
• δαίμοσιν (40)
• δαῖμον (39)
• δαιμονίως (32)
• δαιμονίῳ (27)
• δαιμονίων (26)
• Δαιμόνι (25)
• δαιμόνιος (20)
• δαιμονίη (20)
• δαίμοσι (20)
• δαίμον (18)
• δαίμονός (13)
• δαιμόνιοι (13)
• δαιμόνιόν (13)
• δαίμονές (10)
• δαιμονίοις (9)
• δαίμονάς (8)
• δαιμονίᾳ (7)
• δαιμονίαν (6)
• δαιμονίας (5)
• δαιμονίους (5)
• δαιμονία (5)
• δαιμονᾶν (3)
• δαίμονά (3)
• δαίμονὲς (2)
• δαιμονικόν (2)
• Δαΐμαχος (2)
• δαιμονῶντες (2)
• Δαί̈μαχος (2)
• δαιμονῶντας (2)
• Δαϊμένην (1)
• δαιμονικὸν (1)
• δαιμονῶσιν (1)
• Δαίμαχος (1)
• δαιμονᾷ (1)
• δαιμόνιά (1)
• δαιμονίης (1)
• δαιμονῶντι (1)
• δαί]μων (1)
• δαιμονεῖ (1)
• ͅδαιμόνων (1)
• δαίμοσί (1)
• Δαϊμένευς (1)
• δαιμονήσας (1)
• δαιμονίαις (1)
• δαί[μονος (1)
• δαιμονῶσι (1)
• δαιμονίοισι (1)
• Δαϊμένης (1)
• δαιμονικοὺς (1)
• δαιμόνεσσι (1)
• δαιμόνιαι (1)
• δαιμονικὴν (1)
• δαιμονώντων (1)
• δαίμ (1)
• δαιμόνιέ (1)
• δαιμονιώδης (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary