Sense

1. god, goddess
2. divine power, deity
3. guardian spirit (Latin genius), and so one's fate, destiny, fortune

Examples

• Ὦ στυγνὸν οὔνομ̓, ὦ θεοῖσ στυγούμενον, Ποδάγρα, πολυστένακτε, Κωκυτοῦ τέκνον, ἣν Ταρτάρου κευθμῶσιν ἐν βαθυσκίοισ Μέγαιῤ Ἐρινὺσ γαστρὸσ ἐξεγείνατο μαζοῖσί τ̓ ἐξέθρεψε, καὶ πικρῷ βρέφει εἰσ χεῖλοσ ἐστάλαξεν Ἀλληκτὼ γάλα, τίσ τὴν δυσώνυμόν σε δαιμόνων ἄρα εἰσ φῶσ ἀνῆκεν; (Lucian, 1)
• τίνι δαιμόνων ἄγουσι κωμαστὴν χορόν; (Lucian, 18)
• μὴ σπεῖρε τέκνων ἄλοκα δαιμόνων βίᾳ· (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 13:2)
• ἀλλ’ ἡ φρόνησισ τοῦ θεοῦ μεῖζον σθένειν ζητεῖ, τὸ γαῦρον δ’ ἐν φρεσὶν κεκτημένοι δοκοῦμεν εἶναι δαιμόνων σοφώτεροι. (Euripides, Suppliants, episode 3:9)
• οὐ γάρ ποτ’ εἰσ Ἕλληνασ ἐξοισθήσεται ὡσ εἰσ ἔμ’ ἐλθὼν καὶ πόλιν Πανδίονοσ νόμοσ παλαιὸσ δαιμόνων διεφθάρη. (Euripides, Suppliants, episode 5:10)

Similar forms

• δαίμων (314)
• δαιμόνιον (234)
• δαιμόνων (185)
• δαίμονος (147)
• δαίμονα (140)
• δαιμονίου (132)
• δαίμονας (114)
• δαίμονες (87)
• δαίμονι (81)
• δαιμόνια (77)
• δαιμόνιε (53)
• δαίμοσιν (40)
• δαῖμον (39)
• δαιμονίως (32)
• δαιμονίῳ (27)
• δαιμονίων (26)
• Δαιμόνι (25)
• δαιμόνιος (20)
• δαιμονίη (20)
• δαίμοσι (20)
• δαίμον (18)
• δαιμόνιόν (13)
• δαίμονός (13)
• δαιμόνιοι (13)
• δαίμονές (10)
• δαιμονίοις (9)
• δαίμονάς (8)
• δαιμονίᾳ (7)
• δαιμονίαν (6)
• δαιμονία (5)
• δαιμονίας (5)
• δαιμονίους (5)
• δαίμονά (3)
• δαιμονᾶν (3)
• Δαί̈μαχος (2)
• δαιμονῶντας (2)
• δαίμονὲς (2)
• δαιμονικόν (2)
• Δαΐμαχος (2)
• δαιμονῶντες (2)
• δαιμόνεσσι (1)
• δαιμόνιαι (1)
• δαιμονικὴν (1)
• δαιμονώντων (1)
• δαίμ (1)
• δαιμόνιέ (1)
• δαιμονιώδης (1)
• Δαϊμένην (1)
• δαιμονικὸν (1)
• δαιμονῶσιν (1)
• Δαίμαχος (1)
• δαιμονᾷ (1)
• δαιμόνιά (1)
• δαιμονίης (1)
• δαιμονῶντι (1)
• δαί]μων (1)
• δαιμονεῖ (1)
• ͅδαιμόνων (1)
• δαίμοσί (1)
• Δαϊμένευς (1)
• δαιμονήσας (1)
• δαιμονίαις (1)
• δαί[μονος (1)
• δαιμονῶσι (1)
• δαιμονίοισι (1)
• Δαϊμένης (1)
• δαιμονικοὺς (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary