Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄρχω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἄρχω ἄρξω ἦρξα ἦρχα ἦργμαι ἤρχθην

Structure: ά̓ρχ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: pf. pass. h)=rgmai only in mid. sense

Sense

  1. I am first
  2. I begin
  3. I lead, rule, govern, command

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ά̓ρχω ά̓ρχεις ά̓ρχει
Dual ά̓ρχετον ά̓ρχετον
Plural ά̓ρχομεν ά̓ρχετε ά̓ρχουσιν*
SubjunctiveSingular ά̓ρχω ά̓ρχῃς ά̓ρχῃ
Dual ά̓ρχητον ά̓ρχητον
Plural ά̓ρχωμεν ά̓ρχητε ά̓ρχωσιν*
OptativeSingular ά̓ρχοιμι ά̓ρχοις ά̓ρχοι
Dual ά̓ρχοιτον ἀρχοίτην
Plural ά̓ρχοιμεν ά̓ρχοιτε ά̓ρχοιεν
ImperativeSingular ά̓ρχε ἀρχέτω
Dual ά̓ρχετον ἀρχέτων
Plural ά̓ρχετε ἀρχόντων, ἀρχέτωσαν
Infinitive ά̓ρχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρχων ἀρχοντος ἀρχουσα ἀρχουσης ἀρχον ἀρχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ά̓ρχομαι ά̓ρχει, ά̓ρχῃ ά̓ρχεται
Dual ά̓ρχεσθον ά̓ρχεσθον
Plural ἀρχόμεθα ά̓ρχεσθε ά̓ρχονται
SubjunctiveSingular ά̓ρχωμαι ά̓ρχῃ ά̓ρχηται
Dual ά̓ρχησθον ά̓ρχησθον
Plural ἀρχώμεθα ά̓ρχησθε ά̓ρχωνται
OptativeSingular ἀρχοίμην ά̓ρχοιο ά̓ρχοιτο
Dual ά̓ρχοισθον ἀρχοίσθην
Plural ἀρχοίμεθα ά̓ρχοισθε ά̓ρχοιντο
ImperativeSingular ά̓ρχου ἀρχέσθω
Dual ά̓ρχεσθον ἀρχέσθων
Plural ά̓ρχεσθε ἀρχέσθων, ἀρχέσθωσαν
Infinitive ά̓ρχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρχομενος ἀρχομενου ἀρχομενη ἀρχομενης ἀρχομενον ἀρχομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ά̓ρξω ά̓ρξεις ά̓ρξει
Dual ά̓ρξετον ά̓ρξετον
Plural ά̓ρξομεν ά̓ρξετε ά̓ρξουσιν*
OptativeSingular ά̓ρξοιμι ά̓ρξοις ά̓ρξοι
Dual ά̓ρξοιτον ἀρξοίτην
Plural ά̓ρξοιμεν ά̓ρξοιτε ά̓ρξοιεν
Infinitive ά̓ρξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρξων ἀρξοντος ἀρξουσα ἀρξουσης ἀρξον ἀρξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ά̓ρξομαι ά̓ρξει, ά̓ρξῃ ά̓ρξεται
Dual ά̓ρξεσθον ά̓ρξεσθον
Plural ἀρξόμεθα ά̓ρξεσθε ά̓ρξονται
OptativeSingular ἀρξοίμην ά̓ρξοιο ά̓ρξοιτο
Dual ά̓ρξοισθον ἀρξοίσθην
Plural ἀρξοίμεθα ά̓ρξοισθε ά̓ρξοιντο
Infinitive ά̓ρξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρξομενος ἀρξομενου ἀρξομενη ἀρξομενης ἀρξομενον ἀρξομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρχθήσομαι ἀρχθήσῃ ἀρχθήσεται
Dual ἀρχθήσεσθον ἀρχθήσεσθον
Plural ἀρχθησόμεθα ἀρχθήσεσθε ἀρχθήσονται
OptativeSingular ἀρχθησοίμην ἀρχθήσοιο ἀρχθήσοιτο
Dual ἀρχθήσοισθον ἀρχθησοίσθην
Plural ἀρχθησοίμεθα ἀρχθήσοισθε ἀρχθήσοιντο
Infinitive ἀρχθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρχθησομενος ἀρχθησομενου ἀρχθησομενη ἀρχθησομενης ἀρχθησομενον ἀρχθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῆ̓ρχον ῆ̓ρχες ῆ̓ρχεν*
Dual ή̓ρχετον ἠρχέτην
Plural ή̓ρχομεν ή̓ρχετε ῆ̓ρχον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠρχόμην ή̓ρχου ή̓ρχετο
Dual ή̓ρχεσθον ἠρχέσθην
Plural ἠρχόμεθα ή̓ρχεσθε ή̓ρχοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῆ̓ρξα ῆ̓ρξας ῆ̓ρξεν*
Dual ή̓ρξατον ἠρξάτην
Plural ή̓ρξαμεν ή̓ρξατε ῆ̓ρξαν
SubjunctiveSingular ά̓ρξω ά̓ρξῃς ά̓ρξῃ
Dual ά̓ρξητον ά̓ρξητον
Plural ά̓ρξωμεν ά̓ρξητε ά̓ρξωσιν*
OptativeSingular ά̓ρξαιμι ά̓ρξαις ά̓ρξαι
Dual ά̓ρξαιτον ἀρξαίτην
Plural ά̓ρξαιμεν ά̓ρξαιτε ά̓ρξαιεν
ImperativeSingular ά̓ρξον ἀρξάτω
Dual ά̓ρξατον ἀρξάτων
Plural ά̓ρξατε ἀρξάντων
Infinitive ά̓ρξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρξᾱς ἀρξαντος ἀρξᾱσα ἀρξᾱσης ἀρξαν ἀρξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠρξάμην ή̓ρξω ή̓ρξατο
Dual ή̓ρξασθον ἠρξάσθην
Plural ἠρξάμεθα ή̓ρξασθε ή̓ρξαντο
SubjunctiveSingular ά̓ρξωμαι ά̓ρξῃ ά̓ρξηται
Dual ά̓ρξησθον ά̓ρξησθον
Plural ἀρξώμεθα ά̓ρξησθε ά̓ρξωνται
OptativeSingular ἀρξαίμην ά̓ρξαιο ά̓ρξαιτο
Dual ά̓ρξαισθον ἀρξαίσθην
Plural ἀρξαίμεθα ά̓ρξαισθε ά̓ρξαιντο
ImperativeSingular ά̓ρξαι ἀρξάσθω
Dual ά̓ρξασθον ἀρξάσθων
Plural ά̓ρξασθε ἀρξάσθων
Infinitive ά̓ρξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρξαμενος ἀρξαμενου ἀρξαμενη ἀρξαμενης ἀρξαμενον ἀρξαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓ρχθην ή̓ρχθης ή̓ρχθη
Dual ή̓ρχθητον ἠρχθήτην
Plural ή̓ρχθημεν ή̓ρχθητε ή̓ρχθησαν
SubjunctiveSingular ά̓ρχθω ά̓ρχθῃς ά̓ρχθῃ
Dual ά̓ρχθητον ά̓ρχθητον
Plural ά̓ρχθωμεν ά̓ρχθητε ά̓ρχθωσιν*
OptativeSingular ἀρχθείην ἀρχθείης ἀρχθείη
Dual ἀρχθείητον ἀρχθειήτην
Plural ἀρχθείημεν ἀρχθείητε ἀρχθείησαν
ImperativeSingular ά̓ρχθητι ἀρχθήτω
Dual ά̓ρχθητον ἀρχθήτων
Plural ά̓ρχθητε ἀρχθέντων
Infinitive ἀρχθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρχθεις ἀρχθεντος ἀρχθεισα ἀρχθεισης ἀρχθεν ἀρχθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓ρχα ή̓ρχας ή̓ρχεν*
Dual ή̓ρχατον ή̓ρχατον
Plural ή̓ρχαμεν ή̓ρχατε ή̓ρχᾱσιν*
SubjunctiveSingular ή̓ρχω ή̓ρχῃς ή̓ρχῃ
Dual ή̓ρχητον ή̓ρχητον
Plural ή̓ρχωμεν ή̓ρχητε ή̓ρχωσιν*
OptativeSingular ή̓ρχοιμι ή̓ρχοις ή̓ρχοι
Dual ή̓ρχοιτον ἠρχοίτην
Plural ή̓ρχοιμεν ή̓ρχοιτε ή̓ρχοιεν
ImperativeSingular ή̓ρχε ἠρχέτω
Dual ή̓ρχετον ἠρχέτων
Plural ή̓ρχετε ἠρχόντων
Infinitive ἠρχέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠρχως ἠρχοντος ἠρχυῑα ἠρχυῑᾱς ἠρχον ἠρχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓ργμαι ή̓ρξαι ή̓ρκται
Dual ή̓ρχθον ή̓ρχθον
Plural ή̓ργμεθα ή̓ρχθε ή̓ρχαται
ImperativeSingular ή̓ρξο ή̓ρχθω
Dual ή̓ρχθον ή̓ρχθων
Plural ή̓ρχθε ή̓ρχθων
Infinitive ή̓ρχθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠργμενος ἠργμενου ἠργμενη ἠργμενης ἠργμενον ἠργμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • π μὴ παραδῷσ, Κύριε, τὸ σκῆπτρόν σου τοῖσ μὴ οὖσι, καὶ μὴ καταγελασάτωσαν ἐν τῇ πτώσει ἡμῶν, ἀλλὰ στρέψον τὴν βουλὴν αὐτῶν ἐπ̓ αὐτούσ, τὸν δὲ ἀρξάμενον ἐφ̓ ἡμᾶσ παραδειγμάτισον. (Septuagint, Liber Esther 4:32)
  • ὅθεν δὲ καὶ ἀπὸ τίνων ἀρξάμενον, ὡρ́α λέγειν, ἐπεδήμουν ποτὲ Κυβέλῳ, ‐ τὸ δέ ἐστι πολίχνιον οὐκ ἀηδέσ, ἄποικον, ὡσ ἔχει λόγοσ, Ἀθηναίων ‐ ἐπηγόμην δὲ καὶ τὸ κράτιστον Ῥῶ, γειτόνων τὸ βέλτιστον κατηγόμην δὲ παρὰ κωμῳδιῶν τινι ποιητῇ· (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 6:2)
  • ὁπότε δὲ ἐκ τούτων ἀρξάμενον ἐτόλμησε καττίτερον εἰπεῖν καὶ κάττυμα καὶ πίτταν, εἶτα ἀπερυθριᾶσαν καὶ βασίλισσαν βασίλιτταν ὀνομάζειν, οὐ μετρίωσ ἐπὶ τούτοισ ἀγανακτῶ καὶ πίμπραμαι δεδιὸσ μὴ τῷ χρόνῳ καὶ τὰ σῦκα τῦκά τισ ὀνομάσῃ. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 8:1)
  • ὁρᾶτε, ὦ Ἑρμῆ καὶ Φιλοσοφία, δύο μὲν ὄρη μέγιστα καὶ κάλλιστα ὀρῶν ἁπάντων Αἷμόσ ἐστιν τὸ μεῖζον, ἡ καταντικρὺ δὲ Ῥοδόπη πεδίον δ’ ὑποπεπταμένον πάμφορον, ἀπὸ τῶν προπόδων ἑκατέρων εὐθὺσ ἀρξάμενον, καί τινασ λόφουσ τρεῖσ πάνυ καλοὺσ ἀνεστηκότασ, οὐκ ἀμόρφουσ τὴν τραχύτητα, οἱο͂ν ἀκροπόλεισ πολλὰσ τῆσ ὑποκειμένησ πόλεωσ. (Lucian, Fugitivi, (no name) 25:1)
  • καὶ πρῶτόν γε ἐκεῖνο πάνυ ἠγνοηκέναι μοι δοκεῖσ, ὡσ οὐ νεώτερον τὸ τῆσ ὀρχήσεωσ ἐπιτήδευμα τοῦτό ἐστιν οὐδὲ χθὲσ καὶ πρῴην ἀρξάμενον, οἱο͂ν κατὰ τοὺσ προπάτορασ ἡμῶν ἢ τοὺσ ἐκείνων, ἀλλ’ οἵ γε τἀληθέστατα ὀρχήσεωσ πέρι γενεαλογοῦντεσ ἅμα τῇ πρώτῃ γενέσει τῶν ὅλων φαῖεν ἄν σοι καὶ ὄρχησιν ἀναφῦναι, τῷ ἀρχαίῳ ἐκείνῳ Ἔρωτι συναναφανεῖσαν. (Lucian, De saltatione, (no name) 7:3)

Synonyms

  1. I am first

  2. I begin

  3. I lead

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION