Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐθύνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐθύνω ηὔθῡνα ηὐθύνθην

Structure: εὐθύν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: eu)qu/s

Sense

  1. I guide straight, direct
  2. I direct, govern

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐθύνω εὐθύνεις εὐθύνει
Dual εὐθύνετον εὐθύνετον
Plural εὐθύνομεν εὐθύνετε εὐθύνουσιν*
SubjunctiveSingular εὐθύνω εὐθύνῃς εὐθύνῃ
Dual εὐθύνητον εὐθύνητον
Plural εὐθύνωμεν εὐθύνητε εὐθύνωσιν*
OptativeSingular εὐθύνοιμι εὐθύνοις εὐθύνοι
Dual εὐθύνοιτον εὐθυνοίτην
Plural εὐθύνοιμεν εὐθύνοιτε εὐθύνοιεν
ImperativeSingular εύ̓θυνε εὐθυνέτω
Dual εὐθύνετον εὐθυνέτων
Plural εὐθύνετε εὐθυνόντων, εὐθυνέτωσαν
Infinitive εὐθύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθυνων εὐθυνοντος εὐθυνουσα εὐθυνουσης εὐθυνον εὐθυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐθύνομαι εὐθύνει, εὐθύνῃ εὐθύνεται
Dual εὐθύνεσθον εὐθύνεσθον
Plural εὐθυνόμεθα εὐθύνεσθε εὐθύνονται
SubjunctiveSingular εὐθύνωμαι εὐθύνῃ εὐθύνηται
Dual εὐθύνησθον εὐθύνησθον
Plural εὐθυνώμεθα εὐθύνησθε εὐθύνωνται
OptativeSingular εὐθυνοίμην εὐθύνοιο εὐθύνοιτο
Dual εὐθύνοισθον εὐθυνοίσθην
Plural εὐθυνοίμεθα εὐθύνοισθε εὐθύνοιντο
ImperativeSingular εὐθύνου εὐθυνέσθω
Dual εὐθύνεσθον εὐθυνέσθων
Plural εὐθύνεσθε εὐθυνέσθων, εὐθυνέσθωσαν
Infinitive εὐθύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθυνομενος εὐθυνομενου εὐθυνομενη εὐθυνομενης εὐθυνομενον εὐθυνομενου

Future tense

Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐθυνθήσομαι εὐθυνθήσῃ εὐθυνθήσεται
Dual εὐθυνθήσεσθον εὐθυνθήσεσθον
Plural εὐθυνθησόμεθα εὐθυνθήσεσθε εὐθυνθήσονται
OptativeSingular εὐθυνθησοίμην εὐθυνθήσοιο εὐθυνθήσοιτο
Dual εὐθυνθήσοισθον εὐθυνθησοίσθην
Plural εὐθυνθησοίμεθα εὐθυνθήσοισθε εὐθυνθήσοιντο
Infinitive εὐθυνθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθυνθησομενος εὐθυνθησομενου εὐθυνθησομενη εὐθυνθησομενης εὐθυνθησομενον εὐθυνθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηύ̓θυνον ηύ̓θυνες ηύ̓θυνεν*
Dual ηὐθύνετον ηὐθυνέτην
Plural ηὐθύνομεν ηὐθύνετε ηύ̓θυνον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐθυνόμην ηὐθύνου ηὐθύνετο
Dual ηὐθύνεσθον ηὐθυνέσθην
Plural ηὐθυνόμεθα ηὐθύνεσθε ηὐθύνοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηύ̓θῡνα ηύ̓θῡνας ηύ̓θῡνεν*
Dual ηὐθῡ́νατον ηὐθῡνάτην
Plural ηὐθῡ́ναμεν ηὐθῡ́νατε ηύ̓θῡναν
SubjunctiveSingular εὐθῡ́νω εὐθῡ́νῃς εὐθῡ́νῃ
Dual εὐθῡ́νητον εὐθῡ́νητον
Plural εὐθῡ́νωμεν εὐθῡ́νητε εὐθῡ́νωσιν*
OptativeSingular εὐθῡ́ναιμι εὐθῡ́ναις εὐθῡ́ναι
Dual εὐθῡ́ναιτον εὐθῡναίτην
Plural εὐθῡ́ναιμεν εὐθῡ́ναιτε εὐθῡ́ναιεν
ImperativeSingular εύ̓θῡνον εὐθῡνάτω
Dual εὐθῡ́νατον εὐθῡνάτων
Plural εὐθῡ́νατε εὐθῡνάντων
Infinitive εὐθῡ́ναι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθῡνᾱς εὐθῡναντος εὐθῡνᾱσα εὐθῡνᾱσης εὐθῡναν εὐθῡναντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐθῡνάμην ηὐθῡ́νω ηὐθῡ́νατο
Dual ηὐθῡ́νασθον ηὐθῡνάσθην
Plural ηὐθῡνάμεθα ηὐθῡ́νασθε ηὐθῡ́ναντο
SubjunctiveSingular εὐθῡ́νωμαι εὐθῡ́νῃ εὐθῡ́νηται
Dual εὐθῡ́νησθον εὐθῡ́νησθον
Plural εὐθῡνώμεθα εὐθῡ́νησθε εὐθῡ́νωνται
OptativeSingular εὐθῡναίμην εὐθῡ́ναιο εὐθῡ́ναιτο
Dual εὐθῡ́ναισθον εὐθῡναίσθην
Plural εὐθῡναίμεθα εὐθῡ́ναισθε εὐθῡ́ναιντο
ImperativeSingular εύ̓θῡναι εὐθῡνάσθω
Dual εὐθῡ́νασθον εὐθῡνάσθων
Plural εὐθῡ́νασθε εὐθῡνάσθων
Infinitive εὐθῡ́νεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθῡναμενος εὐθῡναμενου εὐθῡναμενη εὐθῡναμενης εὐθῡναμενον εὐθῡναμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐθύνθην ηὐθύνθης ηὐθύνθη
Dual ηὐθύνθητον ηὐθυνθήτην
Plural ηὐθύνθημεν ηὐθύνθητε ηὐθύνθησαν
SubjunctiveSingular εὐθυνθῶ εὐθυνθῇς εὐθυνθῇ
Dual εὐθυνθῆτον εὐθυνθῆτον
Plural εὐθυνθῶμεν εὐθυνθῆτε εὐθυνθῶσιν*
OptativeSingular εὐθυνθείην εὐθυνθείης εὐθυνθείη
Dual εὐθυνθείητον εὐθυνθειήτην
Plural εὐθυνθείημεν εὐθυνθείητε εὐθυνθείησαν
ImperativeSingular εὐθύνθητι εὐθυνθήτω
Dual εὐθύνθητον εὐθυνθήτων
Plural εὐθύνθητε εὐθυνθέντων
Infinitive εὐθυνθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθυνθεις εὐθυνθεντος εὐθυνθεισα εὐθυνθεισης εὐθυνθεν εὐθυνθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μὴ ἐκδικήσῃσ ἡμᾶσ ἐν τῇ τούτων ἀκαθαρσίᾳ, μηδὲ εὐθύνῃσ ἡμᾶσ ἐν βεβηλώσει, ἵνα μὴ καυχήσωνται οἱ παράνομοι ἐν θυμῷ αὐτῶν, μηδὲ ἀγαλλιάσωνται ἐν ὑπερηφανίᾳ γλώσσησ αὐτῶν λέγοντεσ. (Septuagint, Liber Maccabees III 2:17)
  • παρὰ Κυρίου εὐθύνεται τὰ διαβήματα ἀνδρί, θνητὸσ δὲ πῶσ ἂν νοήσαι τὰσ ὁδοὺσ αὐτοῦ̣ (Septuagint, Liber Proverbiorum 20:18)
  • ὁ φοβούμενοσ Κύριον εὐθύνει φιλίαν αὐτοῦ, ὅτι κατ̓ αὐτὸν οὕτωσ καὶ ὁ πλησίον αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Sirach 6:17)
  • ἐπεὶ δὲ ἐσ τοσοῦτον ἥκει πλεονεξίασ τε καὶ ἀνομίασ,^ ὥστε ἐφ’ οἷσ ἡσύχασα πολλάκισ οὐκ ἀγαπῶν, ἄλλ’ ^ ἤδη καὶ πλείω προσβιάζεται, ἀναγκαίωσ αὐτὸ εὐθύνω νῦν παρὰ τοῖσ ἀμφότερα εἰδόσιν ὑμῖν. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 2:1)
  • ἄλλωσ τε πῶσ ἂν μὴ διορθεύων λόγουσ ὀρθῶσ δύναιτ’ ἂν δῆμοσ εὐθύνειν πόλιν; (Euripides, Suppliants, episode 1:9)
  • κληροῦσι δὲ καὶ εὐθύνουσ ἕνα τῆσ φυλῆσ ἑκάστησ, καὶ παρέδρουσ β ἑκάστῳ τῶν εὐθύνων οἷσ ἀναγκαῖόν ἐστι ταῖσ ἀγοραῖσ κατὰ τὸν ἐπώνυμον τὸν τῆσ φυλῆσ ἑκάστησ καθῆσθαι, κἄν τισ βούληταί τινι τῶν τὰσ εὐθύνασ ἐν τῷ δικαστηρίῳ δεδωκότων ἐντὸσ γ ἡμερῶν ἀφ’ ἧσ ἔδωκε τὰσ εὐθύνασ εὔθυναν ἄν τ’ ἰδίαν ἄν τε δημοσίαν ἐμβαλέσθαι, γράψασ εἰσ πινάκιον λελευκωμένον τοὔνομα τό θ’ αὑτοῦ καὶ τὸ τοῦ φεύγοντοσ, καὶ τὸ ἀδίκημ’ ὅ τι ἂν ἐγκαλῇ, καὶ τίμημα ἐπιγραψάμενοσ ὅ τι ἂν αὐτῷ δοκῇ, δίδωσιν τῷ εὐθύνῳ· (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 48 4:1)

Synonyms

  1. I guide straight

  2. I direct

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION