Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐθύνω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: euthynō

Principal Part: εὐθύνω ηὔθυνα ηὐθύνθην

Structure: εὐθύν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: εὐθύς

Sense

  1. I guide straight, direct
  2. I direct, govern

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐθύνω εὐθύνεις εὐθύνει
Dual εὐθύνετον εὐθύνετον
Plural εὐθύνομεν εὐθύνετε εὐθύνουσι(ν)
SubjunctiveSingular εὐθύνω εὐθύνῃς εὐθύνῃ
Dual εὐθύνητον εὐθύνητον
Plural εὐθύνωμεν εὐθύνητε εὐθύνωσι(ν)
OptativeSingular εὐθύνοιμι εὐθύνοις εὐθύνοι
Dual εὐθύνοιτον εὐθυνοίτην
Plural εὐθύνοιμεν εὐθύνοιτε εὐθύνοιεν
ImperativeSingular εὔθυνε εὐθυνέτω
Dual εὐθύνετον εὐθυνέτων
Plural εὐθύνετε εὐθυνόντων, εὐθυνέτωσαν
Infinitive εὐθύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθυνων εὐθυνοντος εὐθυνουσα εὐθυνουσης εὐθυνον εὐθυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐθύνομαι εὐθύνει, εὐθύνῃ εὐθύνεται
Dual εὐθύνεσθον εὐθύνεσθον
Plural εὐθυνόμεθα εὐθύνεσθε εὐθύνονται
SubjunctiveSingular εὐθύνωμαι εὐθύνῃ εὐθύνηται
Dual εὐθύνησθον εὐθύνησθον
Plural εὐθυνώμεθα εὐθύνησθε εὐθύνωνται
OptativeSingular εὐθυνοίμην εὐθύνοιο εὐθύνοιτο
Dual εὐθύνοισθον εὐθυνοίσθην
Plural εὐθυνοίμεθα εὐθύνοισθε εὐθύνοιντο
ImperativeSingular εὐθύνου εὐθυνέσθω
Dual εὐθύνεσθον εὐθυνέσθων
Plural εὐθύνεσθε εὐθυνέσθων, εὐθυνέσθωσαν
Infinitive εὐθύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθυνομενος εὐθυνομενου εὐθυνομενη εὐθυνομενης εὐθυνομενον εὐθυνομενου

Future tense

Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐθυνθήσομαι εὐθυνθήσῃ εὐθυνθήσεται
Dual εὐθυνθήσεσθον εὐθυνθήσεσθον
Plural εὐθυνθησόμεθα εὐθυνθήσεσθε εὐθυνθήσονται
OptativeSingular εὐθυνθησοίμην εὐθυνθήσοιο εὐθυνθήσοιτο
Dual εὐθυνθήσοισθον εὐθυνθησοίσθην
Plural εὐθυνθησοίμεθα εὐθυνθήσοισθε εὐθυνθήσοιντο
Infinitive εὐθυνθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθυνθησομενος εὐθυνθησομενου εὐθυνθησομενη εὐθυνθησομενης εὐθυνθησομενον εὐθυνθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὔθυνον ηὔθυνες ηὔθυνε(ν)
Dual ηὐθύνετον ηὐθυνέτην
Plural ηὐθύνομεν ηὐθύνετε ηὔθυνον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐθυνόμην ηὐθύνου ηὐθύνετο
Dual ηὐθύνεσθον ηὐθυνέσθην
Plural ηὐθυνόμεθα ηὐθύνεσθε ηὐθύνοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὔθυνα ηὔθυνας ηὔθυνε(ν)
Dual ηὐθύνατον ηὐθυνάτην
Plural ηὐθύναμεν ηὐθύνατε ηὔθυναν
SubjunctiveSingular εὐθύνω εὐθύνῃς εὐθύνῃ
Dual εὐθύνητον εὐθύνητον
Plural εὐθύνωμεν εὐθύνητε εὐθύνωσι(ν)
OptativeSingular εὐθύναιμι εὐθύναις εὐθύναι
Dual εὐθύναιτον εὐθυναίτην
Plural εὐθύναιμεν εὐθύναιτε εὐθύναιεν
ImperativeSingular εὔθυνον εὐθυνάτω
Dual εὐθύνατον εὐθυνάτων
Plural εὐθύνατε εὐθυνάντων
Infinitive εὐθύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθυνας εὐθυναντος εὐθυνασα εὐθυνασης εὐθυναν εὐθυναντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐθυνάμην ηὐθύνω ηὐθύνατο
Dual ηὐθύνασθον ηὐθυνάσθην
Plural ηὐθυνάμεθα ηὐθύνασθε ηὐθύναντο
SubjunctiveSingular εὐθύνωμαι εὐθύνῃ εὐθύνηται
Dual εὐθύνησθον εὐθύνησθον
Plural εὐθυνώμεθα εὐθύνησθε εὐθύνωνται
OptativeSingular εὐθυναίμην εὐθύναιο εὐθύναιτο
Dual εὐθύναισθον εὐθυναίσθην
Plural εὐθυναίμεθα εὐθύναισθε εὐθύναιντο
ImperativeSingular εὔθυναι εὐθυνάσθω
Dual εὐθύνασθον εὐθυνάσθων
Plural εὐθύνασθε εὐθυνάσθων
Infinitive εὐθύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθυναμενος εὐθυναμενου εὐθυναμενη εὐθυναμενης εὐθυναμενον εὐθυναμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐθύνθην ηὐθύνθης ηὐθύνθη
Dual ηὐθύνθητον ηὐθυνθήτην
Plural ηὐθύνθημεν ηὐθύνθητε ηὐθύνθησαν
SubjunctiveSingular εὐθυνθῶ εὐθυνθῇς εὐθυνθῇ
Dual εὐθυνθῆτον εὐθυνθῆτον
Plural εὐθυνθῶμεν εὐθυνθῆτε εὐθυνθῶσι(ν)
OptativeSingular εὐθυνθείην εὐθυνθείης εὐθυνθείη
Dual εὐθυνθείητον εὐθυνθειήτην
Plural εὐθυνθείημεν εὐθυνθείητε εὐθυνθείησαν
ImperativeSingular εὐθύνθητι εὐθυνθήτω
Dual εὐθύνθητον εὐθυνθήτων
Plural εὐθύνθητε εὐθυνθέντων
Infinitive εὐθυνθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐθυνθεις εὐθυνθεντος εὐθυνθεισα εὐθυνθεισης εὐθυνθεν εὐθυνθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μὴ ἐκδικήσῃς ἡμᾶς ἐν τῇ τούτων ἀκαθαρσίᾳ, μηδὲ εὐθύνῃς ἡμᾶς ἐν βεβηλώσει, ἵνα μὴ καυχήσωνται οἱ παράνομοι ἐν θυμῷ αὐτῶν, μηδὲ ἀγαλλιάσωνται ἐν ὑπερηφανίᾳ γλώσσης αὐτῶν λέγοντες. (Septuagint, Liber Maccabees III 2:17)
  • παρὰ Κυρίου εὐθύνεται τὰ διαβήματα ἀνδρί, θνητὸς δὲ πῶς ἂν νοήσαι τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ; (Septuagint, Liber Proverbiorum 20:18)
  • ὁ φοβούμενος Κύριον εὐθύνει φιλίαν αὐτοῦ, ὅτι κατ᾿ αὐτὸν οὕτως καὶ ὁ πλησίον αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Sirach 6:17)
  • ἐπεὶ δὲ ἐς τοσοῦτον ἥκει πλεονεξίας τε καὶ ἀνομίας,^ ὥστε ἐφ οἷς ἡσύχασα πολλάκις οὐκ ἀγαπῶν, ἄλλ ^ ἤδη καὶ πλείω προσβιάζεται, ἀναγκαίως αὐτὸ εὐθύνω νῦν παρὰ τοῖς ἀμφότερα εἰδόσιν ὑμῖν. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 2:1)
  • ἄλλως τε πῶς ἂν μὴ διορθεύων λόγους ὀρθῶς δύναιτ ἂν δῆμος εὐθύνειν πόλιν· (Euripides, Suppliants, episode 1:9)
  • κληροῦσι δὲ καὶ εὐθύνους ἕνα τῆς φυλῆς ἑκάστης, καὶ παρέδρους β ἑκάστῳ τῶν εὐθύνων οἷς ἀναγκαῖόν ἐστι ταῖς ἀγοραῖς κατὰ τὸν ἐπώνυμον τὸν τῆς φυλῆς ἑκάστης καθῆσθαι, κἄν τις βούληταί τινι τῶν τὰς εὐθύνας ἐν τῷ δικαστηρίῳ δεδωκότων ἐντὸς γ ἡμερῶν ἀφ ἧς ἔδωκε τὰς εὐθύνας εὔθυναν ἄν τ ἰδίαν ἄν τε δημοσίαν ἐμβαλέσθαι, γράψας εἰς πινάκιον λελευκωμένον τοὔνομα τό θ αὑτοῦ καὶ τὸ τοῦ φεύγοντος, καὶ τὸ ἀδίκημ ὅ τι ἂν ἐγκαλῇ, καὶ τίμημα ἐπιγραψάμενος ὅ τι ἂν αὐτῷ δοκῇ, δίδωσιν τῷ εὐθύνῳ: (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 48 4:1)

Synonyms

  1. I guide straight

  2. I direct

Related

명사

형용사

동사

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION