Sense

1. a corrector, chastiser, judge
2. an examiner, auditor

Examples

• εὔθυνος δ ἔχων σανδάλια καὶ σφραγῖδα καὶ μεμυρισμένος ἐλογίζετ ὄψων πραγμάτιον οὐκ οἶδὲ ὅ τι: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 292)
• Ἆγις Ῥόδιος ὤπτηκεν ἰχθὺν μόνος ἄκρως, Νηρεὺς δ ὁ Χῖος γόγγρον ἧψε τοῖς θεοῖς, θρῖον τὸ λευκὸν οὑξ Ἀθηνῶν Χαριάδης, ζωμὸς μέλας ἐγένετο πρώτῳ Λαμπρίᾳ, ἀλλᾶντας Ἀφθόνητος, Εὔθυνος φακῆν, ἀπὸ συμβολῶν συνάγουσιν Ἀριστίων σπάρους. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 24 2:1)
• οὗ φέρειν εἰώθα κἂν οὕτω τύχῃ εὔθυνος ἀπολογίζων αὐτόθι χρηστόν τι, περίμεινον κέλευσον μοι τεμεῖν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 90 1:4)
• Ζεύς τοι κολαστὴς τῶν ὑπερκόμπων ἄγαν φρονημάτων ἔπεστιν, εὔθυνος βαρύς. (Aeschylus, Persians, episode, iambics 3:2)
• μέγας γὰρ Αἵδης ἐστὶν εὔθυνος βροτῶν ἔνερθε χθονός, δελτογράφῳ δὲ πάντ ἐπωπᾷ φρενί. (Aeschylus, Eumenides, episode, lyric9)

Similar forms

• εὐθύνας (124)
• εὐθυνῶν (16)
• εὐθύναις (15)
• εὐθύνων (15)
• εὐθύνειν (14)
• εὐθύνει (9)
• εὔθυναι (8)
• εὔθυναν (8)
• εὔθυνε (7)
• εὐθὺν (7)
• εὔθυνος (6)
• εὐθύνους (5)
• εὔθυνον (5)
• εὐθύνεται (4)
• εὔθυνα (3)
• εὐθύνην (3)
• Εὐθύνου (3)
• εὐθύνοντας (3)
• εὐθύνοι (2)
• εὐθύνης (2)
• εὐθύνοντες (2)
• εὐθύνουσιν (2)
• εὐθύνωσιν (2)
• εὐθῦναι (2)
• εὐθύνατε (2)
• <εὐθύνας (1)
• εὐθύνοντα (1)
• εὐθύνω (1)
• εὐθύνεσθαι (1)
• Εὐθύνοος (1)
• εὐθυντῆρος (1)
• εὐθύνῃ (1)
• εὐθυντικός (1)
• εὔθυναί (1)
• εὐθυνκέναι (1)
• Εὐθύνοον (1)
• εὐθυντῆρα (1)
• εὐθύνῃς (1)
• εὐθυνούσης (1)
• εὐθύνῳ (1)
• εὐθυνόμων (1)
• εὐθυντὴς (1)
• εὐθῦναί (1)
• εὐθυνία (1)
• εὐθύνοντος (1)
• εὐθυντάς? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.