Lysias, Speeches, Δήμου καταλύσεωσ ἀπολογία 14:

ἐγὼ τοίνυν ἡγοῦμαι, ὅσοι μὲν ἐν τῇ δημοκρατίᾳ ἄτιμοι ἦσαν <εὐθύνασ δεδωκότεσ> ἢ τῶν ὄντων ἀπεστερημένοι ἢ ἄλλῃ τινὶ συμφορᾷ τοιαύτῃ κεχρημένοι, προσήκειν αὐτοῖσ ἑτέρασ ἐπιθυμεῖν πολιτείασ, ἐλπίζοντασ τὴν μεταβολὴν ὠφέλειάν τινα αὑτοῖσ ἔσεσθαι· ὅσοι δὲ τὸν δῆμον πολλὰ κἀγαθὰ εἰργασμένοι εἰσί, κακὸν δὲ μηδὲν πώποτε, ὀφείλεται δὲ αὐτοῖσ χάριν κομίσασθαι παρ’ ὑμῶν μᾶλλον ἢ δοῦναι δίκην τῶν πεπραγμένων, οὐκ ἄξιον τὰσ κατὰ τούτων ἀποδέχεσθαι διαβολάσ, οὐδ’ ἐὰν πάντεσ οἱ τὰ τῆσ πόλεωσ πράττοντεσ ὀλιγαρχικοὺσ αὐτοὺσ φάσκωσιν εἶναι.