Sense

1. a prince, ruler, lord, chief
2. a Prytanis or President, chief-president

Examples

• παρελήλυθα γὰρ οὐ χαριούμενος ὑμῖν οὐδὲ χειροτονίαν μνηστεύσων ἀλλ ἀποφανούμενος ἃ τυγχάνω γιγνώσκων, πρῶτον μὲν περὶ ὧν ὁ πρύτανις προτίθησιν, ἔπειτα περὶ τῶν ἄλλων τῶν τῆς πόλεως πραγμάτων. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 16 6:3)
• προσέρχεται γὰρ ὁ πρύτανις χὠ τοξότης. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Episode 1:24)
• θέας ὡς προθύμως ὁ πρύτανις παρεδέξατο. (Aristophanes, Peace, Lyric-Scene, iambics34)
• ἦ μὴν ἔτ ἐμοῦ, καίπερ κρατεραῖς ἐν γυιοπέδαις αἰκιζομένου, χρείαν ἕξει μακάρων πρύτανις, δεῖξαι τὸ νέον βούλευμ ὑφ ὅτου σκῆπτρον τιμάς τ ἀποσυλᾶται. (Aeschylus, Prometheus Bound, choral, anapests1)
• πρύτανις ἄκριτος ὤν, κρατύνεις βωμόν, ἑστίαν χθονός, μονοψήφοισι νεύμασιν σέθεν, μονοσκήπτροισι δ ἐν θρόνοις χρέος πᾶν ἐπικραίνεις: (Aeschylus, Suppliant Women, choral, strophe 22)

Similar forms

• πρυτάνεις (61)
• πρυτανείῳ (48)
• πρυτανεῖον (38)
• πρυτανείας (30)
• πρύτανις (19)
• πρυτάνεων (19)
• Πρύτανιν (19)
• πρυτανείαν (10)
• πρυτανείου (10)
• Πρυτάνιδος (8)
• πρυτάνεσιν (8)
• Πρυτάνεως (6)
• πρυτανεῖ (6)
• πρύτανι (6)
• πρυτανεῖα (6)
• πρυτανήιον (4)
• πρυτανεύειν (3)
• πρυτάνεών (3)
• πρυτανηίῳ (3)
• πρυτανεῖόν (2)
• πρυτάνεσι (2)
• πρυτανηίου (2)
• πρυτάνιες (2)
• πρυτανηίη (2)
• πρυτανεῖά (1)
• πρυτανεύει (1)
• Πρυτάνιδι (1)
• πρυτανεύων (1)
• πρύ[τανιν (1)
• πρυτανεία (1)
• πρυταν<ε>ίου (1)
• πρυτανεῦσαί (1)
• πρυτανήια (1)
• πρυτάνεσιν> (1)
• Πρυτάνιος (1)
• πρυτανεῦσι (1)
• πρυτανήϊα (1)
• πρυτανείοις (1)
• Πρύτανίν (1)
• πρυτανεῖαι (1)
• πρυτανεύσας (1)
• πρυτανικὰς? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.