Sense

1. a prince, ruler, lord, chief
2. a Prytanis or President, chief-president

Examples

• παρελήλυθα γὰρ οὐ χαριούμενοσ ὑμῖν οὐδὲ χειροτονίαν μνηστεύσων ἀλλ’ ἀποφανούμενοσ ἃ τυγχάνω γιγνώσκων, πρῶτον μὲν περὶ ὧν ὁ πρύτανισ προτίθησιν, ἔπειτα περὶ τῶν ἄλλων τῶν τῆσ πόλεωσ πραγμάτων. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 16 6:3)
• προσέρχεται γὰρ ὁ πρύτανισ χὠ τοξότησ. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Episode 1:24)
• θέασ’ ὡσ προθύμωσ ὁ πρύτανισ παρεδέξατο. (Aristophanes, Peace, Lyric-Scene, iambics34)
• ἦ μὴν ἔτ’ ἐμοῦ, καίπερ κρατεραῖσ ἐν γυιοπέδαισ αἰκιζομένου, χρείαν ἕξει μακάρων πρύτανισ, δεῖξαι τὸ νέον βούλευμ’ ὑφ’ ὅτου σκῆπτρον τιμάσ τ’ ἀποσυλᾶται. (Aeschylus, Prometheus Bound, choral, anapests1)
• πρύτανισ ἄκριτοσ ὤν, κρατύνεισ βωμόν, ἑστίαν χθονόσ, μονοψήφοισι νεύμασιν σέθεν, μονοσκήπτροισι δ’ ἐν θρόνοισ χρέοσ πᾶν ἐπικραίνεισ· (Aeschylus, Suppliant Women, choral, strophe 22)

Similar forms

• πρυτάνεις (61)
• πρυτανείῳ (48)
• πρυτανεῖον (38)
• πρυτανείας (30)
• Πρύτανιν (19)
• πρύτανις (19)
• πρυτάνεων (19)
• πρυτανείαν (10)
• πρυτανείου (10)
• Πρυτάνιδος (8)
• πρυτάνεσιν (8)
• πρυτανεῖα (6)
• Πρυτάνεως (6)
• πρυτανεῖ (6)
• πρύτανι (6)
• πρυτανήιον (4)
• πρυτανεύειν (3)
• πρυτάνεών (3)
• πρυτανηίῳ (3)
• πρυτανηίη (2)
• πρυτανεῖόν (2)
• πρυτάνεσι (2)
• πρυτανηίου (2)
• πρυτάνιες (2)
• πρυτανεῦσι (1)
• πρυτανήϊα (1)
• πρυτανείοις (1)
• Πρύτανίν (1)
• πρυτανεῖαι (1)
• πρυτανεύσας (1)
• πρυτανικὰς (1)
• πρυτανεῖά (1)
• πρυτανεύει (1)
• Πρυτάνιδι (1)
• πρυτανεύων (1)
• πρύ[τανιν (1)
• πρυτανεία (1)
• πρυταν<ε>ίου (1)
• πρυτανεῦσαί (1)
• πρυτανήια (1)
• πρυτάνεσιν> (1)
• Πρυτάνιος (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.